Πραγματική ή κατ' ευφημισμόν η ανάκαμψη της Ιρλανδίας;
Με την ύφεση -στα τέλη του '13- στο 2,3% οι Ιρλανδοί θεωρούν πιο πιθανό το δεύτερο...
Ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ που γέννησε η μετά – κρίσης εποχή ήταν η μεταμόρφωση της Ιρλανδίας από τον “παρία της Ευρωζώνης στο υπόδειγμα οικονομικής ανάκαμψης”.
Ήταν κάτι που γράφτηκε και ακούστηκε πολύ, ωστόσο σήμερα... κάποιοι αναρωτιούνται να οι εξελίξεις στην Ιρλανδία σημαίνουν πραγματική ανάκαμψη ή απλώς κολακεία.
Την προηγούμενη εβδομάδα το κόστος δανεισμού στα ιρλανδικά 10ετή υποχώρησε κάτω του 3%. Σχεδόν στα ίδια επίπεδα δανείζεται η γειτονική της Βρετανία. Παράλληλα, το Δουβλίνο απαλλάχθηκε πρόσφατα από τους διεθνείς πιστωτές του και κατάφερε ήδη να συγκεντρώσει πάνω από τα μισά χρήματα από αυτά που χρειάζεται μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους.
Εταιρείες όπως οι Google και Twitter έχουν εκεί την ευρωπαϊκή έδρα τους, επωφελούμενες από τη χαμηλή εταιρική φορολογία. Ακόμη και το real estate – η αγορά δηλαδή που στην ουσία κατέρρευσε και ανάγκασε τη χώρα να ζητήσει δανεικά ύψους 85 δισ. ευρώ – φαίνεται τώρα να ανακάμπτει και αυτή.
Όταν η χώρα βγήκε από το Μνημόνιο, η σαμπάνια και φυσικά η πατροπαράδοτη Γκίνες έρεαν άφθονες, και οι Ιρλανδοί γιόρταζαν, ωστόσο το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 2,3% το δ' τρίμηνο του 2013. Γιατί και πώς έγινε αυτό, αναρωτιούνται τα διεθνή ΜΜΕ.
Εν αντιθέσει, σημειώνει η Catherine Boyle του CNBC, το ΑΕΠ στην ευρωζώνη σημείωσε αύξηση κατά 0,1% το ίδιο ακριβώς διάστημα.
Το συγκεκριμένο τρίμηνο, υπήρξαν διάφορα θέματα με ιρλανδικές φαρμακευτικές εταιρείες, όπως η Pfizer που έχασαν πατέντες σε φάρμακα όπως το Βιάγκρα. Ανησυχητικό είναι ότι η εγχώρια ζήτηση υποχώρησε κατά 0,1% πέρυσι, υποδεικνύοντας έτσι ότι ο μέσος Ιρλανδός δεν είναι και πολύ σίγουρος γι' αυτή την ανάκαμψη.
Ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, Brian Hayes, μιλώντας στο δίκτυο του CNBC, υπεραμύνεται της οικονομικής επίδοσης, αναφέροντας: “Τα στοιχεία τριμήνου είναι αρκετά ευμετάβλητα και μεγάλο μέρος της υποχώρησης (του ΑΕΠ) οφείλεται στη ζημιά που έπαθαν οι φαρμακευτικές σε ό,τι αφορά τις ευρεσιτεχνίες”.
Μετά το bailout στις τράπεζες, το δημόσιο χρέος της Ιρλανδίας εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ σε πάνω από 123%, η οικονομία της υπέστη δύο υφέσεις σε 5 χρόνια και η ανεργία ανέβηκε στο 15%. Η πολιτική λιτότητας που επέβαλε η κυβέρνηση ως απάντηση είχε ως συνέπεια τη διάλυση της προνοιακής πολιτικής και το ψαλίδισμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.
Τώρα, το κράτος ξεπουλά κάποια περιουσιακά στοιχεία και δάνεια που έπρεπε να αναλάβει όταν προχώρησε στη διάσωση των τραπεζών. Το διεθνές ενδιαφέρον γι' αυτά είναι μεγάλο και το ταμείο που τ έχει αναλάβει τις πωλήσεις αυτές έχει εντείνει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων κατά 3 δισ. ευρώ για φέτος. Μεταξύ των ενδιαφερόμενων επενδυτών είναι funds όπως τα Lone Star, Blackstone και Kennedy Wilson.
Ο τομέας που προσελκύει το ενδιαφέρον είναι τα ακίνητα στην εμπορική περιοχή του Δουβλίνου, όπως γραφεία στο στυλ των γραφείων που θα ήθελε να χρησιμοποιήσει η Google. Αλλά και οι τιμές των σπιτιών έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν και πάλι – το 2013 αυξήθηκαν κατά περίπου 17,5%.
Σύμφωνα μάλιστα με πηγές από την αγορά ακινήτων διοργανώνονται και ημερήσια ταξίδια στο Δουβλίνο για ενδιαφερόμενους επενδυτές. Εκτός του Δουβλίνου όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Υπάρχουν ακίνητα – φαντάσματα που ρυπαίνουν την εξοχή, σπίτια που συχνά έχουν μείνει ημιτελή και πλέον ανήκουν στις τράπεζες. Κάποια εξ αυτών θα χρησιμοποιηθούν ως εργατικές κατοικίες, κάποια μπορεί να κατεδαφιστούν. Οι τιμές ανέβηκαν μόλις 0,1% πέρυσι σε περιοχές εκτός Δουβλίνου.
Αυτά τα σπίτια που κάποτε αποτελούσαν τις πρώτες κατοικίες για χιλιάδες νέους – κατά κανόνα – ανθρώπους αποτελούν ένα δυνητικό σύμβολο για το πόσο η Ιρλανδία επωφελείται από την αποκαλούμενη ανάκαμψη...
Σ.Α.
