- Σαν σήμερα το 1944 η θρυλική «D-Day», η περίφημη απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία, έμελλε να γίνει η μέρα που θα άλλαζε την ιστορία της ανθρωπότητας και θα σήμαινε την απαρχή της ήττας των δυνάμεων του άξονα.
Ήταν η περίφημη επιχείρηση «Overlord», ο σχεδιασμός της οποίας είχε...αρχίσει το 1943, και συνοδεύτηκε από μια εκτεταμένη εκστρατεία παραπλάνησης των Ναζί σχετικά με το πού αναμενόταν το πλήγμα των συμμαχικών δυνάμεων. Ο σκοπός ήταν να διασφαλιστεί το άνοιγμα ενός μετώπου στην Ευρώπη, για το οποίο πίεζε ο Στάλιν. Της απόβασης στη Νορμανδία, είχαν προηγηθεί αποβατικές ενέργειες στη νότια Ευρώπη, και ειδικότερα στη Σικελία και την Ιταλία, ανοίγοντας θέατρα επιχειρήσεων στα οποία διακρίθηκαν και ελληνικά τμήματα (Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία «Ρίμινι»).
Για την απόβαση εξετάζονταν τέσσερα σημεία: Η Βρετάνη, η χερσόνησος Κοτεντίν, η Νορμανδία και το Πα Ντε Καλέ. Εν τέλει επελέγη η Νορμανδία, κυρίως επειδή αποτελούσε ένα ευρύ μέτωπο, επιτρέποντας στις δυνάμεις που θα αποβιβάζονταν εκεί να απειλήσουν τόσο το Χερβούργο όσο και άλλα λιμάνια στη Βρετάνη, καθώς και το εσωτερικό της Γαλλίας.
Τη γενική διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων είχε ο στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, με τον στρατηγό Μπέρναρντ Μοντγκόμερι να αναλαμβάνει τη διοίκηση της 21ης Ομάδας Στρατιών.
Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε αποβατική εισβολή σε πρώτη φάση τριών μεραρχιών, με δύο σε ρόλο υποστήριξης, κάτι που άλλαξε σε πέντε, μαζί με τρεις αερομεταφερόμενες μεραρχίες. Συνολικά, 39 συμμαχικές μεραρχίες συμμετείχαν στις επιχειρήσεις που ακολούθησαν την απόβαση- τη Μάχη της Νορμανδίας: 22 αμερικανικές, 12 βρετανικές, τρεις καναδικές, μία πολωνική και μία γαλλική. Η συνολική δύναμη κρούσης της απόβασης απαρτιζόταν από 156.000 άνδρες, που αποβιβάστηκαν σε πέντε παραλίες.
Απέναντί τους οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν το «Τείχος του Ατλαντικού»: Οχυρώσεις συνολικού μήκους σχεδόν 3.800 χιλιομέτρων, με πολυβολεία / πυροβολεία, ναρκοπέδια και τεχνητά κωλύματα στις παραλίες που προσφέρονταν για απόβαση. Συνολικά, στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες η ναζιστική Γερμανία είχε 50 μεραρχίες, με άλλες 18 στη Δανία και τη Νορβηγία, ενώ 15 ήταν σε φάση σχηματισμού στη Γερμανία. Η βασική απειλή για τις συμμαχικές δυνάμεις ήταν η Ομάδα Στρατιών Β του Έρβιν Ρόμελ, που περιελάμβανε την 7η Στρατιά, την 15η Στρατιά και τις δυνάμεις που στάθμευαν στην Ολλανδία.
Η αρχική ημερομηνία που είχε επιλεγεί για την απόβαση ήταν η 5η Ιουνίου, ωστόσο η κακοκαιρία είχε ως αποτέλεσμα την 24ωρη καθυστέρηση. Το πρωί της 5ης Ιουνίου ο Αϊζενχάουερ έδωσε το πράσινο φως, καθώς οι προβλέψεις των μετεωρολόγων ήταν ευνοϊκές.
Πάνω από 5.000 πλοία και αποβατικά σκάφη, μεταφέροντας στρατεύματα και εφόδια ξεκίνησαν από την Αγγλία για να περάσουν τη Μάγχη προς τη Γαλλία, ενώ πάνω από 11.000 αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν για την παροχή υποστήριξης στην εισβολή. Οι ναυτικές δυνάμεις απαρτίζονταν από οκτώ πολεμικά ναυτικά, μεταξύ των οποίων και ελληνικά πλοία.
Η μάχη στην ακτή «Όμαχα» είναι ίσως το πιο γνωστό κομμάτι της απόβασης στη Νορμανδία, καθώς ήταν η πιο βαριά οχυρωμένη παραλία. Την κατάληψή της ανέλαβαν η 1η και η 29 Μεραρχία Πεζικού, που είχαν απέναντί τους την 352η Μεραρχία Πεζικού της Wehrmacht.
Αν και οι ελληνικές μάχιμες δυνάμεις εκείνη την περίοδο δραστηριοποιούνταν στη Μέση Ανατολή και την Ιταλία, το ελληνικό πολεμικό ναυτικό εκπροσωπήθηκε στην επιχείρηση «Overlord» από τις κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής», καθώς και από τέσσερα επίτακτα πλοία του εμπορικού ναυτικού και το αντιτορπιλικό «Ναβαρίνο»
Στο τέλος της 6ης Ιουνίου 1944, περίπου 156.000 στρατιώτες είχαν αποβιβαστεί στις ακτές της Νορμανδίας. Μία εβδομάδα αργότερα, το προγεφύρωμα είχε εδραιωθεί πλήρως, και πάνω από 326.000 άνδρες, 50.000 οχήματα και 100.000 τόννοι εξοπλισμού βρίσκονταν στη Νορμανδία.
Επίσης, καταλυτικός ήταν και ο ρόλος της συμμαχικής αεροπορίας που κυριαρχούσε στους ουρανούς της Νορμανδίας.
