Τελικά σήμερα η κυβέρνηση εκλιπαρεί για μια συμφωνία ότι να’ ναι αρκεί να πάρει κανένα φράγκο για να βγάλει το μήνα ενώ τελούμε σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας και κατάρρευσης όπου ακόμα και η ΕΚΤ μελετάει σενάρια ελληνικής χρεοκοπίας.
Η διαπραγμάτευση που διεξάγει η κυβέρνηση όταν θα ολοκληρωθεί και στις λεπτομέρειές της θα πρέπει να διδάσκεται στις σχολές διπλωματίας ως παράδειγμα προς αποφυγή. Ως σχέδιο ανερμάτιστων και ατάκτως ειρημένων στόχων χωρίς σαφή προσανατολισμό και τελικό σκοπό, ως αυτοκαταστροφικό και... αυτοκτονικό σχέδιο για μια κυβέρνηση και για μια χώρα ολόκληρη.
Δεν έχει νόημα να μπούμε σε λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή. Θυμόμαστε όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση υποσχόμενος ανάσες και το έπαιζε large λέγοντας ο Βαρουφάκης ότι δεν θέλουμε νέα δάνεια, δεν θέλουμε ούτε τις δόσεις των 7,2 δις ευρώ από το προηγούμενο.
Τελικά σήμερα η κυβέρνηση εκλιπαρεί για μια συμφωνία ότι να’ ναι αρκεί να πάρει κανένα φράγκο για να βγάλει το μήνα. Μ’ αυτά και μ’ αυτά τελικά συνέβη το άκρως ενδιαφέρον με κυβέρνηση «πρώτη φορά αριστερά». Η χώρα έχασε και τα 11 δις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αυτή τη στιγμή τελούμε σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας και κατάρρευσης όπου ακόμα και η ΕΚΤ μελετάει σενάρια ελληνικής χρεοκοπίας. Και τώρα η κυβέρνηση ξορκίζει αυτό το σενάριο και είναι έτοιμη να κάνει αυτό που ακριβώς απευχόταν. Δηλαδή να υπογράψει και επίσημα ένα νέο ακόμη σκληρότερο μνημόνιο από τα προηγούμενα. Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αυτοπαγιδευτεί με αποτέλεσμα ούτε ρήξη να μπορεί να κάνει αυτή τη στιγμή, ούτε και να διαπραγματευτεί μια αξιοπρεπή συμφωνία που να έχει έστω και ψήγματα του προεκλογικού του προγράμματος.
Είναι ενδιαφέρον ότι σ’ αυτό το τετράμηνο ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διαθέσει μόνο 200 εκατομμύρια ευρώ για την εφαρμογή του προγράμματός του ενώ την ίδια στιγμή έχει πληρώσει σε δανειακές υποχρεώσεις της χώρας 7,5 δις ευρώ.
Με δυο λόγια η ταλάντευσή του ανάμεσα στη ρήξη και στη διαπραγμάτευση για συμφωνία δεν τον βοήθησε να κάνει ούτε το ένα καλά ούτε το άλλο. Αν από την πρώτη μέρα είχε αποφασίσει τι ήθελε να κάνει θα μπορούσε να το είχε κάνει καλύτερα. Ακόμα και τη ρήξη. Αν για παράδειγμα την επόμενη μέρα των εκλογών αποφάσιζε να προχωρήσει σε ρήξη κάνοντας πραγματική και όχι στα λόγια (σχήμα λόγου που λέει και η Ζωή) τη στάση πληρωμών, αν πραγματικά είχε τα κότσια να την πραγματοποιήσει θα είχε καταφέρει να διαθέσει σχεδόν 8 δις για την εφαρμογή του προγράμματός του. Δηλαδή θα είχε εφαρμόσει τις προεκλογικές του διακηρύξεις κατά τα ¾, ενώ τώρα δεν έχει εφαρμόσει σχεδόν τίποτα.
Ουσιαστικά ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο αποδεικνύεται ότι ήταν ανέτοιμος να κυβερνήσει, αλλά δεν έχει και σαφή πυξίδα για το που θέλει να το πάει και ως εκ τούτου τα θαλασσώνει και από τα δεξιά του και από τα αριστερά του. Τουτέστιν ακόμα και να υπογράψει συμφωνία αυτό το κόμμα θα είναι διαρκές εκκρεμές που δεν θα μπορέσει να την εφαρμόσει. Ας μη θεωρηθούμε Κασσάνδρες από τον Τσίπρα αλλά οι μέρες του ΣΥΡΙΖΑ (όπως τον ξέραμε) στην εξουσία είναι μετρημένες. Όλα είναι μόνο στο μυαλό τους. Και η διαπραγμάτευση και η ρήξη πολύ περισσότερο γι’ αυτό έχασαν την επαφή με την πραγματικότητα, πνίγηκαν σε μια κουταλιά νερό, άντε να τα βγάλουν τώρα πέρα με μια νέα μνημονιακή συμφωνία.
Antinews
