- Τα γράμματα δύο αδελφών από την Αθήνα, που επιστρατεύτηκαν και ξεκίνησαν για το τα σύνορα στις 28 Οκτωβρίου 1940 δημοσιεύει η Καθημερινή.
- Τα γράμματά τους βρέθηκαν πριν από λίγες βδομάδες στο Μοναστηράκι, στο εσωτερικό ενός παλιού βιβλίου.
Καρφιτσωμένο πάνω-πάνω ήταν το πρώτο σημείωμα που έστειλαν στην οικογένειά τους από την Κόρινθο, την επομένη της κήρυξης του πολέμου. Στις επιστολές ζητούν να... μάθουν τα νέα των αγαπημένων τους, ενώ - δυστυχώς - δεν περιέχουν το τέλος της ιστορίας τους.
Η εφημερίδα έχει διατηρήσει την ορθογραφία των συντακτών.
Ένα από τα πρώτα γράμματα αναφέρει:
«ΤΤ. 912 17 Νοεμ. 1940
Ομάδα Διευθύνσεως 6ου Συντάγματος Πεζικού
Είμεθα καλά. Εχουμε μερικές μέρες που ταξιδεύουμε πορευόμενοι ανά τις πλαγιές και τα φαράγγια των βουνών φωτισμένα από τις αργυρές ακτίνες του φεγγαριού διακοπτόμενες που και που από καμιά δροσερή βροχούλα».
Σε άλλο γράμμα, ο ένας αδελφός γράφει:
«ΤΤ. 912 τη 11-1-41
Συνιστώ σε σας και σ’ όλους τους πίσω να μην απλοποιείτε τα πράγματα, να μη μεθάτε από ενθουσιασμό αλλά να κάνετε υπομονή και να βοηθάτε την υπόθεση όσο και όπως μπορείτε περισσότερο, και έτσι θα συμβάλετε στο γρήγορο ξεμπέρδεμα της δοκιμασίας που μας επεφύλαξε η ιστορία και το άδειο κεφάλι του Μουσσολίνι…
Από ψυχαγωγία πώς περνάτε; Πιστεύω ο Πάνος να βρίσκει καμμιά βραδυά εύκαιρη να πηγαίνετε στον κινηματογράφο ή στο Εθνικό. Αν ρωτάτε για μας, ποτέ, εάν ζήσωμεν, δεν θα πάω στον κινηματογράφο γιατί όσα είδαν τα μάτια μου μέχρι στιγμής δεν μπορούν να αποδώσουν οι κινηματογραφικές παραγωγές 2 αιώνων!...
Στείλτε μας ό,τι σας ζητάμε, ακόμη δε φάκελλα, κάρτες, σπίρτα, τα σπίρτα κρύψτε τα κάπου στο δέμα γιατί είναι περιζήτητα.
Σε κάποιο αλβανοχώρι που μας φιλοξένησαν 3 ημέρες ύπνο-φαΐ τους δυο μας και 3 άλλους ακόμη γνωρίσαμε στο φιλόξενο σπίτι μια μικρούλα 14 ετών-παιδί θαύμα. Έξυπνη, νόστιμη, αεικίνητη – χαρακτηριστικά που τα θαυμάσαμε όλοι, ο Σταύρος διέβλεπε επάνω της κάποια μετεμψύχωση αρχαίας καλλονής αλλά τι ατύχημα που ήταν Ελληνοπούλα και δεν μίλαγε ελληνικά! Ο Σταύρος το κανόνισε με τον πατέρα της όταν σιάξει η συγκοινωνία να σας τη στείλουμε στην Αθήνα να βοηθάει στο σπίτι και να μάθει την τέχνη για να ανοίξει... ατελιέ στα Τίρανα! Οχι αστεία!...»
Σε μία άλλη επιστολή περιγράφει:
«ΤΤ. 912 3η Μάρτη 1941
Χθες, όχι προχθές, είχαμε και στο δικό μας τομέα μια γιγαντιαία αερομαχία που Αγγλοέλληνες έριξαν πέντε αεροπλάνα φρατέλικα και απ’ ό,τι μάθαμε, εν συνόλω 35. Μεγάλη η κακοτυχία τους μα πρέπει να δείτε τους δικούς μας πώς τους επιτίθενται για να καταλάβετε. Υπήρξεν θεαματικό μα συγχρόνως συγκλονιστικό το κροτάλισμα των πολυβόλων και η δόνησις της ατμόσφαιρας... βλέποντας να πέφτουν αυτά τα ατσαλένια πουλιά και ανάμεσά τους τρία αλεξίπτωτα να αίρονται εις το κενόν».
Πηγή: Καθημερινή
