Οι διαπραγματεύσεις ήδη κρατούν καιρό, η μια εβδομάδα διαδέχεται την άλλη χωρίς αποτέλεσμα, τα δύο Πάσχα, των Καθολικών και των Ορθόδοξων, έφθασαν και ο αγώνας γίνεται ακόμη για ένα προσύμφωνο που θα υπογράψει ενδιάμεσα των δύο Αναστάσεων.
Το «θρίλερ» έτσι κρατά σε αγωνία όλους και κάνει την οικονομία να χορεύει… πεντοζάλη, όπως θα ’λεγε και ο πρωθυπουργός.
Συμπληρώθηκαν με αυτόν τον τρόπο ακριβώς δεκατέσσερις μήνες από τις 25 Ιανουαρίου του 2015 κι ακόμη η κυβέρνηση να βρει κοινό σημείο με τους εταίρους.
Η πιο «επιτυχημένη» συνταγή για να καταστρέψεις μια οικονομία είναι να την..καταδικάσεις να λειτουργεί μέσα σε αβεβαιότητα και παρατεταμένη κρίση.
Κι αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανεπανάληπτη σ' αυτό, διατηρώντας την οικονομία σε κατάσταση συναγερμού, όπου όλα είναι απρόβλεπτα και όλα μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή.
Έτσι ακριβώς πέρασε το πρώτο περσινό εξάμηνο της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς, με τις ανοησίες ενός προβληματικού υπουργού, που έκανε τα πάντα για να πανικοβάλει τους πάντες και οδήγησε την οικονομία στο κόκκινο.
Έτσι, σε μια πιο μέτρια εκδοχή, πέρασε και το δεύτερο εξάμηνο, που ξεκίνησε με δημοψηφίσματα και νέες εκλογές.
Και εκεί που όλοι θεωρούσαν ότι το τρίτο εξάμηνο θα είναι πιο ομαλό, η οικονομία «έπεσε» στις ατέρμονες διαβουλεύσεις πότε με την τρόικα, πότε μόνο με το ΔΝΤ και πότε με όλους τους αγαπημένους θεσμούς, όπως η ίδια τους αποκαλεί.
Οι διαπραγματεύσεις ήδη κρατούν καιρό, η μια εβδομάδα διαδέχεται την άλλη χωρίς αποτέλεσμα, τα δύο Πάσχα, των Καθολικών και των Ορθόδοξων, έφθασαν και ο αγώνας γίνεται ακόμη για ένα προσύμφωνο που θα υπογράψει ενδιάμεσα των δύο… Αναστάσεων.
Το «θρίλερ» έτσι κρατά σε αγωνία όλους και κάνει την οικονομία να χορεύει… πεντοζάλη, όπως θα ’λεγε και ο πρωθυπουργός.
Συμπληρώθηκαν με αυτόν τον τρόπο ακριβώς δεκατέσσερις μήνες από τις 25 Ιανουαρίου του 2015 κι ακόμη η κυβέρνηση να βρει κοινό σημείο με τους εταίρους.
Και ο λόγος γι' αυτή τη δυσκαμψία είναι ότι αρνείται με πείσμα να κόψει δαπάνες του Δημοσίου, με αποτέλεσμα να έχουν εξαντληθεί όλες πλέον οι δυνατότητες για νέες αυξήσεις φόρων και μείωση των αποδοχών και των συντάξεων.
Αλλά χωρίς και η ίδια να το καταλάβει έχει επιφέρει το απόλυτο βραχυκύκλωμα στην οικονομία, εμποδίζοντας την εκδήλωση κάθε δημιουργικής προσπάθειας.
Γι' αυτό και η ανάπτυξη μετατίθεται όλο και μακρύτερα, σε χρόνο μέλλοντα.
Για να γίνει έτσι πιο κατανοητή η ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ πως «το μέλλον μόνο υπόσχεται, ενώ το παρόν πληρώνει».
Και πληρώνει διπλά, εάν βασισθεί κανείς στις πληροφορίες που θεωρούν βέβαιες τις αυξήσεις των φόρων και τις μεγάλες μειώσεις των συντάξεων, οι οποίες έρχονται...
Toυ κ.Αντ.Δαλίπη
