Οι εκλογές στην Ελλάδα είναι ένας μοναδικός τρόπος προκειμένου κάποιος να διασκεδάσει με την ψυχή του, αρκεί βέβαια να μην είναι Ελληνας πολίτης ή να μην κατοικεί στη χώρα, γιατί στην αντίθετη περίπτωση τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά.
Σε αυτή τη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, σε αυτή τη χώρα που κάποτε παρήγαγε πολιτισμό, σήμερα συρόμαστε σε μία...φαρσοκωμωδία που προκαλεί γέλια αλλά και κλάματα.
Η Ελλάδα είχε βρεθεί προ πενταετίας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και κάποιοι προφανώς για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν κάνουν πως δεν είδαν και δεν κατάλαβαν τίποτε απολύτως. Ο λόγος βέβαια για τους πολιτικούς, ειδικά αυτούς που θέλουν την 26η Ιανουαρίου να αναλάβουν -ξανά ή για πρώτη φορά- τη διακυβέρνηση της χώρας. Δεν είναι όμως αυτοί, είναι και εκείνοι που είχαν τη βόμβα στα χέρια τους την ώρα που έσκασε. Ειδικά οι τελευταίοι επιστρέφουν στο προσκήνιο απειλώντας τους πολίτες ότι είναι εδώ για τους σώσουν ξανά.
Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο και αρκετοί πολίτες είναι έτοιμοι να διαβούν την πόρτα εισόδου σε αυτό ζητωκραυγάζοντας. Σε κανέναν τελικά δεν έγιναν μαθήματα τα λάθη του παρελθόντος.
Μερικά πράγματα ξεφεύγουν από τα όρια της κοινής λογικής και κινούνται σε ένα επίπεδο που και η ψυχιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Ας ξεκινήσουμε από τον Γιώργο Παπανδρέου, που πρόσφατα ανακοίνωσε την ίδρυση κόμματος προκειμένου να βγάλει τη χώρα από τον βούρκο, που την έχουν ωθήσει Σαμαράς και Βενιζέλος. Όχι δεν πρόκειται για τρολάρισμα. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που βγήκε το 2009 με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που όταν ο «Τιτανικός» είχε χτυπήσει στο παγόβουνο έβαλε την ορχήστρα να παίζει μουσική και να μοιράα ζει λεφτά στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας χωρίς κανένα κριτήριο και το κυριότερο βέβαια χωρίς... «να υπάρχουν λεφτά». Ναι είναι ο ίδιος άνθρωπος που πήγε στο Καστελόριζο προκειμένου να ανακοινώσει τη σωτηρία της χώρας με την είσοδό της στο Μνημόνιο. Ναι είναι ο ίδιος άνθρωπος που το καλοκαίρι του 2011 παραιτήθηκε στον Αντ. Σαμαρά διά τηλεφώνου. Ναι είναι ο ίδιος άνθρωπος που όταν τα αεροπλάνα προσγειωνόταν στην Ελλάδα με τόνους χαρτονομισμάτων ανακοίνωνε δημοψήφισμα. Και ναι είναι ο ίδιος άνθρωπος που επιχείρησε να χρίσει διάδοχό του για τη θέση του πρωθυπουργού όταν ξαναπαραιτήθηκε τον Φίλιππο Πετσάλνικο.
Το «φρενοκομείο», όμως, είναι τεράστιο και χωράει πολλούς. Ας περάσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που φιλοδοξεί να είναι η επόμενη κυβέρνηση, προχωρεί στις εκλογές με ένα και μοναδικό πρόγραμμα: θα καταργήσουμε το Μνημόνιο και θα ικανοποιήσουμε τα αιτήματα κάθε... πικραμένου. Το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν έχει πει «όχι» σε κανένα αίτημα, όσο παρανοϊκό και αν είναι. Το πρόγραμμά του έχει κοστολογηθεί στα 12 δισ. και έχουν πει ότι θα τα πάρουν από τα υπόλοιπα του ΤΧΣ. Βέβαια έχουν πει ότι θα καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ, θα δώσουν δωρεάν ρεύμα στους αναξιοπαθούντες, θα μειώσουν τους φόρους εισοδήματος κ.λπ. Τους ξεφεύγει βέβαια μία λεπτομέρεια, πού θα βρεθούν τα χρήματα, αλλά ποιος ασχολείται με τέτοια ήσσονος σημασίας ζητήματα. Επίσης, έρχονται η επαναπρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων, η επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα, η ακύρωση όλων των αποκρατικοποιήσεων και η κρατικοποίηση των τραπεζών. Και μέσα σε όλα αυτά θα γίνει ο αφοπλισμός της Αστυνομίας και η παροχή ασύλου σε όλους τους παράνομους μετανάστες.
Από τον χορό αυτό δεν θα μπορούσε να λείψει βέβαια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ο Αντ. Σαμαράς, αφού έκαψε τα Μνημόνια, δυστυχώς για τους Έλληνες στα λόγια, οδεύει στις εκλογές με μοναδικό του όπλο τον τρόμο, που ναι μεν αποδείχθηκε ικανό όπλο το 2012, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο μάλλον η επανάληψη λειτουργεί ως φάρσα. Καμία πρόταση, κανένα όραμα, καμία αυτοκριτική. Και από την άλλη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρομοιάζει εαυτόν με τον Ελευθέριο Βενιζέλος και συστήνει στους Ελληνες να μην κάνουν το λάθος που έκαναν το 1920 και μετά τον... ψάχνουν.
Και ο κατάλογος θα μπορούσε να κλείσει με έναν ακόμη επίδοξο σωτήρα τον Απόστολο Γκλέτσο, που έκανε το κόλπο γκρόσο και ενέταξε στον συνδυασμό του «Τελεία» τη λαϊκή αοιδό Κατερίνα Στανίση.
Κρίμα που δεν ζει ο Νίκος Κούρκουλος να αναφωνεί έξω από το φρενοκομείο «όχι άλλη σωτηρία δεν την αντέχουμε»...
Του κ.Θ.Παπαδη
