- Με την οικονομία να έχει χάσει επισήμως 0,2% στο πρώτο τρίμηνο του έτους,
- την βιομηχανική παραγωγή να έχει συρρικνωθεί 5,6% στο ίδιο διάστημα,
- την ανεργία να έχει ξαναξεκινήσει να ανεβαίνει απειλητικά,
Η οικονομία είναι ουσιαστικά σε ελεύθερη πτώση από την αρχική ανακοίνωση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας το τέλος του 2014, και είναι πραγματικά άξιον απορίας γιατί κανείς ακόμη δεν έχει ασχοληθεί με την Ανάπτυξη.
Ο...ΣΥΡΙΖΑ έπεισε το εκλογικό σώμα ότι ήταν έτοιμος να κυβερνήσει, ότι είχε σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας, ότι είχε λύσεις για τα φλέγοντα θέματα της ελληνικής οικονομίας (Ανεργία-Ασφαλιστικό-Ανάπτυξη) και ακόμα παραπέρα, ότι είχε και Plan B σε περίπτωση που δεν έβρισκε άκρη με τους εταίρους, ότι είχε στελέχη και λύσεις για όλα.
Εξελέγησαν...
Και μετά τίποτα!
Το απόλυτο κενό!
Μετονόμασαν την Τρόικα σε “θεσμοί” και κάτι έγινε;
Πηγαίναμε για λεφτά χωρίς Μνημόνιο και καταλήγουμε με Μνημόνιο χωρίς λεφτά, για κάτι το αυτονόητα συμφωνημένο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, δηλαδή να ανακυκλώνεται το χρέος από τους εταίρους ώσπου να μπορέσουμε να ξαναβγούμε στις διεθνείς αγορές!
Αυτονόητα πράγματα ότι καμιά φυσιολογική κυβέρνηση δεν αφαιρεί ρευστότητα από την πραγματική οικονομία για να αποπληρώσει χρέος που θα έπρεπε να ακακυκλώνεται και να συρρικνώνεται με βάση την αύξηση του παρονομαστή! Με αύξηση του ΑΕΠ, δηλαδή με Ανάπτυξη! Εδώ και 3,5 μήνες ασχολούμαστε με μια εικονική διαπραγμάτευση, όπου απλά στεγνώνει την εσωτερική οικονομία από ρευστό!
Η μείωση της Ανεργίας παραμένει ζητούμενο και εξαγγελία, ενώ στην πραγματικότητα όλες οι υποτιθέμενες λύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ως αντιπολίτευση αρνούνταν πεισματικά να αποκαλύψουν οι σημερινοί κυβερνώντες, φαίνεται ότι ήταν φενάκη. Αντικατοπτρισμοί.
Η Ανάπτυξη όχι μόνο παραμένει ζητούμενο, αλλά γίνονται και βήματα προς τα πίσω, με την εμμονική προσπάθεια της κυβέρνησης να «λεφτάκια κι’ από κει να μπαίνουνε!» με συλλογιστική που αν την έλεγε κάποιος μπακάλικη, θα προσέβαλε τους μπακάληδες!
Το Ασφαλιστικό, το μείζον δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας για τις επόμενες πολλές δεκαετίες, παραμένει “κόκκινη γραμμή”!
Παιδιά θα βουλιάξουμε! Συνέρθετε!
Το έλλειμα ανάμεσα σε εισφορές και πληρωμές συντάξεων που καλύπτεται από τους φόρους της τυρόπιτας των ανέργων, ξεπερνά τα 150 δισεκατομμύρια ευρώ στη δεκαετία, και με τη γήρανση του πληθυσμού και την δημογραφική συρρίκνωση της χώρας, πιθανόν ξεπερνάει το σημερινό συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας!
Παρόλα αυτά παραμένει για την κυβέρνηση “κόκκινη γραμμή” το να συνεχίσουμε να πληρώνουμε ως χώρα περί τα 8 δις ή 3 ΕΝΦΙΑ τον χρόνο σε συνταξιούχους κάτω από την ηλικία συνταξιοδότησης όλων εμάς των υπόλοιπων πληβείων!
Κόκκινη γραμμή να δουλεύουν 70χρονοι για να πληρώνουν τις συντάξεις των 45χρονων που εκμεταλλεύτηκαν την αλόγιστη παροχή πελατειακών ευεργετημάτων, εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.
Και ασχολούμαστε με τις καθαρίστριες που επαναπροσλήφθηκαν για να κάνουν την δουλειά που είχε ανατεθεί σε εξωτερικά συνεργεία καθαρισμού ενώ η οικονομία όχι μόνο δεν αναπτύσσεται αλλά πέφτει σε υφεσικό σπιράλ θανάτου, έχοντας πλέον εξαντλήσει ακόμη και εκείνα τα ελάχιστα, τα πενιχρά αποθέματα ρευστότητας που είχε ως πριν λίγους μήνες.
Βέβαια σε μια χώρα όπου, για να προσελκύσει αξιόλογους επενδυτές, θεσμοθετεί διαδικασία Fast Track δηλαδή παράκαμψης των ίδιων των νόμων της Πολιτείας, είναι αστείο να μιλάμε για Ανάπτυξη!
Όταν η ίδια η πολιτεία αναγνωρίζει ότι οι νόμοι της, όχι απλά εμποδίζουν αλλά αποκλείουν την ανάπτυξη, είναι γελοίο να περιμένουμε οτιδήποτε από κάποιους που κατανάλωσαν τις πρώτες 100 ημέρες της διακυβέρνησής τους για να κάνουν ότιδήποτε άλλο από αυτά που χρειάζονταν για να απελευθερώσουν την παραγωγική τάξη να δημιουργήσει πλούτο.
Όταν οι αδειοδοτήσεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες που διέπουν οτιδήποτε σκεφτεί να κάνει ένας Έλληνας ή ξένος μικρο-μεγαλο-επενδυτής, από το να ανοίξει ψιλικατζήδικο ως να ανακαινίσει ένα παλιό εξοχικό για να το νοικιάσει 2 μήνες σε τουρίστες από το εξωτερικό, ή να χτίσει ένα πεντάστερο ξενοδοχειακό συγκρότημα 2000 κλινών, είναι γελοίο να περιμένουμε ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί. Ούτε καν ότι θα σταματήσει την ελεύθερη πτώση!
Όταν οι ίδιες οι λειτουργίες του Υπουργείου Ανάπτυξης είναι φτιαγμένες με νόμους των δεκαετιών του 1920 και του 1930, έτσι ώστε να εμποδίζουν τις επενδύσεις, να εμποδίζουν την ίδια την ανάπτυξη με αδειοδοτήσεις των πάντων και με εκατοντάδες ευκαιρίες εκβίασης γρηγορόσημων και μιζών από τους δημοσίους υπαλλήλους, όπως εκείνες για τα ΕΣΠΑ που είχαν πιαστεί πριν χρόνια (αλήθεια ξέρει κανείς αν τιμωρήθηκε κανένας από τους υπαλλήλους του υπουργείου που είχαν πιαστεί με το δάχτυλο στο μέλι, για εκβίαση και υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος;) και ακόμα και η κρατική Κοινωνία της Πληροφορία ΑΕ οργιάζει για φήμες κακοδιαχείρισης και εμπόδισης των ιδιωτικών επενδύσεων με τα Ευρωπαϊκά κονδύλια, τί να περιμένει κανείς από αυτή τη χώρα;
Δεν πάμε για χαμένη δεκαετία πλέον, καθώς διάγουμε το όγδοο έτος της κρίσης και δεν διαφαίνεται επιστροφή στα προ της κρίσεως επίπεδα, όχι σε τρία χρόνια αλλά ούτε σε δεκαπέντε χρόνια αν συνεχίσουμε έτσι με τις κόκκινες γραμμές και τα συλαλλητήρια για τους μπάφους και τα κόκκινα γάντια των καθαριστριών στη Βουλή των Ελλήνων!
Το σημαντικότερο που μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση για να στηρίξει την απαραίτητη για την επιβίωση πλέον της χώρας μας Ανάπτυξη, είναι
Α. να καταργήσει όλους τους νόμους που διέπουν τις αδειοδοτήσεις.
Β. να καταργήσει το Υπουργείο Ανάπτυξης, και να το μετατρέψει σε Υπουργείο Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας (κατά τα πρότυπα του Small Business Administration των ΗΠΑ).
Γ. να καταργήσει τον ΟΑΕΕ που είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην μικρο-επιχειρηματικότητα ανάγκης που κάνει ο άλλος για να ταϊσει τα παιδιά του, και διασύρει τη χώρα μας διεθνώς για ρατσιστικό καθεστώς εναντίον της τάξης των αυτοαπασχολούμενων και των μικροεπιχειρηματιών!
Καμία χώρα με σοβαρή οικονομία δεν διαθέτει Υπουργείο Ανάπτυξης, για τον απλούστατο λόγο ότι το Κράτος και ο Κρατισμός είναι έννοιες αντίθετες με την Ανάπτυξη!
Ως τώρα όμως όχι μόνο με την Ανάπτυξη δεν ασχολείται κανείς από την Κυβέρνηση, αλλά αντίθετα έχουν ονειρώξεις να μαζεύουν όλο το ρευστό της πραγματικής οικονομίας με “λεφτάκια να μπαίνουνε” όπως διατείνονται οι διάφοροι μπακάληδες της δεκαετίας του ‘50, οι διάφοροι κάφροι-καραγκιόζηδες του περασμένου αιώνα, και τα διαχρονικά σούργελα που μαστίζουν την πολιτική ζωή της χώρας και τις πολιτικές εκπομπές των τηλεοράσεων!
Από λόγια χορτάσαμε πιά, γκώσαμε!
Από επίπεδο ισωπεδωθήκαμε!
Ώρα είναι να δούμε και καμία πράξη από τις περήφανες προεκλογικές εξαγγελίες!
Νισάφι πιά!
του κ.Αγ.Βεγούτη
