Την πρώτη θέση παγκοσμίως διατήρησε ο ελληνόκτητος στόλος με βάση τη μεταφορική του ικανότητα σύμφωνα με την ετήσια έκδοση Review of Maritime Transport 2013 του united Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD).
- "κλικ" στον πίνακα για μεγέθυνση
Ο ελληνόκτητος στόλος υπολογίζεται σε... 3.695 πλοία συνολικής μεταφορικής δυνατότητας 244.850.578 dwt και αντιστοιχεί στο 15,17% του παγκόσμιου στόλου. Ωστόσο μόλις 825 πλοία έχουν ελληνική σημαία, ενώ τα υπόλοιπα 2.870 ξένη σημαία.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Ιαπωνία με στόλο 3.991 πλοίων και δυνατότητα μεταφοράς 223.815.008 dwt. Δηλαδή η μεταφορική δυνατότητα του στόλου της Ιαπωνίας είναι μικρότερη από την αντίστοιχη του ελληνικού στόλου κατά 21.035.570 dwt.
Οσον αφορά στη σημαία που φέρουν τα πλοία της Ιαπωνίας παρατηρείται και σε αυτή τη χώρα το φαινόμενο την εθνική σημαία να φέρουν μόλις 738 πλοία από το σύνολο των 3.991. Στην τρίτη θέση του παγκόσμιου ναυτιλιακού χάρτη αναρριχήθηκε η Κίνα με στόλο 5.313 πλοίων και 190.078.835 dwt.
Μεγάλη είναι η πτώση που σημείωσε η Γερμανία στην παγκόσμια ναυτιλιακή κατάταξη, καθώς υποχώρησε στην τέταρτη από την τρίτη θέση με 3.833 πλοία και 125.778.528 dwt. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνει η Νότιος Κορέα με 1.576 καράβια και μεταφορική ικανότητα 75.095.806 dwt.
Οι χώρες με τους μεγαλύτερους στόλους
Διαφοροποιήσεις σημειώθηκαν στην κατάταξη των χωρών ως προς τον αριθμό των πλοίων. Στην πρώτη θέση στις αρχές Ιανουαρίου βρέθηκε για το 2013 η Kίνα με 5.313 πλοία άνω των 1.000 gt έναντι 3.629 πλοίων τον αντίστοιχο διάστημα του 2012. Στη δεύτερη θέση τοποθετείται η Ιαπωνία με στόλο 3.991 πλοίων και στην τρίτη θέση η Γερμανία με 3.833 καράβια.Ο ελληνόκτητος στόλος βρέθηκε στην τέταρτη θέση με 3.695 και ακολουθούν οι ΗΠΑ με 1.943, η Νορβηγία με 1.908, η Σιγκαπούρη με 1.888, η Ρωσία με 1.727, η Τουρκία με 1.580 και στην 10η θέση βρίσκεται η Νότιος Κορέα με 1.576 πλοία.
Οι πέντε ναυτιλιακές υπερδυνάμεις
Το 53,26% της συνολικής μεταφορικής δυνατότητας ελέγχουν πέντε ναυτιλιακές δυνάμεις του κόσμου με πρώτη την Ελλάδα που ελέγχει το 15,17% και ακολουθούν η Ιαπωνία με 13,87%, η Κίνα με 11,78%, η Νότιος Κορέα με 7,79% και η Σιγκαπούρη με 4,65%. Επίσης μεταξύ των 35 χωρών παγκοσμίως που έχουν παρουσία στη ναυτιλία οι 17 είναι από την Ασία, οι 14 από την Ευρώπη και μόλις 4 από την Αμερική.
Οσον αφορά στη συνολική αξία του παγκόσμιου εμπορικού στόλου που αποτελείται από 47.122 πλοία και μεταφορική ικανότητα 1.613,75 εκατ. dwt ανέρχεται σε 809 δισ. δολάρια και οι 5 πρώτες χώρες με βάση την αξία των στόλων τους ελέγχουν το 48% του παγκόσμιου στόλου.
Η συνολική αξία του ελληνόκτητου στόλου ανέρχεται σε 72 δισ. δολάρια. Πάντως τα πλοία με το μεγαλύτερο κόστος κατασκευής αφορούν σε εκείνα που μεταφέρουν υγροποιημένο φυσικό αέριο, με αποτέλεσμα η αξία του στόλου της Ιαπωνίας να ανέρχεται σε περίπου 100 δισ. δολάρια, καθώς έχει πάρα πολλά καράβια LNG Carriers. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι ΗΠΑ με στόλο αξίας 92 δισ. δολάρια, ενώ στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα με στόλο αξίας όπως προαναφέραμε 72 δισ. δολάρια.
9,2 δισ. τόνοι
Η έκδοση του 2013 του Review of Maritime Transport εκτιμά πως το παγκόσμιο εμπόριο μέσω θαλάσσης έχει αυξηθεί κατά 4,3%, και στα τέλη του 2012 ανήλθε σε 9 δισεκατομμύρια τόνους για πρώτη φορά.
Παράλληλα επισημαίνεται πως οι ναύλοι παρέμειναν σε χαμηλά επίπεδα, ενώ παρατηρήθηκε και αστάθεια σε διάφορα τμήματα της αγοράς (υγρά και ξηρά φορτία). Επίσης 3,8% αυξήθηκε και η διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων και ανήλθαν σε 601,8 εκατ. TEU.
Οι θαλάσσιες μεταφορές επίσης αντιμετωπίζουν ένα νέο και πολύπλοκο περιβάλλον που περιλαμβάνει τόσο προκλήσεις όσο και ευκαιρίες. Από όλες τις προκλήσεις που επικρατούν, όμως, τα αλληλένδετα θέματα όπως είναι εκείνα της ενεργειακής ασφάλειας και του κόστους, την κλιματική αλλαγή και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα είναι ίσως το πιο ανησυχητικό.
Η αλλαγή του κλίματος και του περιβάλλοντος συνεχίζουν να καταλαμβάνουν υψηλή θέση στην ατζέντα της διεθνούς πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων της ναυτιλίας και των λιμενικών επιχειρήσεων.
Παράλληλα το 2012 η ναυτιλία εξακολούθησε να πλήττεται από τους χαμηλούς ναύλους, το υψηλό κόστος καυσίμων και την υπερπροσφορά, με αποτέλεσμα οι ναυτιλιακές για να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να μειώσουν ταχύτητες πλεύσης στα καράβια ώστε να μειωθεί ανάλογα και η κατανάλωση καυσίμου, ανέβαλαν τις παραλαβές νεότευκτων πλοίων, όπως επίσης και τη διάλυση παλαιότερων πλοίων.
Παρά τις όποιες κινήσεις περιορισμού του κόστους από τις ναυτιλιακές οι αξίες των πλοίων πιέστηκαν, με αποτέλεσμα πολλά ξένα fund να επενδύσουν στη ναυτιλία προκειμένου να επιτύχουν υψηλές αποδόσεις στο μέλλον.
Εκτιμάται πως το 2012 επενδύθηκαν περίπου 6,4 δισ. δολάρια από επενδυτικά fund στη ναυτιλία.
