Ο χάρτης δείχνει ακριβώς πόσο εξαρτημένες από τις ρωσικές εξαγωγές φυσικού αερίου οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι.
Με το σημερινό δημοψήφισμα της Κριμαίας και το... βέβαιο αποτέλεσμα του, μια αλυσίδα γεγονότων -που σε καμία περίπτωση δεν είναι προβλέψιμα- πρόκειται να εξελιχθεί αλλά δυστυχώς ακόμη και στην ..καλύτερη περίπτωση θα είναι εξαιρετικά αρνητικά καθώς θα περιλαμβάνουν την εφαρμογή εμπορικών, οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κυρώσεων στη Ρωσία (παρά την έντονη αποδοκιμασία της Κίνας), που θα οδηγήσουν σε μια “συμμετρική” απάντηση από τη Μόσχα.
Σε ένα χειρότερο σενάριο κλιμάκωσης, οι στρόφιγγες του φυσικού αερίου της Ρωσίας θα κλείσουν για την Ευρώπη, για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Ποιες είναι οι χώρες που θα επηρεαστούν περισσότερο; Ο χάρτης που παρουσιάζουμες (από την Wall Street Journal) δείχνει ακριβώς πόσο εξαρτημένες από τις ρωσικές εξαγωγές φυσικού αερίου οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι.
Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς πόσο “αυστηρές” τυχόν κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία θα είναι στη πραγματικότητα. Όπως αναφέρει η WSJ, η Ευρώπη πιστεύει ότι με κάποιο τρόπο παρά τη συνολική εξάρτησή της από την Ουκρανία για την ενέργεια, μπορεί να αντεπεξέλθει σε μια κρίση:
“Ο κ. Oettinger λέει ότι η Ευρώπη βρίσκεται τώρα σε πλεονεκτική θέση ώστε να αντέξει πιθανές αναταράξεις στις προμήθειες, εν μέρει χάρη στον ηπιότερο χειμώνα, τη μεγαλύτερη χωρητικότητα αποθήκευσης και την υποδομή των αγωγών που επιτρέπει μεγαλύτερη ροή αερίου από τη Δύση στην Ανατολή.
Ωστόσο, ο ίδιος δήλωσε ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναζητήσει άλλη προμηθεύτρια χώρα φυσικού αερίου και να δημιουργήσει περισσότερους υποσταθμούς για το υγροποιημένο αέριο ενώ οι χώρες μέλη θα πρέπει να ξεκινήσουν την εκμετάλλευση του σχιστολιθικού αερίου (shale gas).
“Οι Ρώσοι εξαρτώνται τώρα περισσότερο από τα χρήματα μας από ότι εμείς από το φυσικό τους αέριο,” δήλωσε ο Wieczorkiewicz, προσθέτοντας ότι “περίπου το μισό εισόδημα της Ρωσίας προέρχεται από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.”
“Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να εξερευνήσει τους δεσμούς της με τη Νορβηγία, την Αλγερία και το Κατάρ, ως εναλλακτικούς παρόχους, να αυξήσει τη χρήση του λιγνίτη και να εισάγει LNG.”
Όμως βραχυπρόθεσμα, πολλοί υποστηρίζουν ότι η ΕΕ δεν έχει πολλές επιλογές αν θελήσει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια ως μοχλό πίεσης ενάντια στη Μόσχα. “Η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη εξαγωγική φυσικού αερίου. Δεν υπάρχει τρόπος να υποκατασταθεί ένας τόσο μεγάλος όγκος φυσικού αερίου από αλλού,” δήλωσε ο Simon Pirani του Ινστιτούτου της Οξφόρδης για τις Ενεργειακές Σπουδές.
“Η Ευρώπη πρέπει να αναρωτηθεί πόσο σημαντική είναι η οικονομική της σχέση με τη Ρωσία, η οποία παρέχει φθηνή ενέργεια, και πόσο σημαντική είναι η πολιτική διαμαρτυρία για την Κριμαία”, ανέφερε ο ίδιος στη WSJ.
- "κλικ" στο χάρτη για μεγέθυνση παρακάτω
Με το σημερινό δημοψήφισμα της Κριμαίας και το... βέβαιο αποτέλεσμα του, μια αλυσίδα γεγονότων -που σε καμία περίπτωση δεν είναι προβλέψιμα- πρόκειται να εξελιχθεί αλλά δυστυχώς ακόμη και στην ..καλύτερη περίπτωση θα είναι εξαιρετικά αρνητικά καθώς θα περιλαμβάνουν την εφαρμογή εμπορικών, οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κυρώσεων στη Ρωσία (παρά την έντονη αποδοκιμασία της Κίνας), που θα οδηγήσουν σε μια “συμμετρική” απάντηση από τη Μόσχα.
Σε ένα χειρότερο σενάριο κλιμάκωσης, οι στρόφιγγες του φυσικού αερίου της Ρωσίας θα κλείσουν για την Ευρώπη, για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Ποιες είναι οι χώρες που θα επηρεαστούν περισσότερο; Ο χάρτης που παρουσιάζουμες (από την Wall Street Journal) δείχνει ακριβώς πόσο εξαρτημένες από τις ρωσικές εξαγωγές φυσικού αερίου οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι.
Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς πόσο “αυστηρές” τυχόν κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία θα είναι στη πραγματικότητα. Όπως αναφέρει η WSJ, η Ευρώπη πιστεύει ότι με κάποιο τρόπο παρά τη συνολική εξάρτησή της από την Ουκρανία για την ενέργεια, μπορεί να αντεπεξέλθει σε μια κρίση:
“Ο κ. Oettinger λέει ότι η Ευρώπη βρίσκεται τώρα σε πλεονεκτική θέση ώστε να αντέξει πιθανές αναταράξεις στις προμήθειες, εν μέρει χάρη στον ηπιότερο χειμώνα, τη μεγαλύτερη χωρητικότητα αποθήκευσης και την υποδομή των αγωγών που επιτρέπει μεγαλύτερη ροή αερίου από τη Δύση στην Ανατολή.
Ωστόσο, ο ίδιος δήλωσε ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναζητήσει άλλη προμηθεύτρια χώρα φυσικού αερίου και να δημιουργήσει περισσότερους υποσταθμούς για το υγροποιημένο αέριο ενώ οι χώρες μέλη θα πρέπει να ξεκινήσουν την εκμετάλλευση του σχιστολιθικού αερίου (shale gas).
“Οι Ρώσοι εξαρτώνται τώρα περισσότερο από τα χρήματα μας από ότι εμείς από το φυσικό τους αέριο,” δήλωσε ο Wieczorkiewicz, προσθέτοντας ότι “περίπου το μισό εισόδημα της Ρωσίας προέρχεται από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.”
“Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να εξερευνήσει τους δεσμούς της με τη Νορβηγία, την Αλγερία και το Κατάρ, ως εναλλακτικούς παρόχους, να αυξήσει τη χρήση του λιγνίτη και να εισάγει LNG.”
Όμως βραχυπρόθεσμα, πολλοί υποστηρίζουν ότι η ΕΕ δεν έχει πολλές επιλογές αν θελήσει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια ως μοχλό πίεσης ενάντια στη Μόσχα. “Η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη εξαγωγική φυσικού αερίου. Δεν υπάρχει τρόπος να υποκατασταθεί ένας τόσο μεγάλος όγκος φυσικού αερίου από αλλού,” δήλωσε ο Simon Pirani του Ινστιτούτου της Οξφόρδης για τις Ενεργειακές Σπουδές.
“Η Ευρώπη πρέπει να αναρωτηθεί πόσο σημαντική είναι η οικονομική της σχέση με τη Ρωσία, η οποία παρέχει φθηνή ενέργεια, και πόσο σημαντική είναι η πολιτική διαμαρτυρία για την Κριμαία”, ανέφερε ο ίδιος στη WSJ.