- Συνεχίζεται και τους πρώτους μήνες του 2015, η καθοδική πορεία στις καταναλώσεις φυσικού αερίου στην Ελλάδα.
Μετά τη «βουτιά» περίπου 25% το 2014 έναντι του 2013, τους πρώτους 3,5 μήνες του έτους η... ζήτηση φυσικού αερίου στην Ελλάδα μειώθηκε κατά περίπου 8% έναντι της αντίστοιχης περσινής περιόδου.
Από τα στοιχεία του ΔΕΣΦΑ, προκύπτει ότι το διάστημα αυτό η συνολική ζήτηση διαμορφώθηκε σε 10,55 εκατομμύρια μεγαβατώρες έναντι 11,47 εκατομμυρίων το αντίστοιχο του 2014. Με μέσο συντελεστή 86 κυβικά μέτρα ανά μεγαβατώρα, προκύπτει ότι το διάστημα αυτό διατέθηκαν στην κατανάλωση περίπου 907 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, έναντι 980 εκατομμυρίων το 2014.
Βασικός συντελεστής της μείωσης, είναι η ηλεκτροπαραγωγή, καθώς με τις αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο από τα μέσα του 2014, περιορίστηκε σημαντικά η λειτουργία των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το σύνολο των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, ΔΕΗ ΔΕΗ -4,12% και ανεξάρτητων, απορρόφησε ποσότητες μειωμένες κατά 25% έναντι του 2014 (4,43 εκατομμύρια μεγαβατώρες, έναντι 5,9 εκατομμυρίων). Το ποσοστό αυτό ωστόσο αυξάνει στο 40%, προκειμένου για τις μονάδες της ΔEΗ.
Στην ουσία δηλαδή τη ζήτηση διατήρησε η βιομηχανία και οι μικροί καταναλωτές και δευτερευόντως ορισμένες ανεξάρτητες μονάδες, στις οποίες το ποσοστό μείωσης είναι πολύ μικρότερο, έναντι αυτού της ΔEΗ. Ένα ακόμη σημείο που πρέπει να επισημανθεί, είναι ότι η μείωση στη ζήτηση συμπίπτει με την πτωτική τάση που έχουν οι τιμές φυσικού αερίου, ακολουθώντας τη μείωση στις τιμές αργού πετρελαίου και προϊόντων.
Ακριβώς το γεγονός αυτό, κάνει τα στελέχη της ΔΕΠΑ να ευελπιστούν,ότι η νέα μείωση κατά 16% των τιμολογίων φυσικού αερίου από την 1η Απριλίου, για το επόμενο διάστημα θα λειτουργήσει ως κίνητρο για την αύξηση της χρήσης φυσικού αερίου, έστω και αν συμπίπτει με την διακοπή της χρήσης των κεντρικών θερμάνσεων στις κατοικίες. Αυτό όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και στην πράξη.
Τέλος να σημειωθεί ότι η διατήρηση της πτωτικής τάσης στη ζήτηση, και εφόσον δεν υπάρξουν αλλαγές στο συμβατικό πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις της ΔΕΠΑ με τους προμηθευτές (κυρίως Gazprom) είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει νέες απαιτήσεις εκ μέρους τους, σε εφαρμογή της ρήτρας take or pay.
Ας σημειωθεί εδώ ότι μέρος της ζήτησης καλύφθηκε με εισαγωγές υγροποιημένου αερίου από την Μ+Μ των ομίλων Βαρδινογιάννη Μυτιληναίου, οπότε η μείωση στις πωλήσεις της ΔΕΠΑ, είναι πολύ υψηλότερη από το ποσοστό υποχώρησης της συνολικής ζήτησης.
Μ. Καϊταντζίδης