Ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, είναι μία ειδική περίπτωση και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Με αφορμή την κλήση του στην Προανακριτική Επιτροπή που ερευνά την υπόθεση της «Λίστας Λαγκάρντ», έδειξε... χαρακτήρα.
Άρθρο του κ.Μ.Ιγνατίου
..Απάντησε στην κλήση με υπόμνημα και όταν η πλειοψηφία ψήφισε να κληθεί αυτοπροσώπως ανακοίνωσε, μέσω κύκλων του ότι δεν θα... καταθέσει.
Ο κ. Παπανδρέου δεν ήθελε ποτέ να παίξει τον ρόλο του πρωθυπουργού, αλλά δεν μπορούσε και να αρνηθεί την απόφαση της οικογένειας. Αυτός ήταν ο συνεχιστής της δυναστείας. Αλλα πράγματα ήθελε να κάνει στη ζωή του - αναζητούσε περίπου αυτό που είναι σήμερα: ένας περιπλανώμενος πολιτικός «προφήτης», που θα μιλά στις μάζες και αυτές θα εκστασιάζονται, και θα έχει και έναν ισχυρό τίτλο: του απεσταλμένου και μεσολαβητή σε διεθνείς συγκρούσεις.
Ο κ. Παπανδρέου εκμεταλλεύθηκε μία «ιδιαιτερότητα» των αμερικανικών πανεπιστημίων, που κερδίζουν «βαθμούς» στον κατάλογο των καλύτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ανάλογα με τους πρώην και νυν πολιτικούς που έχουν στη λίστα των καθηγητών τους. Αλλωστε, και στο Χάρβαρντ και στο Κολούμπια δεν κρύβουν τον λόγο για τον οποίο επέλεξαν τον κ. Παπανδρέου. Ούτε ο καλύτερος γνώστης της παγκόσμιας οικονομίας είναι ούτε έχει την παραμικρή επιτυχία στον τομέα αυτό. Εκτός βεβαίως αν θεωρείται επίτευγμα η καταστροφή μίας χώρας και ενός λαού, που αποτέλεσαν πείραμα για τους διεθνείς οικονομικούς παράγοντες και στην πλάτη τους κερδήθηκαν περιουσίες εκατ., και σε μερικές περιπτώσεις δισ.
Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει πλέον καμία δουλειά στην Ελλάδα, και το δείχνει άλλωστε. Από τον περασμένο χρόνο, αν και βουλευτής, περνά πολύ λίγο από τη χώρα και είναι σχεδόν εξαφανισμένος από το Κοινοβούλιο, όπου είναι ζήτημα αν παρευρέθη σε δέκα συνεδριάσεις της. Αντιλαμβάνομαι ότι σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τους πολιτικούς, έχει ανάγκη τη βουλευτική ασυλία. Από την άλλη πλευρά, η μέρα της κρίσης φτάνει για όλους. Και ο κ. Παπανδρέου δεν θα εξαιρεθεί, ιδιαίτερα εάν ο κ. Παπακωνσταντίνου αποφασίσει πως δεν θα πληρώσει για τα λάθη των υπολοίπων...
Άρθρο του κ.Μ.Ιγνατίου
..Απάντησε στην κλήση με υπόμνημα και όταν η πλειοψηφία ψήφισε να κληθεί αυτοπροσώπως ανακοίνωσε, μέσω κύκλων του ότι δεν θα... καταθέσει.
Ο κ. Παπανδρέου δεν ήθελε ποτέ να παίξει τον ρόλο του πρωθυπουργού, αλλά δεν μπορούσε και να αρνηθεί την απόφαση της οικογένειας. Αυτός ήταν ο συνεχιστής της δυναστείας. Αλλα πράγματα ήθελε να κάνει στη ζωή του - αναζητούσε περίπου αυτό που είναι σήμερα: ένας περιπλανώμενος πολιτικός «προφήτης», που θα μιλά στις μάζες και αυτές θα εκστασιάζονται, και θα έχει και έναν ισχυρό τίτλο: του απεσταλμένου και μεσολαβητή σε διεθνείς συγκρούσεις.
Ο κ. Παπανδρέου εκμεταλλεύθηκε μία «ιδιαιτερότητα» των αμερικανικών πανεπιστημίων, που κερδίζουν «βαθμούς» στον κατάλογο των καλύτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ανάλογα με τους πρώην και νυν πολιτικούς που έχουν στη λίστα των καθηγητών τους. Αλλωστε, και στο Χάρβαρντ και στο Κολούμπια δεν κρύβουν τον λόγο για τον οποίο επέλεξαν τον κ. Παπανδρέου. Ούτε ο καλύτερος γνώστης της παγκόσμιας οικονομίας είναι ούτε έχει την παραμικρή επιτυχία στον τομέα αυτό. Εκτός βεβαίως αν θεωρείται επίτευγμα η καταστροφή μίας χώρας και ενός λαού, που αποτέλεσαν πείραμα για τους διεθνείς οικονομικούς παράγοντες και στην πλάτη τους κερδήθηκαν περιουσίες εκατ., και σε μερικές περιπτώσεις δισ.
Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει πλέον καμία δουλειά στην Ελλάδα, και το δείχνει άλλωστε. Από τον περασμένο χρόνο, αν και βουλευτής, περνά πολύ λίγο από τη χώρα και είναι σχεδόν εξαφανισμένος από το Κοινοβούλιο, όπου είναι ζήτημα αν παρευρέθη σε δέκα συνεδριάσεις της. Αντιλαμβάνομαι ότι σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τους πολιτικούς, έχει ανάγκη τη βουλευτική ασυλία. Από την άλλη πλευρά, η μέρα της κρίσης φτάνει για όλους. Και ο κ. Παπανδρέου δεν θα εξαιρεθεί, ιδιαίτερα εάν ο κ. Παπακωνσταντίνου αποφασίσει πως δεν θα πληρώσει για τα λάθη των υπολοίπων...
