Αέριο μουστάρδας, Sarin, Tabun και VX παράγονται κατά «αρκετές εκατοντάδες τόνους» ετησίως για πυραύλους, βόμβες αεροσκαφών αλλά και οβίδες πυροβόλων σε συριακές εγκαταστάσεις..
- "κλικ" στην εικόνα για μεγέθυνση
Η Συρία είναι μία από τις πέντε χώρες που δεν έχει υπογράψει την Συνθήκη για τα Χημικά Οπλα, που απαγορεύει την ανάπτυξη, παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά και τη χρήση τους. Στο... σχετικό γράφημα μπορείτε να δείτε αναλυτικά στοιχεία για τις μονάδες παραγωγής και αποθήκευσης, που είναι διάσπαρτες σε όλη τη χώρα.
Οι πληροφορίες θέλουν στις μονάδες παραγωγής να παράγονται αέριο μουστάρδας, νευροτοξικά αέρια όπως το Sarin, το Tabun και το VX. Το 2007 έρευνα περιέγραφε τη δυνατότητα της Συρίας να παράγει «αρκετές εκατοντάδες τόνους χημικών» ετησίως, με τα οποία εξοπλίζει πυραύλους, βόμβες για αεροσκάφη και ελικόπτερα αλλά και οβίδες πυροβόλων.
Στον απόηχο της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ είχε αρνηθεί ότι διαθέτει τέτοια όπλα, αλλά τελικά η Δαμασκός παραδέχθηκε πέρυσι το καλοκαίρι ότι διαθέτει μεγάλα αποθέματα και το ίδιο περίπου διάστημα ξεκίνησε μετά από μεγάλο διάστημα αποχής τις δοκιμές σε βάση έξω από το Χαλέπι.
Αν και κυρίως οι ΗΠΑ και ΜΚΟ περιγράφουν με πηχιαίους τίτλους το χημικό οπλοστάσιο του Ασαντ, οι πιο «άμεσα ενδιαφερόμενοι» Ισραηλινοί είχαν εκτιμήσει ήδη το 1989 ότι η Συρία έχει απλώς τη δυνατότητα διεξαγωγής χημικού πολέμου, αλλά όχι κάτι παραπάνω.
Κύριοι στόχοι της Δαμασκού ήταν η αποτροπή μίας νέας ισραηλινής επίθεσης, ειδικά από τη στιγμή που κατέστη σαφές ότι το Τελ Αβίβ διαθέτει πυρηνικά, αλλά και ότι η Αίγυπτος σταδιακά έγινε συνομιλητής των Ισραηλινών (με την συνθήκη ειρήνης του 1979. Κρίσιμη ήταν επίσης η παραδοχή της αεροπορικής υπεροχής των Ισραηλινών μετά τον πόλεμο στο Λίβανο το 1982 που οδήγησε στην επιλογή της χρήσης πυραύλων, αλλά και η αποτροπή ενάντια στην αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας στο βορρά.πηγή εφημερίδα έθνος.
