Για ένα περίεργο λόγο, τίποτα σχεδόν από όσα αποφασίζονται και όσα γίνονται σε αυτόν τον τόπο δεν έχει σοβαρότητα. Ή ακόμη και αν αρχίζει ως σοβαρό, στη συνέχεια πολτοποιείται και ξεφτιλίζεται. Από το πρωτογενές πλεόνασμα, που κανείς ακριβώς δεν καταλαβαίνει πως μετριέται και τι θα προκύψει στο τέλος, ως την σταυροδοσία στις ευρωεκλογές και από περιφερειακές εκλογές ως το ποδόσφαιρο.
...Ολα αλέθονται κα διαστρεβλώνονται σε σημείο που είναι πια αγνώριστα, αφήστε τις αθλιότητες και τις βλακείες που... λέγονται, για να υπονομευθούν κινήσεις και να εξουδετερωθούν ή να λασπωθούν πρόσωπα.
Για παράδειγμα, όλοι έχουν μπερδευτεί μεταξύ του πρωτογενούς πλεονάσματος που βγαίνει σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Τρόϊκας και εκείνου που βγαίνει με τους όρους της Γιούροστατ. Και από εκεί και πέρα έχουμε την υπερεκμετάλλευση και την υπεραισιοδοξία της κυβέρνησης και την λυσσασμένη προσπάθεια της αντιπολίτευσης, ειδικά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να ακυρώσει τις όποιες εντυπώσεις, έστω και πέφτοντας σε αντιφάσεις.
Πάρτε επίσης τον σταυρό προτίμησης που καθιερώνει η κυβέρνηση στις ευρωεκλογές. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι πρόκειται για βήμα εκδημοκρατισμού, καθώς δεν αποφασίζει και διατάσσει ο εκάστοτε αρχηγός του κόμματος. Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία μέχρι τώρα λέει ότι σε αρκετά μεγάλο βαθμό οι ηγεσίες των κομμάτων φρόντιζαν να στείλουν στην Ευρωβουλή ανθρώπους που καταλάβαιναν τι γίνεται εκεί, που μιλούσαν ξένες γλώσσες, που μπορούσαν να κινηθούν στο περιβάλλον των Βρυξελλών. Δύσκολο να επιχειρηματολογήσει κανείς κατά του σταυρού, ιδιαίτερα αυτή την εποχή, αλλά υπάρχει μεγάλος και πραγματικός κίνδυνος να επιλέξουν οι πολίτες πρόσωπα με βάση την αναγνωρισιμότητα και όχι επειδή έχουν τα ουσιαστικά προσόντα να εκπροσωπούν τα κόμματά τους και τη χώρα σε ένα Ευρωκοινοβούλιο με αυξημένες αρμοδιότητες. Να γίνει δηλαδή ότι βιώνουμε με τη σημερινή Βουλή... Και κάπως έτσι θα γίνει, να είστε βέβαιοι.
Δείτε ακόμη τι γίνεται εν όψει των περιφερειακών εκλογών. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. επιλέγει όποιον αντιμνημονιακό κινείται, η Νέα Δημοκρατία αρνείται να υποστηρίξει πετυχημένους δημάρχους και τα κάνει μαντάρα καταλήγοντας σε διάφορους κομματικούς, άλλοι υποψήφιοι θεωρούν ότι είναι ευκαιρία να κάνουν show καίγοντας κουβούκλια σε σταθμούς διοδίων, υπουργοί βγαίνουν στα ραδιόφωνα και λένε άλλ' αντ' άλλων σχετικά με τις αυξήσεις, άλλοι αρχηγίσκοι πάλι πετάνε ονόματα υποψηφίων για να δείξουν ότι αυτοί σέβονται την ιστορία της παράταξης που εγκατέλειψαν, οι κασιδιάρηδες κάνουν τους καμπόηδες, η κυβέρνηση μελετά και μεθοδεύει για να κερδίσει εντυπώσεις μετά τις κάλπες, ένα μπέρδεμα, ένα αλαλούμ.
Υπάρχουν και άλλα, καθημερινά παραδείγματα σε ποικίλους τομείς.
Αρκεί κανείς να παρακολουθεί στοιχειωδώς την επικαιρότητα. Οπότε είναι πολύ πιθανό να οδηγείται συνεχώς στο βασικό ερώτημα, μήπως αυτή η χώρα είναι μή κυβερνήσιμη.
Λέμε, μήπως...
Του κ.Άγ.Στάγκου
