Αυτήν την περίοδο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το offshore τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης περνάει δύσκολα, καθώς η πίεση για μείωση του ελλείμματος στις ανεπτυγμένες οικονομίες αυξάνει και το αίτημα για οριστική πάταξη της φοροδιαφυγής διατυπώνεται όλο και συχνότερα, τόσο στην ΕΕ, όσο και στις ΗΠΑ.Ενδεικτική του γεγονότος είναι η υπογραφή της...
FACTA, που επιβάλλει στις ξένες τράπεζες να μοιράζονται πληροφορίες με τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς των ΗΠΑ.
Την προηγούμενη εβδομάδα το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία ξεκίνησαν και αυτές ένα παρόμοιο πρόγραμμα. Επίσης, στις 10 Απριλίου, το Λουξεμβούργο ανακοίνωσε ότι θα χαλάρωνε το εξαιρετικά αυστηρό τραπεζικό απόρρητο της χώρας και πλέον θα μοιράζεται πληροφορίες που αφορούν λογαριασμούς καταθετών από άλλες χώρες της ΕΕ. Η τελική απόφαση για την κίνηση αυτή των αξιωματούχων του φορολογικού παραδείσου αποδίδεται στην πίεση που ασκήθηκε στο Λουξεμβούργο μετά την κρίση στην Κύπρο. Τέλος, Ο Φρανσουά Ολάντ, μετά το σκάνδαλο Καϊζάκ εξήγγειλε μέτρα ελέγχου των offshore λογαριασμών. Πλέον, η μόνη χώρα της ΕΕ που αντιστέκεται στην τάση για αυστηρότερο έλεγχο των λογαριασμών καταθέσεων, είναι η Αυστρία.
Παρ'όλα αυτά, παρόμοιες συμφωνίες και αποφάσεις δε φαίνονται ικανές να εμποδίσουν όσους σκοπεύουν να φοροδιαφύγουν. Κατ' αρχήν, το απλούστερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να δημιουργήσουν μια εταιρεία-φάντασμα για να διαχειρίζονται το λογαριαμό τους, κάτι που σε μεγάλη κλίμακα συμβαίνει ήδη. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ακόμη και εταιρείες συμβούλων που μοναδικό σκοπό έχουν να βοηθούν τους πελάτες τους να φοροδιαφύγουν.
Τα παραπάνω δείχνουν ότι για να αλλάξει ουσιαστικά το τοπίο στην Ευρώπη, θα πρέπει οι Ευρωπαίοι ηγέτες να εφαρμόσουν μία κοινή πολιτική αυστηρού ελέγχου των τραπεζών, όπως αυτή που προωθείται στις ΗΠΑ και η οποία ορίζει ότι οι τράπεζες θα υποχρεούνται να διασταυρώνουν τα στοιχεία των λογαριασμών και να ενημερώνουν τις αρχές όταν εντοπίζουν κάποια παρατυπία.
