Οι προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας δεν είναι καλές και γίνονται ακόμη χειρότερες, αν αναλογισθεί κάποιος πως πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν...φημίζεται για την ακρίβεια των μακροοικονομικών προβλέψεών της.
Φυσικά, δεν ευθύνεται πάντοτε η ίδια. Πολλές φορές παρεισφρέουν παράγοντες όπως η πολιτική, που είναι δύσκολο να προβλεφθούν.
Πέρυσι τέτοια εποχή, η Κομισιόν προέβλεπε ανάπτυξη της τάξης του 2,9% για την Ελλάδα τη φετινή χρονιά, τη δεύτερη υψηλότερη στην ευρωζώνη.
Ένα χρόνο αργότερα, οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπουν ύφεση 1,4% για φέτος και 2,3% το 2016.
Αν δεχθούμε τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης δημοσκόπησης του Bloomberg σε οικονομολόγους, η Κομισιόν μπορεί να πέσει έξω ξανά στις προβλέψεις της.
Κι αυτό γιατί οι οικονομολόγοι βλέπουν μικρότερη ύφεση, της τάξης του 0,7%, φέτος και ανάπτυξη 0,5% του χρόνου.
Φυσικά, αυτά τα νούμερα, αν και καλύτερα από τις προβλέψεις της ΕΕ που δημοσιεύθηκαν χθες, δεν πρόκειται να κάνουν τη διαφορά στο μέτωπο της ανεργίας.
Ο αριθμός του 1,2 εκατ. ανέργων περίπου δεν θα αλλάξει σημαντικά προς το καλύτερο, αλλά το ποσοστό όσων είναι χωρίς δουλειά για πάνω από 12 μήνες θα αυξηθεί περαιτέρω.
Να θυμίσουμε ότι οι άνεργοι ανέρχονταν σε 514 χιλιάδες στα τέλη του 2009, σε 881 χιλιάδες το 2011, σε 1,19 εκατ. το 2012, σε 1,33 εκατ. το 2013, για να υποχωρήσουν ελαφρώς στο 1,27 εκατ. το 2014.
Το ίδιο ισχύει για τον αριθμό των απασχολουμένων, που ανέρχονταν σε 4,3 εκατ. άτομα το 2000, δηλαδή την παραμονή της εισόδου μας στην ευρωζώνη, και έφθασαν στο ανώτερο σημείο το 2008, όταν 4,8 εκατ. άτομα είχαν δουλειά.
Από τότε μέχρι και το 2013, ο αριθμός των απασχολούμενων ακολουθεί πτωτική πορεία. Ιδιαίτερα τη διετία 2011-2012.
Ο αριθμός των εργαζομένων υποχωρεί στα 3,51 εκατ. το 2013 από 4,38 εκατ. το 2010, με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Ομως, δεν είναι μόνο οι αριθμοί για την ανεργία και την απασχόληση, που μπορεί στην πραγματικότητα να είναι κάπως καλύτεροι από αυτούς που εμφανίζονται λόγω της μαύρης αγοράς εργασίας.
Λαμβανομένου υπόψη ότι αρκετές δουλειές είναι μερικής απασχόλησης, ενώ πολλές πληρώνουν με καθυστέρηση μηνών.
Εξίσου σημαντικές είναι οι απολαβές όσων δουλεύουν.
Γράφαμε χθες ότι το μέσο καθαρό (μετά φόρων) δηλωθέν εισόδημα ήταν 13.700 ευρώ το 2013 και δεν πρόκειται να διαφέρει σημαντικά από εκείνο του 2014 και πιθανόν του 2015.
Αν όμως συγκρίνουμε αυτό το εισόδημα με το όριο της φτώχειας, μπορούμε να βγάλουμε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Να πούμε εδώ ότι το όριο της φτώχειας προσδιορίζεται μηχανικά κάθε χρόνο και ανέρχεται στο 60% του διάμεσου (median) εισοδήματος.
Από τη στιγμή που το δηλωθέν εισόδημα ακολουθεί πτωτική πορεία, είναι επόμενο το εισόδημα που ορίζει το όριο της φτώχειας να ακολουθεί.
Τι διαπιστώνουμε λοιπόν;
Το όριο της φτώχειας ήταν οι 14.500 ευρώ το 2008 και ανήλθε στις 15.000 ευρώ το 2009.
Υποχώρησε στις 13.800 ευρώ το 2010, στις 11.900 το 2011, στις 10.500 ευρώ το 2012 και στις 9.600 ευρώ το 2013.
Eίναι προφανές ότι το μέσο δηλωθέν εισόδημα του 2013, ύψους 13.700 ευρώ περίπου, είναι χαμηλότερο από το όριο της φτώχειας το έτος 2008.
Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι το 48% περίπου των Ελλήνων φορολογουμένων το 2013 ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας του 2008.
Τα στοιχεία αποτυπώνουν σε μεγάλο βαθμό μια άσχημη πραγματικότητα, που μάλλον θα διατηρηθεί ή θα χειροτερεύσει περαιτέρω φέτος και του χρόνου.
Αν λοιπόν η οικονομία δεν επανέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά, με βασικό μοχλό τις επενδύσεις και τις εξαγωγές, θα τρώμε τις σάρκες μας φτωχαίνοντας περισσότερο.
Όμως, το τελευταίο δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια κι αυτό είναι το δύσκολο.
Του Dr. Money
