- Μετά τις επιθέσεις της Ζουέ-λε-Τουρ, της Ντιζόν και της Νάντ, ο γαλλικός Τύπος απευθύνει έκκληση "να μην πέφτει λάδι στη φωτιά", με εξαίρεση όμως την έγκυρη εφημερίδα Le Figaro η οποία επιλέγει να καταγγείλει ευθέως "μία αριστερά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" αδύναμη μπροστά "στους τρελούς του Αλλάχ".
H εφημερίδα Le Figaro είναι η μόνη που δεν διστάζει,από το σύνολο του γαλλικού Τύπου, να γράψει την αλήθεια χωρίς παρωπίδες:
"Ναι, 'τρελοί του Αλλάχ', δυστυχώς, γαλλικής υπηκοότητας, είναι σε θέση να κτυπήσουν οποιαδήποτε στιγμή στο... γαλλικό έδαφος, κινούμενοι από έναν θανατηφόρο φανατισμό και την αποστροφή γι΄αυτό που είμαστε...Για να αποτρέψει την κυβέρνηση να αναλάβει δράση, η αριστερά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα υποστηρίξει ότι πρέπει να αποφύγουμε τους συγκερασμούς, θα αρνηθεί τη διαδικασία του κοινοτισμού, θα εφαρμόσει το δόγμα της διαρκούς συγχώρεσης απέναντι στον πληθυσμό".
Οι τρεις αυτές επιθέσεις σε διάστημα τριών ημερών "άνοιξαν την όρεξη εκείνων που αρέσκονται να βλέπουν την ενίσχυση των ψυχώσεων και γνωρίζουν ότι ο φόβος είναι κακός σύμβουλος", απαντά η Humanite. "Τρέμετε, φιλήσυχοι πολίτες, το Daesh (Ισλαμικό Κράτος) βρίσκετε προ των πυλών σας και κρύβεται πίσω από την εμφάνιση του συμπαθητικού σας γείτονα", γράφει σε ειρωνικό τόνο ο συντάκτης του κύριου άρθρου μιλώντας για το "δηλητήριο" που αυτό το είδος της ρητορικής ενσταλάζει. "Η Γαλλία, αν δεν βρίσκεται εκτός κινδύνου μίας επίθεσης, δεν είναι θέατρο πολέμου, ακόμη λιγότερο μίας σταυροφορίας που θα έστρεφε τους μουσουλμάνους κατά των υπολοίπων", καταλήγει το κύριο άρθρο της Humanite.
"Εν αναμονή των συμπερασμάτων των ερευνών, η πρώτη προτεραιότητα είναι να μην αφήσουμε χώρο στον φόβο ή σε ένα είδος συλλογικής ψύχωσης που θα οδηγούσε σε στοχοποίηση της μίας ή της άλλης μερίδας του πληθυσμού", γράφει η La Croix επισημαίνοντας ότι "η αντιμετώπιση των βίαιων παρεκτροπών δεν ανήκει παρά στις δυνάμεις ασφαλείας. Περνά επίσης από την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών".
"Μία ισορροπημένη κοινωνία δεν παίζει με τους φόβους της. Δεν τους εμφανίζει ουρλιάζοντας. Τους ελέγχει και θωρακίζεται εναντίον τους", γράφει στο κύριο άρθρο της η La Voix du Nord. "Ο μανιακός της Ντιζόν είναι τρελός, αλλά όχι του Αλλάχ... είναι ένα επικίνδυνο παιγνίδι να επιδιώκεις να φέρεις σε αντιπαράθεση τους ανθρώπους όταν είναι ανασφαλείς. Είναι σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά"...
