«Μάχη» για την ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση του κόμματος- Λαφαζάνης: "Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να έρθει ποτέ στην κυβέρνηση, αν αφυδατώσει το ριζοσπαστισμό και την εναλλακτικότητά του.."
Με ομιλίες συνέδρων, μέσα από τις οποίες θα δοθεί η μάχη για την ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζεται σήμερα το συνέδριο του κόμματος στο στάδιο του...τάε κβο ντο στο Φάληρο.
Ταυτόχρονα, στο παρασκήνιο μαίνεται η μάχη των συσχετισμών για τον έλεγχο των νέων συλλογικών οργάνων του ενιαίου κόμματος, που θα προκύψει από αυτό το ιδρυτικό συνέδριο.
Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται πλέον στις τοποθετήσεις των στελεχών του Αριστερού Ρεύματος, αλλά και των συνιστωσών, που διαφωνούν με την απόφαση της ηγεσίας να αυτοδιαλυθούν -όπως τις προέτρεψε και ανοιχτά κατά την εναρκτήρια ομιλία του ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.
Ως προς τούτο έχει ενδιαφέρον και η εμφάνιση του Μανώλη Γλέζου στις εργασίες, καθώς απουσίαζε -για προσωπικούς πάντως λόγους- από την έναρξη των εργασιών και ο οποίος έχει αντιταχθεί στην αυτοδιάλυση των Ενεργών Πολιτών, των οποίων ηγείται, συντονίζοντας τη στάση του και με άλλες συνιστώσες.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας, η οποία εκφράζει σειρά διαφωνιών και για την πολιτική στρατηγική, αλλά και για τα οργανωτικά του νέου ΣΥΡΙΖΑ, δίνει ήδη τη γραμμή, που θα ακολουθήσει η αριστερή εσωκομματική αντιπολίτευση, με ένα άρθρο του στην ιστοσελίδα iskra.gr.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται ποτέ να έρθει στην κυβέρνηση αν αφυδατώσει το ριζοσπαστισμό και την εναλλακτικότητά του και εμφανιστεί απλώς ως δύναμη εναλλαγής στο πλαίσιο του συστήματος. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει, ενδεχομένως, με τέτοιες προϋποθέσεις στην κυβέρνηση, θα παραμείνει σε αυτήν ελάχιστα και μόνο ως θλιβερή παρένθεση» προειδοποιεί ο κ. Λαφαζάνης, τονίζοντας ότι «ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή και όχι την εναλλαγή, δεν είναι περίπατος. Δεν υπάρχει εύκολη λεωφόρος για την κυβέρνηση της Αριστεράς ούτε μια ανθόσπαρτη για το λαό πορεία διεξόδου και προοδευτικών και σοσιαλιστικών μετασχηματισμών».
Κατά τον κ. Λαφαζάνη, «ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει μια διπλή πρόκληση. Να σπάσει το φράγμα των ποσοστών των προηγούμενων εκλογών και να κατακτήσει ένα ισχυρό προβάδισμα στην πολιτική ζωή. Να γίνει, ταυτόχρονα, ο καταλύτης και ο εμπνευστής ενός πλατιού ενωτικού μετώπου όλων των αριστερών δυνάμεων και μεγάλων ενωτικών κοινωνικών-ταξικών αγώνων μιας ευρείας κοινωνικής συμμαχίας. Αυτό το δεύτερο άλμα του ΣΥΡΙΖΑ, απείρως δυσκολότερο και πιο συγκρουσιακό από εκείνο που τον έφερε στην αξιωματική αντιπολίτευση, για να καταστεί δυνατό απαιτεί να διαπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ ένα δεύτερο και βαθύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης, προκειμένου να φέρει σε πέρας ένα αληθινό, τώρα και έμπρακτο, «τσουνάμι» ρήξεων με τα μεγάλα εγχώρια, ευρωπαϊκά και υπερατλαντικά κεφαλαιακά, χρηματιστικά και διαπλεκόμενα συμφέροντα. Μπροστά στα αλλεπάλληλα και θυελλώδη αντιλαϊκά σοκ τρόικας - ελληνικών κυβερνήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η Αριστερά, πρέπει να απαντήσουν με τα δικά τους ενωτικά, ριζοσπαστικά ανατρεπτικά σοκ σε βάρος του αστικού πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου».
Το ερώτημα με την αριστερή πτέρυγα είναι εάν θα καταφέρει, παρά το γεγονός ότι δεν ελέγχει την πλειοψηφία του συνεδρίου, να εγκριθούν από το σώμα ορισμένες «σκληρές» θέσεις, όπως η μονομερής διαγραφή χρέους και η υιοθέτηση της άποψης ότι εάν η κατάργηση των μνημονίων δεν είναι δυνατή εντός της ευρωζώνης, τότε μία αριστερή κυβέρνηση θα εξετάσει και το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ.
Η αριστερή πτέρυγα ελέγχει περί το 25%-28%, όμως οι απόψεις της αυτές θεωρείται ότι απηχούν ευρύτερες δυνάμεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που πιθανόν να μετατρέψει ορισμένες ψηφοφορίες σε θρίλερ...
Είναι επίσης πιθανόν η αριστερή πτέρυγα να ασκήσει ανοιχτή κριτική στα ανοίγματα, που επιχείρησε κατά την εισηγητική του ομιλία ο κ. Τσίπρας στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας μάλιστα φρασεολογία και συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αλλά και να δεχθεί -η αριστερή πτέρυγα- επίθεση, τόσο από τους «προεδρικούς» και τους «ανανεωτικούς», όσο και από τους πασοκογενείς του ΣΥΡΙΖΑ, που θεωρούν ότι μόνο με τέτοια ανοίγματα μπορεί να διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβερνητική εξουσία.
