Την ίδια στιγμή που ο υπόλοιπος κόσμος κοιτάει το μέλλον κατάματα, την ίδια στιγμή εμείς (ως Έλληνες) επιλέγουμε τον δρόμο της «απομόνωσης» γυρνώντας με ιδιαίτερη ευκολία τους δείκτες του χρόνου (και της ιστορίας) προς τα πίσω.
Στον υπόλοιπό κόσμο, στον κόσμο που «θεωρητικά» η Ελλάδα ανήκει και.. έχει επικρατήσει να λέγεται (μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου) «Δυτικός Κόσμος», συζητούν για την «επανάσταση» της κινητής τηλεφωνίας και των κινητών εφαρμογών, αλλά και την ακόμη μεγαλύτερη «επανάσταση» που θα φέρει το «Ίντερνετ των Πραγμάτων». Στην Ελλάδα όμως επιλέγουμε να συζητάμε για «τροφεία» και για την επαναφορά της πραγματικότητας στην «δοξασμένη» δεκαετία του 1980 που όπως φαίνεται αποτελεί διακαή «πόθο» του μέσου Έλληνα ότι αυτό και αν σημαίνει και όπως αυτό και αν ερμηνεύεται.
Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια και ας φανταστούμε ότι η Ελλάδα και η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη (για να είναι τα μεγέθη συγκρίσιμα) διοργάνωνε (σενάριο επιστημονικής φαντασίας, δυστυχώς) ένα συνέδριο τεχνολογίας, όπως το Mobile World Congress, που γίνεται αυτές τις ημέρες στην Βαρκελώνη και στο περιθώριο αυτού το Πανεπιστήμιο της πόλης (ίσως το μεγαλύτερο) άνοιγε τις πόρτες του (ημέρα Κυριακή) για να εκθέσουν εταιρείες τις υπηρεσίες τους και τα προϊόντα τους. Τώρα λοιπόν ας ανοίξουμε τα μάτια.
Δυστυχώς η χώρα επιλέγει τον δρόμο της «απομόνωσης» με την ευθύνη να βαραίνει, τους ώμους όλων μας και όχι μονάχα του Τσίπρα, του Σαμαρά, του Καμμένο, του Βενιζέλου ή όποιων κυβερνώντων που με ευκολίας όλοι μας έχουμε μάθει να κατηγορούμε βγάζοντας την «ουρά» μας έξω από κάδρο των ευθυνών.
Του κ.Γ.Διονάτου
Στον υπόλοιπό κόσμο, στον κόσμο που «θεωρητικά» η Ελλάδα ανήκει και.. έχει επικρατήσει να λέγεται (μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου) «Δυτικός Κόσμος», συζητούν για την «επανάσταση» της κινητής τηλεφωνίας και των κινητών εφαρμογών, αλλά και την ακόμη μεγαλύτερη «επανάσταση» που θα φέρει το «Ίντερνετ των Πραγμάτων». Στην Ελλάδα όμως επιλέγουμε να συζητάμε για «τροφεία» και για την επαναφορά της πραγματικότητας στην «δοξασμένη» δεκαετία του 1980 που όπως φαίνεται αποτελεί διακαή «πόθο» του μέσου Έλληνα ότι αυτό και αν σημαίνει και όπως αυτό και αν ερμηνεύεται.
Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια και ας φανταστούμε ότι η Ελλάδα και η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη (για να είναι τα μεγέθη συγκρίσιμα) διοργάνωνε (σενάριο επιστημονικής φαντασίας, δυστυχώς) ένα συνέδριο τεχνολογίας, όπως το Mobile World Congress, που γίνεται αυτές τις ημέρες στην Βαρκελώνη και στο περιθώριο αυτού το Πανεπιστήμιο της πόλης (ίσως το μεγαλύτερο) άνοιγε τις πόρτες του (ημέρα Κυριακή) για να εκθέσουν εταιρείες τις υπηρεσίες τους και τα προϊόντα τους. Τώρα λοιπόν ας ανοίξουμε τα μάτια.
Δυστυχώς η χώρα επιλέγει τον δρόμο της «απομόνωσης» με την ευθύνη να βαραίνει, τους ώμους όλων μας και όχι μονάχα του Τσίπρα, του Σαμαρά, του Καμμένο, του Βενιζέλου ή όποιων κυβερνώντων που με ευκολίας όλοι μας έχουμε μάθει να κατηγορούμε βγάζοντας την «ουρά» μας έξω από κάδρο των ευθυνών.
Του κ.Γ.Διονάτου
