«Βρέθηκε καινούργιο κόμμα να ηγηθεί του στρατού των ηλιθίων. Αυτός ο στρατός δεν θα μείνει ποτέ ακέφαλος».
Αυτό είναι ένα από τα πρώτα...σχόλια που διάβασα στο Διαδίκτυο για το νέο κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, που φιλοδοξεί, όπως δηλώνει ο ίδιος, να προχωρήσει στην ακύρωση των Μνημονίων. Στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου ως επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, ο τέως υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης έδωσε μια πρώτη «γεύση» για το πρόγραμμα του νεόκοπου πολιτικού σχήματος, ενώ δεν έκρυψε ότι στον «πυρήνα» της στρατηγικής του βρίσκεται η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Δεν «κομίζει γλαύκα ες τας Αθήνας» ο κ. Λαφαζάνης, όταν μιλάει, χωρίς ταμπού, για έξοδο από το ευρώ και κατάργηση των Μνημονίων. Έχει εκφράσει επανειλημμένα την κριτική του στη μνημονιακή «στροφή» του κ. Τσίπρα και την έχει καταγγείλει απ' όποιο βήμα του έχει δοθεί.
Δεν έχει κρύψει, επίσης, ότι, μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, υπάρχει σαφώς μια μεγάλη «δεξαμενή», της τάξης του 62%, από την οποία κάθε αντιμνημονιακή δύναμη μπορεί να ελπίζει και να φιλοδοξεί πώς δύναται να «αντλήσει» ψηφοφόρους.
Έχουμε ξαναπεί πως αυτό το 62%, που επέλεξε το «Όχι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, δεν είναι εύκολο να αναλυθεί και να χωρέσει κάτω από μία, μόνο, «ομπρέλα».
Εξ ου και κάθε πολιτικός σχηματισμός, που φιλοδοξεί να αντιταχθεί στη λαίλαπα των Μνημονίων, επιχειρεί να το οικειοποιηθεί και να το χρησιμοποιήσει ως βάση, για να εκτοξεύσει τα εκλογικά του ποσοστά και τη δυναμική του στην κοινωνία.
Από την άλλη, είναι εξίσου φυσιολογικό πολλοί να πιστεύουν ότι εκείνο το «Όχι» της 5ης Ιουλίου στερείτο ρεαλιστικής προσέγγισης. Συνεπώς, κατά την ίδια θεώρηση, όταν ο Λαφαζάνης -και ο κάθε Λαφαζάνης- μιλά για Grexit και ακύρωση των Μνημονίων, απευθύνεται σε «ηλίθιους».
Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε... «Ηλίθιοι» χαρακτηρίζονταν οι υποστηρικτές του «Όχι» και πριν τις 5 Ιουλίου. «Ηλίθιοι», είναι η... ταμπέλα που μπαίνει σε όσους προτείνουν και προκρίνουν εναλλακτικούς δρόμους. «Βολεύει» αυτό τα ΜΜΕ και τους... μνημονιολάγνους -κατά το «δραχμολάγνους».
Προφανώς, τόσο καιρό που αποφάσιζαν οι «έξυπνοι», όλα ήταν καλώς καμωμένα.
Αν ήρθε η ώρα των «ηλιθίων», ας αναλογιστούν όσοι λογίζονται ως «ξύπνιοι», πώς φτάσαμε ως εδώ...
Του κ.Β.Αναστασόπουλου
