Μπορεί η παγκόσμια οικονομία να κατεβάζει ταχύτητα, με τις συνιστώσες του αποπληθωρισμού, της γεωπολιτικής αβεβαιότητας, αλλά και της «βουτιάς» του πετρελαίου να κάνουν τον «γρίφο» που καλούνται να λύσουν τα οικονομικά επιτελεία και οι νομισματικές αρχές των μεγαλύτερων δυνάμεων του πλανήτη σχεδόν άλυτο, κάποιοι όμως αριθμοί παραπέμπουν σε διαφορετική πραγματικότητα:
Ο αριθμός των υπερπλουσίων ανά τον κόσμο... συνέχισε και πέρυσι να αυξάνεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς, με τη «λέσχη» της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ να αριθμεί συνολικά 172.850 μέλη, με συνολική περιουσία σχεδόν 22 τρισ. δολαρίων, ένα ποσό που υπερβαίνει το μέγεθος των οικονομιών Αμερικής και Γερμανίας μαζί, όπως προκύπτει από την τελευταία έκθεση της Knight Frank
Στον κόσμο των πλουσίων και ισχυρών, λέξεις όπως λιτότητα, φτώχεια ή κοινωνικός αποκλεισμός δεν έχουν καμία θέση.
Οι ανησυχίες τους είναι διαφορετικής φύσεως: Οι έχοντες και κατέχοντες προβληματίζονται για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και τους υψηλότερους φόρους εν μέσω των συντονισμένων προσπαθειών που καταβάλλουν οι αρχές διεθνώς για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.
Η φορολογία θεωρείται πλέον από τους υπερπλουσίους ο βασικός λόγος για να μετακομίσουν σε άλλη χώρα.
Η μειονότητα των κραταιών της Γης κρατάει στα χέρια της τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου εισοδήματος, τη στιγμή που περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και σχεδόν τρία δισ. συνάνθρωποί μας ζουν με λιγότερα από 2,50 δολάρια την ημέρα.
Και είναι λογικό για τους οικονομικά ισχυρούς του πλανήτη το σημαντικότερο πρόβλημα να είναι το «δόκανο» της εφορίας, από τη στιγμή που η φοροδιαφυγή παγκοσμίως υπολογίζεται ότι υπερβαίνει τα τρία τρισ. δολάρια, ένα ποσό που εάν εισέρρεε στα κρατικά ταμεία των χωρών θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών κρίσεων αλλά και τη βελτίωση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας.
Η φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας και η πάταξη της φοροδιαφυγής έχουν θεωρηθεί ως δύο βασικά συστατικά της «συνταγής» για επιστροφή στην ευημερία χωρίς τη δημιουργία νέων ελλειμμάτων.
Ο ίδιος ο δισεκατομμυριούχος μεγαλοεπενδυτής Γουόρεν Μπάφετ έχει προτείνει τη φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, υπογραμμίζοντας σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι «όσο περισσότερο προοδεύει η οικονομία, τόσο περισσότεροι θα έπρεπε να ευημερούν, αλλά αυτό δεν συμβαίνει».
Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από άλματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, επαναστατικά επιτεύγματα και καινοτόμες δράσεις, η κοινωνία των ίσων ευκαιριών παραμένει ακόμη άπιαστο όνειρο. Και το ολοένα και διευρυνόμενο χάσμα πλουσίων και φτωχών κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μόνιμο εφιάλτη.
Της Αγγ.Κοτσοβου
