- Με τις κυβερνήσεις να εμπλέκονται σε εξεγέρσεις, οι Κούρδοι έχουν αρχίσει να επωφελούνται.
- Είναι η αυτονομία στη βορειοανατολική Συρία μόνο η αρχή;
- Ο Ranj Alaaldin, ερευνητής στο London School of Economics, σχολιάζει:
Από τον Guardian
"Η σημαντικότερη κουρδική ομάδα ανταρτών της Συρίας έχει δηλώσει ότι σκοπεύει να σχηματίσει κυβέρνηση στην κυριαρχούμενη από Κούρδους βορειοανατολική Συρία, όπου... λειτουργεί ως η de facto κυβέρνηση από το περασμένο έτος. Αυτό σηματοδοτεί την εμφάνιση μιας άλλης αυτόνομης κουρδικής περιοχής, μετά την αυτονομία που οι Κούρδοι του Ιράκ έχουν απολαύσει από το 1990.
Οι εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης στη Μέση Ανατολή έχουν θέσει τους Κούρδους της περιοχής σε μία σπάνια κατάσταση, κατά την οποία οι ισχυροί και ιστορικά εχθρικοί γείτονές τους ασχολούνται με συγκρούσεις αλλού, με αποτέλεσμα να βρίσκουν την εσωτερική σταθερότητά τους να υπονομεύεται και να αποδυναμώνεται.
Η Τουρκία, για παράδειγμα, έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της παλεύοντας με το κουρδικό ζήτημα και τις πολιτικές και εδαφικές απαιτήσεις των 20 εκατομμυρίων Κούρδων της. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών, με κόστος πάνω από 40.000 ζωές, έχει καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων και έχει κηρύξει πόλεμο με την κουρδική ομάδα ανταρτών του PKK (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα), η οποία επιδιώκει ένα συνδυασμό απαιτήσεων που σχετίζονται με την αυτονομία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ωστόσο, η Άγκυρα υπολόγισε λάθος κατά τις αρχές της σύγκρουσης στη Συρία, υποστηρίζοντας ομάδες σουνιτών Αράβων και σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές, που δεν έλαβαν υπόψην τους τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις των Κούρδων της Συρίας. Η θέση αυτή απέτυχε όταν ο Σύρος πρόεδρος, Μπασάρ αλ – Άσαντ, απάντησε στην άμεση στήριξη της Τουρκίας προς την συριακή αντιπολίτευση, επιτρέποντας στους Κούρδους στα βορειοανατολικά να αναλάβουν τον έλεγχο πολλών πόλεων.
Η Τουρκία φοβάται την άνοδο των Κούρδων στο Κουρδιστάν της Συρίας, επειδή το PYD (κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης), ένα αδελφό κόμμα του PKK, είναι τώρα η de facto κυβέρνηση της περιοχής. Αυτό ενθάρρυνε το PKK και το ενίσχυσε, τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και σε περιφερειακό επίπεδο. Η απεριόριστη εξουσία του Άσαντ στο PYD, για να εδραιώσει τη θέση του στην περιοχή και να δημιουργήσει σημεία ελέγχου και υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας, επέτρεψε στην ομάδα να εδραιώσει την κυριαρχία και την επιρροή της. Διαθέτει μία καλά εκπαιδευμένη και οπλισμένη ομάδα μαχητών, γνωστή ως YPG (Μονάδα Λαϊκής Προστασίας).
Η ανακοίνωση του PYD, την περασμένη Τρίτη, περιελάμβανε τη δημιουργία ενός κοινοβουλίου 82 μελών που εκλέγονται από τρεις περιοχές σε όλη την περιοχή, που η καθεμία θα έχει τις δικές της τοπικές συνελεύσεις. Το σχέδιο αναμένεται να υλοποιηθεί εντός έξι μηνών, πράγμα που σημαίνει ότι το PYD θα εξασφαλίσει επίσημα τον έλεγχό του σε μεγάλα τμήματα στρατηγικής σημασίας με σημαντικούς ενεργειακούς πόρους.
Αυτό θα ενισχύσει τις προοπτικές των ανήσυχων Κούρδων της Τουρκίας, να επιτύχουν παρόμοια δικαιώματα και να βαδίσουν σταδιακά προς την επίτευξη εδαφικής αυτονομίας.
Η Άγκυρα μπορεί να είναι σε θέση να διατηρήσει την εδαφική ακεραιότητα του τουρκικού κράτους με τη δέσμευση στην εύθραυστη αλλά ιστορική ειρηνευτική συμφωνία με το PKK, η οποία ανακοινώθηκε το Μάρτιο, όταν ο φυλακισμένος ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, κάλεσε τους μαχητές να καταθέσουν τα όπλα τους.
Η συμφωνία, ωστόσο, ακόμη απέχει αρκετά από το να πραγματοποιηθεί και εξακολουθούν να υπάρχουν ελάχιστα δείγματα του ότι η εγχώρια πολιτική της Τουρκίας μπορεί να επιστρατεύσει την πολιτική βούληση για να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Η βασική αδυναμία στο κουρδικό ζήτημα παραμένει η διαίρεση. Το βασικό κόμμα του ιρακινού Κουρδιστάν, το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP), έχει μια ιστορική αντιπαλότητα με τα PKK/PYD. Ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί, φιλοξενήθηκε από το τουρκικό κράτος στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη κουρδική πόλη της Τουρκίας. Παρότι το γεγονός ήταν ιστορικό και σηματοδότησε την αλλαγή των τουρκικών- κουρδικών σχέσεων, ήταν εξίσου το αποτέλεσμα της τουρκικής ρεαλιστικής πολιτικής και των προσπαθειών αποδυνάμωσης των Κούρδων στο περιφερειακό μέτωπο. Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επίσης, επιδιώκει την κουρδική ψήφο για τις επικείμενες εκλογές στην Τουρκία.
Η σύνθεση τόσο του Ιράκ όσο και της Συρίας παραμένει υπό απειλή, η οποία θα μπορούσε να εκτοξεύσει τους Κούρδους σε μια μεγαλύτερη θέση ισχύος. Στην χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με αυξημένη επιρροή στους Άραβες ομολόγους τους. Στην καλύτερη περίπτωση, η αποσύνθεση του Ιράκ και της Συρίας θα μπορούσε να παράγει μία μορφή κουρδικού κράτους.
Ό,τι και αν επιφυλάσσει το μέλλον για τους Κούρδους, έχουν αναδειχθεί ως σημαντικοί διαμορφωτές της Μέσης Ανατολής, παρά ως θύματά της..
Antinews
