- Τέλος ύστερα από 21 χρόνια στην «οδύσσεια» του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Γιάννης Παπάς δίνει σύμφωνα με πληροφορίες το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το οποίο ανάβει το «πράσινο φως» στον Δήμο Αθηναίων, προκειμένου να το τοποθετήσει στην πόλη.
Δύο επικρατέστερα...σημεία είναι το Ζάππειο στη συμβολή των οδών Αμαλίας και Βασ. Ολγας και η πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο, κάτι που ο δήμος αναμένεται να αποφασίσει το επόμενο διάστημα.
Το άγαλμα, που αναπαριστά τον Μέγα Αλέξανδρο σε νεαρή ηλικία, βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Δήμου Αθηναίων από το 1993 οπότε και το έλαβε ως δωρεά από το υπουργείο Πολιτισμού επί θητείας Ντόρας Μπακογιάννη.
Από τότε παραμένει στο εργαστήριο του γιου του γλύπτη, Αλέξη Παπά, καθώς δεν είχε δοθεί η έγκριση από το ΚΑΣ, ενώ και η αρμόδια υπηρεσία του δήμου δεν προχωρούσε τις διαδικασίες για την τοποθέτησή του. Σήμερα το μπρούντζινο γλυπτό βρίσκεται εκτεθειμένο στον κήπο του εργαστηρίου του γλύπτη, στο Μουσείο Μπενάκη.
Πριν από μερικούς μήνες το άγαλμα του έφιππου Μεγάλου Αλεξάνδρου... ενεπλάκη και σε πολιτικές διενέξεις. Συνολικά 20 βουλευτές της ΝΔ με επερώτησή τους στη Βουλή, χαρακτήρισαν την καθυστέρηση «αντεθνική» ενώ συνέδεσαν την τοποθέτησή του με την «εθνικιστική έξαρση των Σκοπίων».
Ο Δήμος Αθηναίων, που δεν επιθυμούσε να εμπλακεί περαιτέρω, απέφυγε να πάρει θέση στις «δεξιές παραινέσεις» αφήνοντας τον χρόνο να περάσει, με το σκεπτικό όπως έλεγαν, στελέχη του δήμου, το άγαλμα να «μην έχει ιδεολογική χροιά, αλλά μόνο καλλιτεχνική αξία».
Σημειώνεται ότι κάθε προσπάθεια που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, για την τοποθέτηση του γλυπτού, έπεφτε στο κενό. Το 2002 όταν η Ντόρα Μπακογιάννη ανέλαβε τα ηνία της πόλης, πρότεινε το άγαλμα να μπει στην πλατεία Κοτζιά. Η πρότασή της όμως απορρίφθηκε από την επιτροπή Καλλιτεχνικής Αρτιότητας του Δήμου. Οπως επίσης απορρίφθηκε και η δεύτερη πρόταση της δημοτικής αρχής, για τον χώρο απέναντι από το Χίλτον.
Στην τρίτη κατά σειρά πρόταση για τοποθέτηση του αγάλματος έξω από το Πολεμικό Μουσείο διαφώνησε ο γιος του γλύπτη, λέγοντας πως δεν είναι σωστή θέση και αντιπρότεινε το πάρκο Ριζάρη, χωρίς ωστόσο να εισακουστεί.
Η συμβολή των οδών Αμαλίας και Βασιλίσσης Ολγας είναι ένα από τα δύο σημεία που εξετάζει ο δήμος για την τοποθέτηση του αγάλματος
Η συμβολή των οδών Αμαλίας και Βασιλίσσης Ολγας είναι ένα από τα δύο σημεία που εξετάζει ο δήμος για την τοποθέτηση του αγάλματος
Οταν τον δήμο ανέλαβε ο Νικήτας Κακλαμάνης, πρότεινε εκ νέου την τοποθέτηση του αγάλματος στην πλατεία Κοτζιά και κατάφερε η πρότασή του να γίνει δεκτή. Ομως μια νέα μελέτη, που εκπονήθηκε επί δημαρχίας Γιώργου Καμίνη, έδειχνε πως η πλατεία Κοτζιά είναι ακατάλληλη για λόγους στατικότητας καθώς το γλυπτό έχει μήκος 3,8 και ύψος 3,45 μέτρα, και υποδεικνύει ως χώρο τοποθέτησης τον σταθμό του Θησείου. Ωστόσο για τον χώρο έθεσε βέτο το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Η περιπέτεια του αγάλματος φαίνεται ότι τελειώνει καθώς ο δήμος αποφάσισε να κινητοποιηθεί δίνοντας τέλος στην περιπέτεια που διήρκεσε 22 χρόνια.
Υστερα από 32 χρόνια συστηματικής εργασίας, ο γλύπτης Γιάννης Παπάς ολοκλήρωσε το μπρούντζινο άγαλμα το 1973 που αναπαριστά τον Μ. Αλέξανδρο σε νεαρή ηλικία, όταν ήταν έφηβος πρίγκιπας και αγωνιζόταν με τους φίλους του στο κυνήγι με άλογο στα γύρω βουνά. Επρόκειτο για τολμηρό εγχείρημα καθώς ήταν το πρώτο γλυπτό που χυτεύθηκε στην Ελλάδα.
Το 1992 εκτέθηκε για πρώτη φορά δημοσίως στην Εθνική Πινακοθήκη κατά τη διάρκεια της αναδρομικής έκθεσης του Γ. Παπά.
Το 1993 αγοράστηκε από το υπουργείο Πολιτισμού, επί υπουργίας Ντ. Μπακογιάννη, και στη συνέχεια παραχωρήθηκε ως δωρεά στον Δήμο Αθηναίων. «Εκτοτε -όπως αναφέρει στο «Εθνος» ο γιος του γλύπτη- άρχισαν οι ταλαιπωρίες περί της δημόσιας τοποθέτησης του έργου, οι οποίες καταπόνησαν τον Γ. Παπά κυριολεκτικά μέχρι και την ημέρα του θανάτου του, το 2005. Σήμερα, εν έτει 2014, γίνεται μια ύστατη προσπάθεια τοποθέτησης σε συνεργασία με την παρούσα αρχή του Δήμου».
Να σημειωθεί ότι η πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης ήταν ο αρχικός προορισμός του συγκεκριμένου έργου. Ο γλύπτης Γ. Παππάς γεννήθηκε το 1913 στην Κωνσταντινούπολη, σπούδασε γλυπτική στο Παρίσι ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Νομικής. Το 1944 υπηρέτησε στην Αλεξάνδρεια, όπου έμεινε ως το 1951 δουλεύοντας και μελετώντας τα μνημεία της αιγυπτιακής τέχνης. Το 1953 εξελέγη καθηγητής των Εργαστηρίων Γλυπτικής της ΑΣΚΤ στην Αθήνα και το 1980 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Εχει φιλοτεχνήσει αγάλματα, μνημεία και ανδριάντες. Κυριότερα έργα του ο μαρμάρινος ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου στον χώρο της Βουλής, οι ανδριάντες του Μακρυγιάννη και του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα. Πέθανε τον Ιανουάριο του 2005 σε ηλικία 92 ετών.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΙΜΑΛΗ
