Κάθε μέρα που περνάει η οικονομία βουλιάζει ενώ η έλλειψη ρευστότητας πνίγει ακόμη και τις πλέον υγιείς επιχειρήσεις που αποτελούσαν την ελπίδα για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο της συρρίκνωσης και της μεγάλης ανεργίας.
Η παρατεταμένη πολιτική αβεβαιότητα και οι παλινωδίες της κυβέρνησης έχουν πλέον άμεσες...συνέπειες που κοστίζουν ακριβά στην οικονομία και φέρνουν σε δεινή θέση τους πάντες. Ακόμη και οι πολυεθνικές ασφαλιστικές εταιρείες κόβουν σταδιακά την ασφάλιση ελληνικών εταιρειών λόγω συναλλαγματικού κινδύνου και αυτό αποτελεί βαρύ πλήγμα.
Το κορυφαίο όμως πρόβλημα του χρηματοδοτικού κενού για το κράτος δεν είναι απλώς απειλή για τη συντριβή, αλλά το πιθανότερο ενδεχόμενο που αν εξελιχθεί έτσι και έχουμε πιστωτικό γεγονός ζήτω που καήκαμε . Τότε δεν θα μας φθάνουν οι ευφημισμοί και οι σκόπιμες μπαρούφες του υπουργού Οικονομικών για να σωθούμε καθώς μόνον ένας Θεός γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί στη χώρα και στους πολίτες. Αν η κυβέρνηση δεν βρει τον τρόπο να συμβιβασθεί με την πραγματικότητα εντός των επομένων ολίγων ημερών ώστε να ξεπεράσει την οικονομική ασφυξία που έρχεται καλπάζουσα, τότε τα πράγματα θα γίνουν περίπλοκα και το απόλυτο αδιέξοδο θα δώσει τη θέση του στο χάος από τον φόβο και την αγωνία που επικρατούν σήμερα.
Βεβαίως είναι αλήθεια ότι στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχουν και κάποιοι (έστω λίγοι) που βλέπουν το παγόβουνο να πλησιάζει και συμβουλεύουν αρμοδίως να αλλάξει ρότα το καράβι αλλά δυστυχώς δεν τολμούν να το πουν δημοσίως φοβούμενοι εσωκομματικά λιντσαρίσματα. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν υπουργοί που αντί να ακούσουν τη φωνή της λογικής και να μαζευτούν επιμένουν σε λαϊκισμούς και ψεύδη ασύστολα ναρκοθετώντας κάθε προσπάθεια να προληφθεί η επερχόμενη καταστροφή. Το κακό μάλιστα έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις λόγω και της εσωκομματικής περιπέτειας του Σαββατοκύριακου όπου η ισχυρή μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ κατοχύρωσε τη διαφορετική της στάση και ισχυροποίησε τη θέση της στο κόμμα.
Με αυτά τα δεδομένα η πορεία διαγράφεται εφιαλτική και αν ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας δεν αντιληφθεί ότι ο χρόνος τελειώνει και δεν αναλάβει το ιστορικό βάρος των ευθυνών του η πανωλεθρία δεν θα έχει διασωθέντες αλλά τότε θα είναι πολύ αργά για όλους μας...
του κ.Π.Λάμψια
