Η πολιτική σεναριολογία των ημερών οργιάζει, όμως τα πραγματικά δεδομένα μπορεί και να διαψεύσουν όλους όσους δραματοποιούν την κατάσταση.
Σταδιακά, και με διαφόρους τρόπους η προεδρική εκλογή του επόμενους έτους, παρουσιάζεται ως το απόλυτο τεστ αντοχής της κυβέρνησης και ως η κομβική ημερομηνία για το μέλλον της χώρας.
Κι όμως... υπάρχουν σενάρια... αποδραματοποίησης, τα οποία εφόσον επιβεβαιωθούν, μπορεί και να δρομολογήσουν άλλες εξελίξεις και ένα πραγματικό ξεκαθάρισμα του πολιτικού σκηνικού.
Ολοι έως σήμερα λειτουργούν με δεδομένο ότι ο Σαμαράς ενρεγεί με ορίζοντα μερικών μηνών, ώστε να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές εντός του 2014, μόλις έχει λάβει σαφείς ενδείξεις ή και χειροπιαστές λύσεις για το ζήτημα του χρέους και με καθοριστική παράμετρο πάντοτε την προεδρική εκλογή και τον μαγικό αριθμό των 180.
Μήπως όμως τα πραγματικά δεδομένα οδηγούν αλλού;
Κατά μία άποψη (όπως όλα δείχνουν, βάσιμη), το ελληνικό χρέος δεν υπάρχει σημαντική πιθανότητα να έχει δείξει προς τα πού οδηγείται, πριν τα τέλη του Οκτωβρίου.
Η λογική που θέλει τον Σαμαρά να προκηρύσσει εκλογές αμέσως μόλις έχει κάτι στα χέρια του, μπορεί και να μην ευσταθεί. Αν αυτό συνέβαινε, θα έπρεπε να πάμε εκλογές περί τα Χριστούγεννα, κάτι εξαιρετικά απίθανο, καθώς η περίοδος δεν ευνοεί την έξαψη των πολιτικών παθών. Πόσο μάλιστα σε μία κατάσταση τόσο ρευστή. Και με ένα δεδομένο γνωστό έως βέβαιο: ότι η Ενωση και το Βερολίνο δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε ριψοκίνδυνες πολιτικές κινήσεις πάνω στην κρίσιμη στροφή.
Πολιτικοί παράγοντες με επίγνωση των διαδικασιών και της συγκυρίας, αρχίζουν να διατυπώνουν μία εκτίμηση που θέλει τις εκλογές περί τον Μάιο του '15, έστω και με εξάντληση των συνταγματικών περιθωρίων που αφορούν τον χρόνο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ουσιαστικά δηλαδή, περίπου στην ημερομηνία συμπλήρωσης τριών ετών της από την ανάδειξη της σημερινής (ούτως ή άλλως, πρωτοφανούς από κάθε άποψη) κυβέρνησης. Κρίσιμη λεπτομέρεια είναι πως οι εκλογές μπορεί μεν να γίνουν με αφορμή την αδυναμία εκλογής προέδρου, αλλά μετά από αυτές η πλειοψηφία που θα απαιτείται θα είναι 151 και όχι 180.
Τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο;
Κατ' αρχάς ότι τα κρίσιμα ζητήματα θα έχουν όντως διευθετηθεί και δεν θα συνιστά απειλή για κανέναν μία ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Σαμαράς θα έχει θεωρητικώς τη δυνατότητα να κεφαλαιοποιήσει την όποια επιτυχία και να «μαζέψει» τα ποσοστά από τα δεξιά του.
Η αντιπαράθεση στις κάλπες δεν θα εμπεριέχει θεσμικές εμπλοκές - ενώ μία πρόωρη εκλογή εντός του '14, θεωρητικά θα περιελάμβανε το ενδεχόμενο μίας νέας εκλογικής περιπέτειας, εν όψει εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας το ΄15.
Και, τέλος, αν ο Σαμαράς προτιμήσει μία τέτοια επιλογή, προχωρεί σε ένα ξεκαθάρισμα του τοπίου, αναμετριέται μετωπικά με τον Τσίπρα και απαλλάσσεται οριστικά από τον Βενιζέλο και το ΠαΣοΚ.
Δεν αποκλείεται αυτό να είναι το πιο ρεαλιστικό σενάριο της περιόδου και με βάση αυτό να πρέπει να διαβάσουμε όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην πολιτική σκηνή της χώρας
Του κ.Κ.Αντωνίου
