Δύο είναι οι νέες χθεσινές πληροφορίες που έρχονται στο φως από το δημοσίευμα των Financial Times για τα όσα συνέβησαν σε εκείνη τη μοιραία σύνοδο των Καννών:
Η πρώτη είναι ότι από εκεί αρχίζει η ριζική στροφή Σαμαρά μετά την επικοινωνία του με τον πρόεδρο της Ευρωπαικής Επιτροπής Μπαρόζο: στην ουσία, αυτό που λέγεται, είναι ότι οι Βρυξέλλες (δηλαδή το Βερολίνο) έθεσαν σε.. κίνηση μια στρατηγική “εφεδρείας” παράλληλη με το τέλος του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος, απ' ότι προκύπτει, μάλλον δεν κατάλαβε τίποτα και πήγε ήσυχος για ύπνο στο αεροπλάνο της επιστροφής...
Η δεύτερη πληροφορία είναι ότι η Μέρκελ... έκλαψε! Αυτό κι αν είναι νέο: το μόνο που δεν περιμένει κανείς από τη γερμανίδα καγκελάριο, το μόνο που δεν έχει ποτέ συνδεθεί με την εικόνα της!
Γι αυτό και, αν πράγματι συνέβη κάτι τέτοιο, να πρόκειται τελικά για ζήτημα ερμηνείας: γιατί;
Προφανώς όχι επειδή την “πίεσαν” να βάλει περισσότερα λεφτά, καθώς έχει αποδείξει σε πλήθος περιπτώσεις ότι εκείνη είναι που πιέζει, αλλά όχι που πιέζεται.
Αν πράγματι έκλαψε, θα έκλαψε λοιιπόν απ' τη χαρά της: μόλις είχε καταφέρει να ρίξει την ελληνική κυβέρνηση που πλέον δεν είχε για το Βερολίνο καμία άλλη χρησιμότητα- είχε εξαντλήσει το ρόλο της, είχε κάνει όλη τη δουλειά και ένας νέος κύκλος ξεκινούσε όπου δυνάμεις στην Ελλάδα, με τις οποίες οι σχέσεις του Βερολίνου ήταν ως τότε πολύ ψυχρές, θα έμπαιναν σε κίνηση προκειμένου να συνεχίσουν, με μεγαλύτερη αξιοπιστία, στον ίδιο δρόμο...
Ε, δεν είναι και λίγο όλο αυτό. Το να βλέπεις ότι από καγκελάριος της Γερμανίας γίνεσαι ξαφνικά, μέσα από την κρίση χρέους, ηγεμόνας της Ευρώπης! Γιατί περί αυτού μιλάμε και μάλιστα σε βάρος της Ελλάδας, που η πολιτική της τάξη προσέφερε αναπάντεχα τόσο πρόθυμες “λύσεις”...
Ε, αν δεν κλάψει τότε, πότε να κλάψει;..
Του κ.Γ.Π.Μαλούχου.
