- Ο νέος νόμος 4339/2015 που ορίζει ποια θα είναι τα «αφεντικά» των καινούργιων τηλεοπτικών αδειών περιέχει μια πολύ ύποπτη ρύθμιση που θυμίζει το απεχθές σοβιετικό μοντέλο «χειραγωγημένης πληροφόρησης».
Ετσι το άρθρο 3 ορίζει απαράδεκτα ότι ο.... αριθμός των δημοπρατούμενων αδειών θα καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό που θα έχει τις αρμοδιότητες της ενημέρωσης! Αρα κατ' ουσίαν ο υπουργός Ν. Παππάς θα αποφασίσει αυθαίρετα ποιοι θα είναι οι καινούργιοι καναλάρχες (και βεβαίως μαζί του θα αποφασίσει και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, γιατί απέναντι στην παντοδύναμη πρωθυπουργική βούληση δεν υπάρχουν δυστυχώς σήμερα ισχυρά θεσμικά αντίβαρα ελέγχου).
Και όλα αυτά ανακαλούν στη μνήμη μας τα λόγια που έλεγε ο Τόμας Τζέφερσον, δηλαδή ένας από τους πατέρες της αμερικανικής δημοκρατίας: «Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε μια κυβέρνηση χωρίς εφημερίδες και σε εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση, δεν θα δίσταζα να διαλέξω το δεύτερο, με την προϋπόθεση ότι οι εφημερίδες φθάνουν σε κάθε άνθρωπο και εκείνος είναι σε θέση να τις διαβάσει»!
Υπό αυτή την έννοια δεν πρέπει κατ' αρχήν τα μέσα ενημέρωσης να είναι δέσμια μεγάλων βιομηχανικών ομίλων που έχουν δοσοληψίες με το Δημόσιο και μπορούν να επηρεάζουν «ανώμαλα» την κυβερνητική εξουσία, όπως στη Γαλλία, όπου ο όμιλος Dassault που κατασκευάζει τα αεροπλάνα Ραφάλ έχει και την ιδιοκτησία της εφημερίδας «Figaro».
Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν είναι δυνατόν η σημερινή εκφυλισμένη αναρχία του τηλεοπτικού πεδίου στην Ελλάδα να αντιμετωπιστεί με έναν εκκολαπτόμενο «πολιτικό μπερλουσκονισμό», όπου δηλαδή δύο άτομα - ο πρωθυπουργός και ένας υπουργός - ως ενημερωτικοί δικτάτορες θα αποφασίζουν για το ποιοι θα παίρνουν τις τηλεοπτικές άδειες!
Μήπως λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί απλώς να αποδυναμώσει κάποιους επιχειρηματίες και να βάλει στη θέση τους κάποιους «φίλα προσκείμενους» σε αυτόν;
Και υπάρχει και κάτι άλλο:
Μήπως για τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών πρέπει να αποφασίζει ένα ευρύτερο εποπτικό συμβούλιο στο οποίο θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών όπως δήμοι και επιστημονικοί φορείς; (Ph. Aghion - Al. Roulet, «Ο νέος ρόλος του κράτους - Για μια ανανεωτική σοσιαλδημοκρατία»).
Το συμπέρασμα; Ο Αλέξης Τσίπρας και «η πρώτη φορά Αριστερά» θέλουν αυταρχικά να ελέγξουν την τηλεοπτική ενημέρωση (και όχι να την κάνουν πιο δημοκρατική)!
*Άρθρο του κ. Γρ. Καλφέλη,
καθηγητή της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ.
