Τελικά, οι συνεπείς φορολογούμενοι πάντα χάνουν. Με κάθε τρόπο, δυστυχώς, το οικονομικό επιτελείο καταφέρνει να επιβεβαιώσει ότι όποιος ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του, πάντα πληρώνει το «μάρμαρο».
Μέχρι σήμερα, αυτοί που είχαν μονίμως απώλειες, ήταν οι συνεπείς φορολογούμενοι, που δηλώνουν τα πάντα στη φορολογική τους δήλωση, ίσως και γιατί είναι οι... μόνοι που δεν μπορούν να κρυφτούν, αφού η σύλληψη της φοροδιαφυγής παραμένει σε σχέδια επί χάρτου και η προσέγγισή της είναι μόνο θεωρητική. Ετσι, ως φυσικό επακόλουθο, φόροι, εισφορές, χαράτσια, αυξημένες παρακρατήσεις μισθών και συντάξεων, επιβαρύνουν μόνο τους συνεπείς, αφού οι «έξυπνοι», που συστηματικά φοροδιαφεύγουν, παραμένουν στο απυρόβλητο και εξακολουθούν να συμμετέχουν στο πάρτι της ατιμωρησίας.
Τις τελευταίες ημέρες, μάθαμε, όμως, ότι την πληρώνουν πλέον και οι συνεπείς οφειλέτες. Οσοι δηλαδή είχαν μπει σε ρύθμιση και προσπαθούσαν σε δύσκολους καιρούς να παραμείνουν συνεπείς, δεν θα μπορέσουν να κάνουν χρήση της ευνοϊκότερης ρύθμισης των 48 δόσεων που αποφασίστηκε σε συμφωνία με την τρόικα, τις τελευταίες ημέρες. Η δικαιολογία; Για να μη δημιουργηθεί «κενό» στα έσοδα.
Προφανώς και δεν είναι σοβαρή δικαιολογία, αν αναλογιστεί κανείς ότι, λίγους μήνες πριν, επειδή άπαντες είχαν κηρύξει «στάση πληρωμών» προς το Δημόσιο, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών τούς καλούσε να πληρώσουν, με το επιχείρημα ότι όποια ρύθμιση κι αν αποφασιστεί, θα ισχύσει για όλους. Για όλους, ναι, αλλά όχι για τους καλοπληρωτές. Για όλους όσοι χρησιμοποιούσαν τις ρυθμίσεις περίπου ως... λεωφορείο για να κάνουν τη δουλειά τους. Εμπαιναν σε μια ρύθμιση, πλήρωναν μια-δυο δόσεις για να πάρουν φορολογική ενημερότητα που θα τους επέτρεπε να κάνουν τη δουλειά τους και μετά χάνονταν από τη ΔΟΥ της περιοχής τους, αφού είχαν πλέον κατέβει από τη ρύθμιση και περίμεναν την επόμενη.
Με τις εμπνεύσεις που έχουν τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και τη λογική της περιστασιακής ταμιακής αντιμετώπισης της είσπραξης των δημοσίων εσόδων, πιστοποιούν διαρκώς πόσο αφερέγγυο είναι το κράτος και πετυχαίνουν διπλό επιζήμιο αποτέλεσμα: όχι μόνο αποτυγχάνουν να εμπεδώσουν φορολογική συνείδηση σε όλους όσοι την έχουν χάσει, αλλά διαλύουν και τα τελευταία ίχνη όσων τη διαθέτουν έστω και σε μικρές ποσότητες, ωθώντας στην παρανομία και τους συνεπείς.
Η επιβράβευση της ασυνέπειας έχει γίνει πλέον ακαταμάχητη παράδοση εκεί στο υπουργείο Οικονομικών. Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι οι συνεπείς θα δικαιωθούν με το επόμενο φορολογικό νομοσχέδιο, ίσως όταν έρθει η ανάπτυξη, ενδεχομένως όταν περάσουμε και σε περίοδο παροχών στην οικονομία. Ισως όμως θα έπρεπε να αναμένουν τη δικαίωσή τους στη... σφαίρα του μεταφυσικού. Ισως...
Γ.Κούρος
