- "Ο Γιάννης, μηχανικός στο επάγγελμα, είναι μεταξύ εκείνων που διοργανώνουν φιλανθρωπικά προγράμματα για τους άστεγους της Αθήνας. Ελπίζει ότι σήμερα θα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ για να μειώσει, όπως λέει, τη φτώχεια και τη γενικότερη αίσθηση απελπισίας που επικρατεί στη χώρα".
"Δεν πιστεύω ότι το αύριο θα φέρει πράσινες πεδιάδες και...χρυσές αγελάδες", αναφέρει. Ελπίζει όμως ότι, με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα δει κάποια βελτίωση.
Ο Σαμαράς, αναφέρει το άρθρο, φαίνεται πως απέτυχε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι δεν είχε άλλη επιλογή παρά να "γονατίσει" μπροστά στις απαιτήσεις της ΕΕ, αλλά και ότι η επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ ισοδυναμεί με "εθνική αυτοκτονία". Δυστυχώς γι' αυτόν, οι Ελληνες δεν ένιωσαν ότι είχαν όφελος από τις θυσίες που έκαναν.
Ήταν ο φόβος για το άγνωστο και το ενδεχόμενο μιας τελικής ρήξης με την ΕΕ που χάρισαν στον Σαμαρά τη νίκη το 2012. Σήμερα όμως, οι Ελληνες καταλαβαίνουν τις απόπειρες να τους τρομοκρατήσουν, προκειμένου να αποδεχτούν το στάτους κβο που τους έφερε στη μιζέρια, η οποία εν φαίνεται να έχει τέλος.
Και, όπως γλαφυρά αναφέρει το άρθρο, οι Ελληνες βλέπουν την τρόικα για κάποιον λόγο ως το ισοδύναμο του επόπτη στο φτωχοκομείο που ζούσε ο Ολιβερ Τουίστ. Και ο Σαμαράς εμφανίζεται ως ο πρόθυμος μεσάζοντας.
Δεν είναι μόνο οι φτωχοί και οι άνεργοι που είναι θυμωμένοι και απαιτούν αλλαγές. Ενας 64χρονος ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας είδε το μισθό του να να μειώνεται από τα 5.500 ευρώ στα 4.500 ευρώ και πληρώνει ψηλότερους φόρους από πριν. Τον θυμώνει περισσότερο το γεγονός ότι εδώ και χρόνια δεν έχουν προσληφθεί νέοι ελεγκτές με αποτέλεσμα εκείνος κι οι συνάδελφοί του να μην μπορούν να πάρουν μεγάλη άδεια. Όπως λέει, αυτό που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο ότι ο ΣΥΡΟΙ θα τα πάει καλύτερα κι από τις Ευρωεκλογές είναι η υιοθέτηση ενός νέου φόρου ακίνητης περιουσίας. Οχι μόνο φάνηκε ότι ήταν ένας ακόμα επαχθής φόρος, αλλά και ότι δεν φαίνεται να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ.
Οι υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ αποκρούουν τις συζητήσεις για bank run τη Δευτέρα. Οι προειδοποιήσεις Σαμαρά ότι "η ρευστότητα μπορεί να κοπεί και σε μερικές μέρες η Ελλάδα μπορεί να πάθει ασφυξία" δεν έχουν πια τη δυναμική που είχαν πριν. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ριζοσπαστικός αλλά βάζει τα δυνατά του να μην ακούγεται επαναστατικός και αποφεύγει να τρομάξει τους ψηφοφόρους της μεσαίας τάξης ή τις διεθνείς αγορές.
Σε κάθε περίπτωση, αυξάνεται η συμπάθεια από τους ειδικούς επί των οικονομικών θεμάτων, σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους και τους καλύτερους όρους αποπληρωμής του υποάρχοντος χρέους. Η ευρωζώνη έχει ένα ταμείο διάσωσης και η ΕΚΤ θα αγοράσει ομόλογα χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, αλλά είναι φανερό ότι οι όροι που η ΕΕ προσπάθησε να επιβάλει ως αντάλλαγμα για τα δανεικά είναι άκρως αντιδημοφιλείς στην Ελλάδα και αντιμετωπίζονται ως ένα ταπεινωτικό σύμβολο υποτέλειας στους ξένους. Και ο Τσίπρας, συνεχίζει ο Independent, έχει δίκιο όταν λέει ότι το ελληνικό χρέος "δεν είναι απλά αβάσταχτο. Αντικειμενικά δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί".
Στις μεταρρυθμίσεις του συγκαταλέγεται η διανομή δωρεάν ρεύματος σε αυτούς που τους κόπηκε η παροχή, θα δώσει κουπόνια φαγητού για παιδιά, παροχές υγείας στους ανασφάλιστους και μιας μορφής κατάλυμα για τους άστεγους, ενώ θα αυξήσει και τον μίνιμουμ μισθό από τα 500 στα 750 ευρώ.
Το μυστήριο είναι πώς καταφέρνουν να ζουν οι άνθρωποι στην Ελλάδα χωρίς δουλειά ή επίδομα. Η απάντηση είναι χάρη στις οικογένειές τους, απαντά ο Independent.
Αυτές οι εκλογές είναι μια μέτρηση για το πόσο έχει αποτύχει η ΕΕ που επιδίωξε να πλήξει την Ελλάδα με πολιτικές που θεωρούνται ενάντια στα συμφέροντα του λαού και που σε κάθε περίπτωση δεν είχαν τη συναίνεσή του λαού. Η επιτήρηση της τρόικα ισοδυναμεί με την αρρωστημένη αίσθηση των χωρών ότι είναι ένα είδος αποικίας, ανεξάρτητα από την ορθότητα των αλλαγών που θέλει (η τρόικα) να εισαγάγει.
Υπάρχει επίσης αρκετή υποκρισία εδώ: στις προηγούμενες εθνικές εκλογές, η ΕΕ επιδίωκε να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ μακριά από την εξουσία, ενώ την ίδια στιγμή υποστήριζε τη ριζική μεταρρύθμιση του παλαιοκομματικού πελατειακού κράτους, η οποία θα επιτυγχανόταν με τη βοήθεια των κομμάτων που το έθρεψαν και καρπώθηκαν από αυτό. Αν η ΕΕ θέλει πραγματικά να αλλάξει την Ελλάδα, χρειάζονται ένα κόμμα που θα αναλάβει αυτήν ακριβώς τη δέσμευση, καταλήγει ο Independent, φωτογραφίζοντας ίσως τον ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιον που ευαγγελίζεται τα ίδια με αυτόν.
