- Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαίωσε ρουμανική εταιρεία που παρακολουθούσε λογαριασμό εργαζομένου στο Yahoo Messenger.
- Πώς εξηγεί την απόφαση και ποια νέα δεδομένα δημιουργεί.
Άρθρο της Sarah O'Connor
στους Financial Times:
"Εργαζόμενοι της Ευρώπης, προσοχή: Ο εργοδότης σας μπορεί να...έχει το δικαίωμα να διαβάζει τα προσωπικά email και μηνύματα που στέλνετε από το γραφείο.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απεφάνθη πως μια εταιρία στη Ρουμανία δεν παραβίασε τα δικαιώματα που σχετίζονται με την ιδιωτικότητα ενός εργαζομένου, όταν παρακολούθησε τον λογαριασμό του στο Yahoo Messenger.
Ο εργοδότης του άνδρα τον απέλυσε το 2007, αφού του παρουσίασε ένα αντίγραφο 17 σελίδων, των μηνυμάτων που είχε ανταλλάξει με τον αδελφό και την αρραβωνιαστικιά του εν ώρα εργασίας από υπολογιστή της δουλειάς.
Είχε ανοίξει τον λογαριασμό στη Yahoo λόγω αίτησης του εργοδότη για επικοινωνία με πελάτες, ωστόσο του είχε απαγορευτεί να τον χρησιμοποιεί για προσωπικούς λόγους.
Εκείνος κατήγγειλε πως ο εργοδότης του παραβίασε το ανθρώπινο δικαίωμά του στην ιδιωτικότητα, αλλά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατέληξε πως «δεν είναι παράλογο να επιθυμεί ένας εργοδότης να επιβεβαιώσει ότι οι εργαζόμενοι ολοκληρώνουν τα καθήκοντά τους κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας».
Οι δικαστές επεσήμαναν πως ο εργοδότης δεν είχε ψάξει άλλα έγγραφα στον υπολογιστή του και πως είχε μπει στα μηνύματα στο Yahoo, υποθέτοντας ότι αυτά σχετίζονταν με τη δουλειά.
Η ιδιωτικότητα στον εργασιακό χώρο εξελίσσεται σε αμφιλεγόμενο ζήτημα, καθώς η τεχνολογία «θολώνει» τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής.
Κάποιες εταιρίες επιτρέπουν τώρα στους εργαζόμενους να μπαίνουν στα email της εργασίας τους μέσω των προσωπικών τους έξυπνων τηλεφώνων, ενώ άλλες επιτρέπουν στους εργαζόμενους να χρησιμοποιούν τα τηλέφωνα της δουλειάς για προσωπικά τηλεφωνήματα και μηνύματα. Η wearable τεχνολογία επίσης εισέρχεται σταδιακά σε κάποιους χώρους εργασίας, εγείροντας νομικής φύσης ερωτήματα για το σε ποιον θα έπρεπε να επιτρέπεται η πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα που εκείνη παράγει.
Ένας από τους επτά δικαστές, ο Paulo Sérgio Pinto de Albuquerque, διαφώνησε με την απόφαση. «Οι εργαζόμενοι δεν εγκαταλείπουν το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα και την προστασία δεδομένων κάθε πρωί, στις πόρτες του εργασιακού χώρου», έγραψε. «Ακόμη και εκεί όπου υπάρχουν υπόνοιες ότι κάποιος τεμπελιάζει στο διαδίκτυο ή υποψίες για εκτροπή των πόρων IT του εργοδότη για προσωπικούς σκοπούς (...) το δικαίωμα του εργοδότη να παρεμβαίνει στις επικοινωνίες του εργαζόμενου δεν είναι απεριόριστο».
Η Jules Quinn, εταίρος για την απασχόληση στο δικηγορικό γραφείο King & Spalding, επεσήμανε πως παρ' όλ' αυτά η υπόθεση θα πρέπει να αποτελέσει προειδοποίηση για τους εργαζόμενους.
«Βάσανα περιμένουν έναν εργαζόμενο που πιστεύει ότι μπορεί να χρησιμοποιεί το σύστημα της εργασίας του, αναμιγνύοντας την προσωπική με την εργασιακή επικοινωνία, χωρίς να παρακολουθεί ο εργοδότης», ανέφερε.
Ωστόσο, ο Ben Willmott, επικεφαλής δημόσιας πολιτικής στο CIPD, το βρετανικό επαγγελματικό σώμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, προειδοποίησε πως η απόφαση «δεν είναι πράσινο φως, ώστε να αρχίσουν οι επιχειρήσεις να ψαχουλεύουν τους εργαζομένους τους». Υπογράμμισε πως η υπερβολική παρακολούθηση «συχνά καλλιεργεί μια κουλτούρα δυσπιστίας και επηρεάζει αρνητικά την αφοσίωσή τους».
Ο Mark Fletcher, εταίρος για την απασχόληση στο δικηγορικό γραφείο Eversheds, υποστήριξε πως βασικός παράγοντας ήταν το ότι ο Ρουμάνος εργοδότης είχε εκδώσει ανακοίνωση με την οποία περιόριζε τη χρήση της υπηρεσίας μηνυμάτων που προοριζόταν για εταιρική χρήση.
«Οι εργοδότες παγκοσμίως θα πρέπει να αφιερώσουν τον χρόνο για να επαναξιολογήσουν όλες τις πολιτικές για τις επικοινωνίες, ώστε να τσεκάρουν αν αυτές περιλαμβάνουν σαφείς όρους χρήσης που συμμορφώνονται με τους τοπικούς νόμους», τόνισε. «Δυστυχώς, οι εργοδότες δεν μπορούν απαραίτητα να υποθέσουν πως ο περιορισμός της ιδιωτικής χρήσης των εταιρικών συστημάτων και συσκευών από τους εργαζόμενους θα επιτρέπεται από όλες τις δικαιοδοσίες».
