- Εκατοντάδες άνθρωποι συρρέουν στη μονή για το προσκύνημα του Αγίου Παϊσιου του Αθωνίτη στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης .
Μέσα σε σε σχεδόν απόλυτη σιωπή, εκατοντάδες είναι άνθρωποι που περνούν την πύλη της... γραφικής μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας μια κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Εχουν φτάσει εκεί προκειμένου να προσκυνήσουν το μνήμα όπου είναι ενταφιασμένος ο 'Αγιος Παΐσιος ο Αθωνίτης. 'Ολοι περιμένουν υπομονετικά -κι αυτό παρότι μέχρι τις 11.30 η ουρά αριθμεί ήδη εκατοντάδες πιστούς, χωρίς να υπολογίζονται εκείνοι που αναμένουν για να ανάψουν πρώτα ένα κερί στον ναό.
Από τις 15/1 -δύο μέρες μετά την «αγιοκατάταξη» του Παϊσίου- και κάθε βράδυ μέχρι χτες γινόταν αγρυπνία στο ησυχαστήριο της μονής.
Περίπου 1.500 άτομα υπολογίζεται ότι επισκέπτονται τη μονή κάθε εβδομάδα, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί κατακόρυφα μετά την αγιοκατάταξη.
Ανάμεσα στους επισκέπτες βρισκόταν σήμερα και ο Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθούς, Δαμιανός.
Οι τακτικοί επισκέπτες της μονής ωστόσο, μας περιγράφουν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο το «προφίλ» των προσκυνητών. ΄Ανθρωποι κάθε ηλικίας και εθνικότητας, αφού η μονή προσελκύει προσκυνητές όχι μόνο από τη γεωγραφική γειτονιά της στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και από τα Βαλκάνια και τη μακρινή Ρωσία. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Ρώσοι προσκυνητές είτε μεμονωμένοι είτε και μαζικά με πούλμαν, δεν είναι ασυνήθιστοι επισκέπτες της.
Κοιτάζοντας κάποιος τις πινακίδες των αυτοκινήτων, που ήταν σταθμευμένα σήμερα στους χώρους στάθμευσης τής Μονής κι έξω από αυτήν, δεν έβλεπε μόνο ελληνικούς αριθμούς κυκλοφορίας (από την Ορεστιάδα, την Κατερίνη, τις Σέρρες και την Κοζάνη μέχρι την Αθήνα και την Πελοπόννησο) αλλά και -έστω ελάχιστα- ΙΧ από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Γιατί συρρέουν εκεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
«Για μένα ο Παΐσιος είναι σαν πατέρας»
«Τι σημαίνει ο Παΐσιος για εσάς;» ρωτήσαμε τη Βέφα Ντούρη, που μετανάστευσε πριν από χρόνια από την Αλβανία στην Ελλάδα και συμμετείχε στο σημερινό προσκύνημα, συνοδεύοντας την 83χρονη μητέρα της Αλεξάνδρα. «Ερχομαι εδώ για τουλάχιστον επτά-οκτώ χρόνια. Τι σημαίνει για μένα ο Παΐσιος; Με μια πρόταση, τον έχω σαν μπαμπά μου. ΄Ερχομαι και του λέω τον πόνο μου. Το λουκούμι που σου προσφέρουν εδώ λένε πως σβήνει τις πίκρες και τον πόνο. Και για μένα έτσι είναι. Στην Αλβανία, η θρησκεία είχε καταστραφεί αλλά εμάς μας τάϊζαν» οι μάνες μας και δεν την ξεχάσαμε. Πιστεύω στον θεό και προσεύχομαι», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κα Ντούρη.Προσκυνητές και από την Αυστραλία
Ο Γιάννης Δρόσος και η σύζυγός του Ελένη, μόνιμοι κάτοικοι Μελβούρνης Αυστραλίας, επισκέπτονται την Ελλάδα σχεδόν κάθε δύο χρόνια και σε κάθε επίσκεψή τους δεν παραλείπουν να προσκυνήσουν στο μνήμα του. «Δεν είχα την τύχη να γνωρίσω τον Παΐσιο από κοντά αλλά έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του. Για μένα ανέκαθεν ήταν ένας άγιος, άνθρωπος του θεού και άνθρωπος των ανθρώπων. Αυτό που μου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση στον βίο του είναι με πόση συνέπεια στα πιστεύω του ζούσε. ΄Οταν ήταν ασυρματιστής στον στρατό και υπήρχε μια επικίνδυνη κατάσταση, ρωτούσε τον άλλον αν ήταν παντρεμένος. Και αν ήταν έλεγε ''άσε, θα πάω εγώ''» σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Δρόσος, ενώ η κα Δρόσου υποστηρίζει ότι «τα όσα προφητικά έγραψε στα βιβλία του επιβεβαιώνονται ένα προς ένα».
«Με δύο λόγια, όταν έρχομαι εδώ, ξεκουράζεται το πνεύμα μου» λέει ο κ.Παντελής, που ήρθε από την Αθήνα για να προσκυνήσει. Μετά από μισή ώρα αναμονής στην ουρά, ο κ.Γιώργος αποφασίζει να φύγει. «Δεν με κρατούν άλλο τα πόδια μου» επισημαίνει, «ευτυχώς μένω κοντά, θα έρθω άλλη μέρα».«Αγιοι όπως ο Παϊσιος μπορούν να φέρουν τους νέους κοντά στον Θεό»
Η Αργυρώ και η Γεωργία, 22 και 21 ετών αντίστοιχα, φοιτήτριες του Τμήματος Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πιστεύουν ότι ο Παΐσιος, με τη συνέπεια του βίου του, μπορεί να οδηγήσει περισσότερους νέους ανθρώπους κοντά στην εκκλησία.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
