- Η ξαφνική(;) «συγγραφή της συμφωνίας», οι διαψεύσεις και οι Κασσάνδρες.
- Το σήμα από την ΕΚΤ και ο... τετραγωνισμός του κύκλου στο Brussels Group.
- Γιατί ανέβηκαν οι τόνοι.
- Κρίσιμο το G7 και η συνάντηση Μέρκελ-Ολάντ-Γιούνκερ τη Δευτέρα.
- Ποιοι μιλούν για «εκλογές».
«Η συμφωνία γράφεται» έλεγε ανεπισήμως το Σάββατο κορυφαίος υπουργός και στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα. «Οι διαδικασίες... συγγραφής της συμφωνίας αρχίζουν σήμερα» γνωστοποίησε χθες το Μαξίμου μέσω κύκλων του.
Μία ώρα αργότερα, ο ένας μετά τον άλλον, οι θεσμοί και οι εταίροι με πρώτο τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόφσκις, όχι μόνο υποστήριζαν το ακριβώς αντίθετο, αλλά διευκρίνιζαν κι ότι είμαστε μακριά από αυτό το βήμα (της «συγγραφής»).
Προς τι η εσπευσμένη «συγγραφή»
Στο εύλογο ερώτημα «τι συμβαίνει;», κεντρικά κυβερνητικά στελέχη παραπέμπουν στη σκλήρυνση της στάσης Αθήνας-δανειστών, καθώς βρισκόμαστε στα τελευταία μέτρα πριν από το φίνις της τετράμηνης διαπραγμάτευσης. Και αιτιολογούν ως εξής τη σπουδή της κυβέρνησης:
Τετραγωνίζουμε τον κύκλο
1. Οι διαβουλεύσεις σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων δεν πρόκειται να ολοκληρωθούν... ποτέ, με την τυπική έννοια του όρου. «Υπάρχει σύγκλιση στο μεγαλύτερο θεματικό πεδίο, ενώ για τα εναπομείναντα ζητήματα η προσπάθεια στο Brussels Group μοιάζει με τετραγωνισμό του κύκλου».
Όπερ σημαίνει «βάζουμε στο χαρτί όσα έχουμε συμφωνήσει και παραπέμπουμε τα... άλυτα στους πολιτικούς προϊσταμένους», διότι «δεν πρόκειται ποτέ να τα βρουν τα τεχνικά κλιμάκια στο πότε θα ολοκληρώσουμε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση ή στο ποιο θα είναι το χρηματοδοτικό κενό αφού άπτεται της διευθέτησης του χρέους».
2. Οι Κασσάνδρες και το bank run
Η διαρκής παράταση της αβεβαιότητας σε συνδυασμό με τις φήμες για capital control αν δεν υπάρξει σύντομα συμφωνία, η ανησυχία που καταγράφηκε στις τάξεις των καταθετών εξαιτίας των παραπάνω και ο φόβος να αυξηθούν οι εκκροές οδήγησαν το κυβερνητικό επιτελείο στην κίνηση.
Δεν είναι τυχαία η εμψυχωτική δήλωση του Αλέξη Τσίπρα χθες το απόγευμα: βρισκόμαστε στην τελική ευθεία, πολλοί θα κινδυνολογήσουν, μην ακούτε τις Κασσάνδρες...
Κυβερνητικό στέλεχος έλεγε αργότερα «ετοιμαστείτε για ακρότητες από όλες τις πλευρές το επόμενο δεκαήμερο», διευκρινίζοντας ότι «πολύ σκληρή» θα είναι και η στάση της κυβέρνησης...
Το σήμα για το «τέλος χρόνου» άλλωστε το έδωσε η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με τη χθεσινή απόφαση να μην αυξήσει περαιτέρω τον ELA.
Και όχι μόνο. Οι επίμονες πληροφορίες από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι εξετάζεται η πακετοποίηση των πέντε δόσεων που πρέπει να καταβάλει η χώρα στο ΔΝΤ εντός του Ιουνίου (υψους 1,6 δισ. ευρώ!) και η μετάθεση αποπληρωμής του πακέτου προς τα τέλη Ιουνίου έστειλαν στο Μαξίμου το μήνυμα νέας παράτασης... του μαρτυρίου. Επιπλέον, αφήνει χωρίς αντίκρισμα την προειδοποίηση-απειλή «δεν πληρώνουμε την πρώτη δόση των 300 εκατ. ευρώ στις 5 Ιουνίου αν δεν έχει προηγηθεί συμφωνία».
3. Υποχωρήσεις ένεκα ρεαλισμού
Μέσα από το πλαίσιο της συμφωνίας που περιέγραψε το Μαξίμου, γίνοναι σαφείς εντός της χώρας και -κυρίως- εκτός οι υποχωρήσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση ακριβώς επειδή θέλει να πετύχει ρεαλιστική συμφωνία. Η επίσημη, πια, αναφορά στην κατάργηση των πρόωρων συντάξεων και στην ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων ήταν ένα δείγμα.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση απάντησε αρνητικά στον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος μίλησε προχθές για έσοδα από τον ΦΠΑ ύψους 1,8 δισ. (σ.σ. για κάτω από 1 δισ. επιμένουν κυβερνητικές πηγές).
Με άλλα λόγια, με το πλαίσιο της... υπό συγγραφή συμφωνίας, η κυβέρνηση προετοίμασε τους πολίτες (και τους βουλευτές της) για περαιτέρω υποχωρήσεις στο όνομα του ρεαλισμού, αφήνοντας εκτός τα εργασιακά για τα οποία... πατάει πόδι.
Από τον Τζακ Λιου στην τριμερή Μέρκελ-Ολάντ-Γιούνκερ
Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος μετρά αντίστροφα. Καθοριστικής σημασίας θεωρούνται:
* Η σημερινή σύνοδος του G7, καθώς ο Αμερικανός ΥΠΟΙΚ Τζακ Λιου, μακριά από τις κάμερες, φέρεται έτοιμος να θέσει θέμα Ελλάδας κατ΄ εντολήν, όπως λέγεται, του προέδρου Ομπάμα (χθες πάντως, μιλώντας στο LSE... μπροστα στις κάμερες τήρησε ίσες αποστάσεις από την ελληνική πλευρά και τους θεσμούς).
* Το σημερινό Brussels Group (όπου θα φανεί εάν αρχίζει η συγγραφή της συμφωνίας) και, αμέσως μετά, το EuroWorking Group.
* Η τριμερής συνάντηση Μέρκελ-Ολάντ-Γιούνκερ τη Δευτέρα. Θεωρείται καθοριστική διότι οι τρεις ηγέτες θα έχουν έως τότε σαφέστερη εικόνα των εξελίξεων και πιθανότατα θα πάρουν αποφάσεις.
Και... εκλογές
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της κυβέρνησης πυκνώνουν οι αναφορές στη λέξη «εκλογές».
Ο «ρεαλιστής» ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης την εκστόμισε χθες για πρώτη φορά ως προειδοποίηση-απειλή εάν η κυβέρνηση χάσει τη δεδηλωμένη κατά την ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή – αν έχει δηλαδή πάνω από 12 διαρροές βουλευτών της.
Υπάρχει ωστόσο και η άλλη πλευρά, της «αριστερής» αντιπολίτευσης, στελέχη της οποίας εισηγούνται απόρριψη της «διαφαινόμενης ως μη ανεκτής» συμφωνίας και εκλογές. Αλλοι με τη βεβαιότητα ότι οι πολίτες θα επιβραβεύσουν την κυβέρνηση ενισχύοντάς την και άλλοι... ως λύτρωση.
Από το περιεχόμενό της θα κριθούν όλα...
Της Μ.Μάνη
