Εγινε του... Κοσόβου με τη δήλωση του προέδρου της Συμμαχίας για το Μέλλον του Κοσόβου και πρώην οπλαρχηγού του UCK Ραμούς Χαραντίναϊ πως δεν είναι μουσουλμάνος.
«Επί γενεές ολόκληρες η οικογένειά μου ήταν Αλβανοί καθολικοί. Αγνοώ το λόγο που είμαι μουσουλμάνος.Ποτέ μου δεν ήμουν σε τζαμί, ούτε για προσευχή ούτε για κάτι άλλο», είπε ο επίδοξος πρωθυπουργός του Κοσόβου, βάζοντας φωτιά στα social media και προκαλώντας τη μήνιν του ιμάμη του Μεγάλου Τζαμιού της Πρίστινα Σεφκέτ Κρασνίκι, που τον κατηγόρησε ως «αλλαξοπιστήσαντα» για «χάρη της καριέρας του».
Το ίδιο οργίλη αντίδραση είχε και η Μουσουλμανική Νεολαία, που έκανε λόγο για αντιισλαμική «ιεροσυλία» αδύνατη να εξαγνίσει τον «υπόδικο» της Χάγης για «εγκλήματα πολέμου» -όπως του θύμισε- παρά την αθώωσή του απ' το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Διόλου τυχαία δεν ήταν η δήλωση Χαραντίναϊ, ο οποίος πιθανόν άμεσα να προσβλέπει -και να δικαιωθεί- σε περισσότερες ψήφους απ' τους ανοιχτόμυαλους συμπολίτες του για τους υποψήφιους κοινοτάρχες του κόμματός του στο δεύτερο γύρο των χθεσινών τοπικών εκλογών.
Ηταν, επομένως, ευθεία βολή κατά του νυν πρωθυπουργού και πολιτικού του αντιπάλου Χασίμ Θάτσι, ένθερμου αποδέκτη πρόσφατα στην Πρίστινα, παρουσία του Αλβανού ομολόγου του Εντι Ράμα, της προκλητικής δήλωσης του φιλοξενούμενου Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν πως «Τούρκοι και Αλβανοί είναι αδέρφια» και «Κόσοβο και Τουρκία είναι μία χώρα», που ξεσήκωσε τη φιλοδυτική διανόηση των Αλβανών εν γένει.
Προφανώς ο Χαραντίναϊ ανήκει στη χορεία των Αλβανοκοσοβάρων εκείνων πολιτικών που βλέπουν τη μεταγιουγκοσλαβική μεταστροφή του Κοσόβου προς τη Δύση και την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια άρρηκτα δεμένες με την επιστροφή στην πρώην θρησκεία τους, το χριστιανισμό. Σ' αυτή τη διαμάχη φιλοδυτικών και φιλοοθωμανών πρώτος «αμάρτησε», στις αρχές του '90, με την πτώση του κομμουνισμού, ο διάσημος γνωστός συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ, αμαρτία για την οποία το ισλαμικό κατεστημένο τον έβαλε στο «πυρ το εξώτερον».
Η Τουρκία του Ερντογάν, ωστόσο, που σχεδιάζει «ισλαμικά τόξα» και διακατέχεται απ' τις ορέξεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνεχίζει την επίθεση... αδελφοσύνης στους όπου Βαλκανικής Αλβανούς με πηλήκια, λίρες και κοράνια. Μάλλον μπερδεψο-δουλειές, παρά αδελφο-δουλειές...
Το ίδιο οργίλη αντίδραση είχε και η Μουσουλμανική Νεολαία, που έκανε λόγο για αντιισλαμική «ιεροσυλία» αδύνατη να εξαγνίσει τον «υπόδικο» της Χάγης για «εγκλήματα πολέμου» -όπως του θύμισε- παρά την αθώωσή του απ' το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Διόλου τυχαία δεν ήταν η δήλωση Χαραντίναϊ, ο οποίος πιθανόν άμεσα να προσβλέπει -και να δικαιωθεί- σε περισσότερες ψήφους απ' τους ανοιχτόμυαλους συμπολίτες του για τους υποψήφιους κοινοτάρχες του κόμματός του στο δεύτερο γύρο των χθεσινών τοπικών εκλογών.
Ηταν, επομένως, ευθεία βολή κατά του νυν πρωθυπουργού και πολιτικού του αντιπάλου Χασίμ Θάτσι, ένθερμου αποδέκτη πρόσφατα στην Πρίστινα, παρουσία του Αλβανού ομολόγου του Εντι Ράμα, της προκλητικής δήλωσης του φιλοξενούμενου Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν πως «Τούρκοι και Αλβανοί είναι αδέρφια» και «Κόσοβο και Τουρκία είναι μία χώρα», που ξεσήκωσε τη φιλοδυτική διανόηση των Αλβανών εν γένει.
Προφανώς ο Χαραντίναϊ ανήκει στη χορεία των Αλβανοκοσοβάρων εκείνων πολιτικών που βλέπουν τη μεταγιουγκοσλαβική μεταστροφή του Κοσόβου προς τη Δύση και την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια άρρηκτα δεμένες με την επιστροφή στην πρώην θρησκεία τους, το χριστιανισμό. Σ' αυτή τη διαμάχη φιλοδυτικών και φιλοοθωμανών πρώτος «αμάρτησε», στις αρχές του '90, με την πτώση του κομμουνισμού, ο διάσημος γνωστός συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ, αμαρτία για την οποία το ισλαμικό κατεστημένο τον έβαλε στο «πυρ το εξώτερον».
Η Τουρκία του Ερντογάν, ωστόσο, που σχεδιάζει «ισλαμικά τόξα» και διακατέχεται απ' τις ορέξεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνεχίζει την επίθεση... αδελφοσύνης στους όπου Βαλκανικής Αλβανούς με πηλήκια, λίρες και κοράνια. Μάλλον μπερδεψο-δουλειές, παρά αδελφο-δουλειές...
