Ο καλύτερος οικονομικός πληροφορητής του καθενός είναι η τσέπη του.
Αυτή ξέρει τα καλά και τα κακά, τα φανερά και τα απόκρυφα, τα νόμιμα και τα μαύρα, τα συνετά και τα σπάταλα...
Ξέρει πότε ο ιδιοκτήτης της φέρθηκε σωστά απέναντι στις υποχρεώσεις του και πότε όχι, από πραγματική ανάγκη ή από κουτοπονηριά και μειωμένο...«οικονομικό πατριωτισμό». Αυτή επίσης, μεταφράζοντας τα έσοδα και τα έξοδα από τη γλώσσα της αριθμητικής στη γλώσσα της πολιτικής, μπορεί να πει ποια «κεκτημένα» χάθηκαν, κι ας έδειχναν βαθιά ριζωμένα, και ποια δικαιώματα εξατμίστηκαν, κι ας φαίνονταν από πέτρα.
Μολαταύτα, και οι πληροφορίες των τρίτων, των εξωτερικών παρατηρητών, έχουν την αξία τους. Οπως αυτές που δίνει η έρευνα «Ελλάδα: Αλληλεγγύη και προσαρμογή στα χρόνια της κρίσης», παραγγελία του γερμανικού Ιδρύματος Μακροοικονομικών Μελετών Hans Bockler. Οι επικεφαλής της, ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, που δεν θα τον έλεγε κανείς λαϊκιστή, και ο αναπληρωτής καθηγητής Αγροτικής Οικονομίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, Σταύρος Ζωγραφάκης, μελέτησαν στοιχεία 260.000 νοικοκυριών. Και αποτύπωσαν μαθηματικά το παροιμιώδες «όσα ξέρει ο νοικοκύρης...».
Επί κρίσεως λοιπόν, όταν -υποτίθεται- έπρεπε να συστρατευτούμε απαξάπαντες, ο καθείς κατά τον οβολόν του, διότι «η πατρίς εν κινδύνω», «οι Ελληνες ενωμένοι» κ.τ.λ. κ.τ.λ. ηθικοπαιδαγωγικής χρήσεως, οι φτωχοί έγιναν πολύ φτωχότεροι. Οσο για τους διάσημους –ή διαβόητους– έχοντες και κατέχοντες, οι απώλειές τους ήταν ασήμαντες, αν δεν πλούτισαν ακόμα περισσότερο, χρησιμοποιώντας σαν πρόσχημα την κρίση για να χαλαρώσουν μέχρι διαρρήξεως τη σχέση τους με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος ή τους εργαζόμενούς τους. Με αριθμούς: Οι φτωχότεροι, χαμηλά και μεσαία στρώματα, πλήρωσαν κατά 337% περισσότερους φόρους. Οι πλούσιοι κατά 9%! Επιπλέον: Επί κρίσεως, και εξαιτίας της (εξαιτίας όσων την προκάλεσαν και όσων τη διαχειρίστηκαν, που μέχρι χθες ήταν οι ίδιοι, για να αποδειχθεί έτσι ότι το «ο τρώσας και ιάσεται» ήταν ένα επιπλέον σφάλμα των αρχαίων), τα μη προνομιούχα νοικοκυριά έχασαν το 86% του εισοδήματός τους και οι πιο εύπορες οικογένειες το 16%-20%.
Εξίσου βαριά και επίσης μονόπλευρη η απώλεια δικαιωμάτων. Αυτό το πιστοποιεί άλλη μελέτη, παραγγελία του Ευρωκοινοβουλίου: Ποιες οι επιπτώσεις της κρίσης σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Βέλγιο. Ποιες; Βαριά τραυματισμένα τα θεμελιώδη δικαιώματα στη δουλειά, τη σύνταξη, την εκπαίδευση, την περίθαλψη. Αλλά και στη στέγη, στην ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι, στην πρόσβαση στη Δικαιοσύνη. Μολαταύτα, οι τρώσαντες (οι πιστωτές τώρα) επιμένουν στην ίδια θεραπευτική μέθοδο. Και σου προκαλούν ασφυξία αν δοκιμάσεις να πεις την ένστασή σου. Αφότου η Ευρωπαϊκή Ενωση συμμετέχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εξαγωγής δημοκρατίας, μειώθηκαν φαίνεται τα αποθέματά της προς ιδίαν χρήση.
Του κ.Π.Μπουκαλα
Αυτή ξέρει τα καλά και τα κακά, τα φανερά και τα απόκρυφα, τα νόμιμα και τα μαύρα, τα συνετά και τα σπάταλα...
Ξέρει πότε ο ιδιοκτήτης της φέρθηκε σωστά απέναντι στις υποχρεώσεις του και πότε όχι, από πραγματική ανάγκη ή από κουτοπονηριά και μειωμένο...«οικονομικό πατριωτισμό». Αυτή επίσης, μεταφράζοντας τα έσοδα και τα έξοδα από τη γλώσσα της αριθμητικής στη γλώσσα της πολιτικής, μπορεί να πει ποια «κεκτημένα» χάθηκαν, κι ας έδειχναν βαθιά ριζωμένα, και ποια δικαιώματα εξατμίστηκαν, κι ας φαίνονταν από πέτρα.
Μολαταύτα, και οι πληροφορίες των τρίτων, των εξωτερικών παρατηρητών, έχουν την αξία τους. Οπως αυτές που δίνει η έρευνα «Ελλάδα: Αλληλεγγύη και προσαρμογή στα χρόνια της κρίσης», παραγγελία του γερμανικού Ιδρύματος Μακροοικονομικών Μελετών Hans Bockler. Οι επικεφαλής της, ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, που δεν θα τον έλεγε κανείς λαϊκιστή, και ο αναπληρωτής καθηγητής Αγροτικής Οικονομίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, Σταύρος Ζωγραφάκης, μελέτησαν στοιχεία 260.000 νοικοκυριών. Και αποτύπωσαν μαθηματικά το παροιμιώδες «όσα ξέρει ο νοικοκύρης...».
Επί κρίσεως λοιπόν, όταν -υποτίθεται- έπρεπε να συστρατευτούμε απαξάπαντες, ο καθείς κατά τον οβολόν του, διότι «η πατρίς εν κινδύνω», «οι Ελληνες ενωμένοι» κ.τ.λ. κ.τ.λ. ηθικοπαιδαγωγικής χρήσεως, οι φτωχοί έγιναν πολύ φτωχότεροι. Οσο για τους διάσημους –ή διαβόητους– έχοντες και κατέχοντες, οι απώλειές τους ήταν ασήμαντες, αν δεν πλούτισαν ακόμα περισσότερο, χρησιμοποιώντας σαν πρόσχημα την κρίση για να χαλαρώσουν μέχρι διαρρήξεως τη σχέση τους με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος ή τους εργαζόμενούς τους. Με αριθμούς: Οι φτωχότεροι, χαμηλά και μεσαία στρώματα, πλήρωσαν κατά 337% περισσότερους φόρους. Οι πλούσιοι κατά 9%! Επιπλέον: Επί κρίσεως, και εξαιτίας της (εξαιτίας όσων την προκάλεσαν και όσων τη διαχειρίστηκαν, που μέχρι χθες ήταν οι ίδιοι, για να αποδειχθεί έτσι ότι το «ο τρώσας και ιάσεται» ήταν ένα επιπλέον σφάλμα των αρχαίων), τα μη προνομιούχα νοικοκυριά έχασαν το 86% του εισοδήματός τους και οι πιο εύπορες οικογένειες το 16%-20%.
Εξίσου βαριά και επίσης μονόπλευρη η απώλεια δικαιωμάτων. Αυτό το πιστοποιεί άλλη μελέτη, παραγγελία του Ευρωκοινοβουλίου: Ποιες οι επιπτώσεις της κρίσης σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Βέλγιο. Ποιες; Βαριά τραυματισμένα τα θεμελιώδη δικαιώματα στη δουλειά, τη σύνταξη, την εκπαίδευση, την περίθαλψη. Αλλά και στη στέγη, στην ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι, στην πρόσβαση στη Δικαιοσύνη. Μολαταύτα, οι τρώσαντες (οι πιστωτές τώρα) επιμένουν στην ίδια θεραπευτική μέθοδο. Και σου προκαλούν ασφυξία αν δοκιμάσεις να πεις την ένστασή σου. Αφότου η Ευρωπαϊκή Ενωση συμμετέχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εξαγωγής δημοκρατίας, μειώθηκαν φαίνεται τα αποθέματά της προς ιδίαν χρήση.
Του κ.Π.Μπουκαλα
