Η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και των τραπεζών απο τους ξένους οίκους, η άνοδος των τιμών των μετοχών και τα καλά λόγια που λένε αίφνης οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας, δημιουργούν ένα αίσθημα αισιοδοξίας στις αγορές, αλλά κρύβουν άλλες πολύ δυσάρεστες καταστάσεις.Κρύβουν -προς στιγμήν βεβαίως διότι όλα αυτά θα εμφανισθούν ξανά μπροστά μας πολύ σύντομα - το γεγονός οτι η.. ελληνική οικονομία είναι σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένη, ότι η κοινωνία ασφυκτιά απο την ανέχεια και την ανεργία, οτι καμμία μεταρρύθμιση δεν έχει γίνει στη δημόσια διοίκηση και ότι τα "συστήματα" της διαπλοκής μεταξύ πολιτικών, κομμάτων, δημόσιας διοίκησης και επιχειρηματιών - λαμόγιων, καραδοκούν για να επαναλάβουν το καταστροφικό τους έργο αμέσως μόλις εισρεύσουν στη χώρα τα οποιαδήποτε ποσά απο επενδύσεις ή δάνεια.
Η τρικομματική κυβέρνηση στηριζόμενη σε ένα και μόνο υπουργό, τον Γιάννη Στουρνάρα, κατάφερε να μας κρατήσει μέσα στην ΟΝΕ και να πάρουμε τις δόσεις μέχρι σήμερα. Δεν κατάφερε όμως τίποτα άλλο. Αντίθετα, συνέχισε την πολιτική διάλυσης του ιδιωτικού τομέα και προστάτευσε όπως και όλες οι προηγούμενες το φαύλο δημόσιο. Καμμία μεταρρύθμιση δεν έγινε στη Δημόσια Διοίκηση και η μείωση του ελλείμματος στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στους φόρους και στην μη πληρωμή των υποχρεώσεων του δημοσίου. Η "εξυγίανση" της ελληνικής οικονομίας, δεν έγινε ούτε με υγιή τρόπο, ούτε θα κρατήσει. Πρόκειται απλώς για ένα μασκάρεμα, ένα φτιασίδωμα που δυστυχώς, μόλις αρχίσει να ξεθωριάζει θα αποκαλύψει την τραγικότητα της κατάστασης μας.
Αυτή η τραγικότητα αντικατοπτρίζεται :
-Πρώτον στην ανεργία η οποία βρίσκεται σε μη ανεκτά απο την κοινωνία επίπεδα, ιδίως η ανεργία των νέων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μεταξύ 20 και 30 ετών, δεν έχουν καταφέρει στα τελευταία τέσσερα χρόνια ούτε καν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Δεν έχουν καταφέρει να δουλέψουν ούτε μια ημέρα. Έχουμε δηλαδή γενιές ανέργων νέων, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα μείνουν άνεργοι για πολλά χρόνια ακόμη, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ψυχολογία τους, τη νοοτροπία τους, τις δεξιότητες τους και το μέλλον τους.
-Δεύτερον στην φτώχεια των νοικυριών, στο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, στις πτωχεύσεις και στην έλλειψη ρευστότητας του ιδιωτικού τομέα. Οι τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν χρήματα εδώ και μερικά χρόνια, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να πληρώσουν τις συναλλαγές και τις υποχρεώσεις τους, οι φόροι απομυζούν κάθε ευρώ απο τις τσέπες όλων.
-Τρίτον, στην αντίδραση όλων των πολιτικών, όλων των κομμάτων σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση που αφορά τη λειτουργία του κράτους και τους δημοσίου τομέα. Οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν, η διαφθορά βασιλεύει, η φοροδιαφυγή δεν έχει περιορισθεί, οι σπατάλες συνεχίζονται, η γραφειοκρατία εμποδίζει οποιαδήποτε ανάπτυξιακή προοπτική.
Το γεγονός οτι οι τιμές των μετοχών ανέβηκαν, δεν σημαίνει οτι οι επιχειρήσεις έγιναν κερδοφόρες ούτε οτι οι τράπεζες θα αρχίσουν ξανά τις χρηματοδοτήσεις. Οι τιμές των μετοχών ανέβηκαν διότι είχαν πιεστεί πάρα πολύ, είχαν καταρρεύσει και αμέσως μόλις ακούστηκαν τα πρώτα ενθαρρυντικά σχόλια απο τις Βρυξέλλες, πήραν την ανηφόρα. Όμως η άνοδος αυτή είναι ένα παιχνίδι στημμένο μεταξύ ξένων παικτών και τοπικών μεγαλοεπενδυτών, χωρίς την συμμετοχή των Ελλήνων επενδυτών. Οι Έλληνες επενδυτές δεν έχουν χρήμα για να συμμετάσχουν στο χρηματιστηριακό πάρτι και έτσι οι κερδοσκόποι δεν θα έχουν σε ποιόν να "φορτώσουν" τις μετοχές αύριο.
Δυστυχώς η πραγματικότητα δεν αιτιολογεί καμία αισιοδοξία. Η αισιοδοξία θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη, αν είχαν γίνει μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, αν λειτουργούσαν οι εποπτικοί θεσμοί, αν γινόταν επενδύσεις, αν η χώρα είχε ξεφύγει απο τον εναγκαλισμό της διαπλοκής. Τίποτα απο αυτά δεν έχει συμβεί δυστυχώς και ευθύνεται για αυτό σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος μηδενός εξαιρουμένου.
Γ.Νικολόπουλος
