Ασχέτως του αποτελέσματος των ευρωεκλογών, κάποιοι διακρίνουν ένα «παγόβουνο» στον ορίζοντα, το οποίο κρύβει πολλούς κινδύνους.
Ας υποθέσουμε ότι οι κάλπες δεν θα μας επιφυλάσσουν μεγάλες εκπλήξεις και θα συνηγορούν υπέρ της πολιτικής σταθερότητας. Το πρόβλημα είναι πως... με το κλίμα που επικρατεί στη Βουλή σήμερα θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να περάσουν ακόμη και οι πιο αυτονόητες ή λογικές μεταρρυθμίσεις.
Αν οι λαϊκές αγορές προκαλούν κρίση μεγατόνων και φτάνουν στο σημείο να απειλούν τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης, αναρωτιέται κανείς τι θα συμβεί όταν έλθουν στη Βουλή κάποιες νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό ή το υπόλοιπο πακέτο των διαρθρωτικών αλλαγών του ΟΟΣΑ.
Ακόμη και αν δεχθούμε ότι οι αλλαγές στις λαϊκές ήταν άκαιρες ή και αχρείαστες, οι αντιδράσεις καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα είναι πλέον πολύ βαθύ. Οι βουλευτές θεωρούν, για δικούς τους λόγους, ότι δεν θέλουν να σηκώσουν άλλο «βάρος». Η πλειονότητα σίγουρα ποτέ δεν πίστεψε ιδιαιτέρως στις μεταρρυθμίσεις, ενώ αντιθέτως θεωρεί πως αποστολή της είναι να ξηλώνει μεταρρυθμίσεις που ψήφισε πριν από μερικούς μήνες υπό την πίεση κάποιας δόσης.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν «απασφαλίσει» κατά τις διηγήσεις των τακτικών τους συνομιλητών και δεν βλέπουν μέλλον για τους ίδιους ή το κόμμα τους. Οι βουλευτές της Ν.Δ. εξαγριώνονται μόλις κάποιος υπουργός κάνει το χατήρι στους «αντάρτες» του ΠΑΣΟΚ και το γαϊτανάκι συνεχίζεται...
Μπορεί να αλλάξει αυτό το κλίμα στη Βουλή; Μπορούν οι βουλευτές να αντέξουν μία ακόμη «δοκιμασία»; Χλωμό το βλέπουν όσοι πάνε συχνά στη Βουλή και πιάνουν τον σφυγμό της. Οσο μάλιστα απομακρύνεται η απειλή μιας εξόδου από το ευρώ, τόσο πιο απελευθερωμένοι νιώθουν να συνεχίσουν την αποστολή τους όπως... παλιά.
Οι εταίροι μας το έχουν κάνει πολύ καθαρό ότι για να προχωρήσουν στην «τελική» ρύθμιση του χρέους θα απαιτηθεί ένας ακόμη γύρος μεταρρυθμίσεων. Γνωρίζουν βεβαίως ότι δεν έχουν πια ιδιαίτερη διαπραγματευτική ισχύ έναντι της Ελλάδος, λόγω πρωτογενούς πλεονάσματος, και πως πρέπει να υπάρξει μία νέα συμφωνία που θα βασίζεται πολύ περισσότερο στο «καρότο» της μείωσης του χρέους και κάποιων αναπτυξιακών κινήτρων, παρά στο «μαστίγιο».
Το ερώτημα είναι αν στη Βουλή θα υπάρχει μια πλειοψηφία προθύμων να ακούσουν για μια τέτοια συμφωνία πριν αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν ή αν θα εισέλθουμε σε περιπέτειες όχι λόγω εκλογικών αποτελεσμάτων, αλλά εξαιτίας αδυναμίας της κυβέρνησης να προωθήσει τα στοιχειώδη από τη Βουλή...
Θα πρόκειται για ένα ακόμη ελληνικό παράδοξο...
- Άρθρο του κ.Αλ.Παπαχελά
Ας υποθέσουμε ότι οι κάλπες δεν θα μας επιφυλάσσουν μεγάλες εκπλήξεις και θα συνηγορούν υπέρ της πολιτικής σταθερότητας. Το πρόβλημα είναι πως... με το κλίμα που επικρατεί στη Βουλή σήμερα θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να περάσουν ακόμη και οι πιο αυτονόητες ή λογικές μεταρρυθμίσεις.
Αν οι λαϊκές αγορές προκαλούν κρίση μεγατόνων και φτάνουν στο σημείο να απειλούν τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης, αναρωτιέται κανείς τι θα συμβεί όταν έλθουν στη Βουλή κάποιες νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό ή το υπόλοιπο πακέτο των διαρθρωτικών αλλαγών του ΟΟΣΑ.
Ακόμη και αν δεχθούμε ότι οι αλλαγές στις λαϊκές ήταν άκαιρες ή και αχρείαστες, οι αντιδράσεις καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα είναι πλέον πολύ βαθύ. Οι βουλευτές θεωρούν, για δικούς τους λόγους, ότι δεν θέλουν να σηκώσουν άλλο «βάρος». Η πλειονότητα σίγουρα ποτέ δεν πίστεψε ιδιαιτέρως στις μεταρρυθμίσεις, ενώ αντιθέτως θεωρεί πως αποστολή της είναι να ξηλώνει μεταρρυθμίσεις που ψήφισε πριν από μερικούς μήνες υπό την πίεση κάποιας δόσης.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν «απασφαλίσει» κατά τις διηγήσεις των τακτικών τους συνομιλητών και δεν βλέπουν μέλλον για τους ίδιους ή το κόμμα τους. Οι βουλευτές της Ν.Δ. εξαγριώνονται μόλις κάποιος υπουργός κάνει το χατήρι στους «αντάρτες» του ΠΑΣΟΚ και το γαϊτανάκι συνεχίζεται...
Μπορεί να αλλάξει αυτό το κλίμα στη Βουλή; Μπορούν οι βουλευτές να αντέξουν μία ακόμη «δοκιμασία»; Χλωμό το βλέπουν όσοι πάνε συχνά στη Βουλή και πιάνουν τον σφυγμό της. Οσο μάλιστα απομακρύνεται η απειλή μιας εξόδου από το ευρώ, τόσο πιο απελευθερωμένοι νιώθουν να συνεχίσουν την αποστολή τους όπως... παλιά.
Οι εταίροι μας το έχουν κάνει πολύ καθαρό ότι για να προχωρήσουν στην «τελική» ρύθμιση του χρέους θα απαιτηθεί ένας ακόμη γύρος μεταρρυθμίσεων. Γνωρίζουν βεβαίως ότι δεν έχουν πια ιδιαίτερη διαπραγματευτική ισχύ έναντι της Ελλάδος, λόγω πρωτογενούς πλεονάσματος, και πως πρέπει να υπάρξει μία νέα συμφωνία που θα βασίζεται πολύ περισσότερο στο «καρότο» της μείωσης του χρέους και κάποιων αναπτυξιακών κινήτρων, παρά στο «μαστίγιο».
Το ερώτημα είναι αν στη Βουλή θα υπάρχει μια πλειοψηφία προθύμων να ακούσουν για μια τέτοια συμφωνία πριν αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν ή αν θα εισέλθουμε σε περιπέτειες όχι λόγω εκλογικών αποτελεσμάτων, αλλά εξαιτίας αδυναμίας της κυβέρνησης να προωθήσει τα στοιχειώδη από τη Βουλή...
Θα πρόκειται για ένα ακόμη ελληνικό παράδοξο...
