Είναι ίσως οι δυσκολότερες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς τα τρία κόμματα έχουν τελείως διαφορετικές απόψεις σε βασικά θέματα.
Και ένα από τα θέματα αυτά είναι η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, στην οποία περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.
Την ίδια στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη μια μάχη για το ποιός θα αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών και το εάν αυτό θα παραμείνει στους Χριστιανοδημοκράτες, ή εάν θα το πάρουν οι Φιλελεύθεροι.
Η βασική σύγκρουση γύρω από την Ελλάδα διαδραματίζεται μεταξύ Φιλελευθέρων και Πρασίνων, οι οποίοι και έχουν τελείως διαφορετικές απόψεις σχετικά με το πως πρέπει να αντιμετωπισθεί το θέμα.
Οι Πράσινοι εκτιμούν πώς πρέπει να δοθεί ένα τέρμα στην πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη και πως η λύση στο ελληνικό ζήτημα βρίσκεται στην ελάφρυνση του χρέους.
Οι Φιλελεύθεροι από την άλλη, πιστεύουν ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, πως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χαλαρώσουν οι πολιτικές λιτότητας στην Ευρωζώνη, τις οποίες και θεωρούν επιτυχημένες και φυσικά το ίδιο – και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση - πιστεύουν για την Ελλάδα.
Με άλλα λόγια, πως η χώρα μας θα πρέπει να έχει ακόμη πιο αυστηρή επιτήρηση, ενώ απορρίπτουν κάθε ιδέα για ελάφρυνση του χρέους, αν και εκτιμούν πως μπορεί να γίνει ένα κούρεμα του χρέους, μόνον όμως στην περίπτωση που η Ελλάδα εξέλθει της Ευρωζώνης.
Το γεγονός ότι διατηρούν την απειλή του Grexit πάνω στο τραπέζι, ανησυχεί ιδιαίτερα το κόμμα των Πρασίνων, στελέχη των οποίων κατηγορούν για λαϊκισμό τους Φιλευλεύθερους, μια και όπως ισχυρίζονται την στιγμή που Ευρωζώνη έχει μπει σε μια τροχιά σταθερότητας και ανάπτυξης, μια συζήτηση για Grexit απειλεί και πάλι να φέρει μια νέα κρίση.
Οι Φιλελεύθεροι απαντούν στις αιτιάσεις αυτές πως μια χαλαρή προσέγγιση του ελληνικού ζητήματος και οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους, θα γίνει σε βάρος των Γερμανών φορολογουμένων και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα και την ενίσχυση του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία».
Οι ανωτέρω συγκρούσεις δεν αφήνουν αδιάφορους και τους Χριστιανοδημοκράτες, οι οποίοι επίσης επιμένουν στην πάγια θέση τους, ότι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα γίνει μόνον εάν χρειασθεί και αυτό αφού ολοκληρωθεί με επιτυχία το πρόγραμμα διάσωσης.
Επίσης, οι Χριστιανοδημοκράτες αντιλαμβάνονται πως την στιγμή αυτή κανείς δεν θέλει να ανοίξει η πληγή του ελληνικού προβλήματος και για τον λόγο αυτό τηρούν μια στάση ανοχής και θετικών δηλώσεων απέναντι στην ελληνική κυβέρνησης, περιμένοντας να κλείσει το συντομότερο δυνατό - και δίχως τριγμούς και προβλήματα, όπως στο παρελθόν - η τρέχουσα αξιολόγησης.
Πάντως είναι ξεκάθαρο πως υπάρχουν τρεις διαφορετικές απόψεις γύρω από το ελληνικό θέμα, όσοι δηλαδή είναι και οι υποψήφιοι εταίροι για τον σχηματισμό της γερμανικής κυβέρνησης.
Αυτό σημαίνει ότι θα είναι δύσκολο να βρεθεί ένας κοινός δρόμος, αλλά εάν τελικά αυτός βρεθεί, είναι πολύ πιθανό να είναι ένας συνδυασμός των όσων βιώσαμε μέχρι σήμερα, με μια ελαφρά κλιμάκωση αυστηροποίησης, προκειμένου να συμφωνήσουν και οι Φιλελεύθεροι.
Ο Πέτερ Αλτμάγιερ, ο προσωρινός Υπουργός Οικονομικών, θεωρείται ιδιαίτερα ήπιων τόνων.
Μάλιστα η εφημερίδα Zeit τον χαρακτήρισε ως «τον άνθρωπο του κέντρου», θέλοντας να δείξει πως δεν θα πάρει το μέρος των σκληροπυρηνικών, τουλάχιστον για τις επόμενες εβδομάδες μέχρι την συγκρότηση κυβέρνησης.
Την ώρα που οι Φιλελεύθεροι επιμένουν πως η Καγκελαρία και το Υπουργείο Οικονομικών δεν πρέπει να πέσουν και πάλι στα χέρια των Χριστιανοδημοκρατών, εννοώντας πως το δικό τους κόμμα πρέπει να το αναλάβει - ο Αλτμάγιερ δήλωσε πως «όλα τα τελευταία χρόνια, η Καγκελαρία και το Υπουργείο Οικονομικών ανήκαν στους Χριστιανοδημοκράτες και παρόλα αυτά είχαμε μεγάλες οικονομικές επιτυχίες, σταθερότητα και ανάπτυξη. Γιατί τώρα να γίνει κάτι διαφορετικό;».
Η απάντηση στη δήλωση Αλτμάγιερ ήρθε από τον αντιπρόεδρο των Φιλελευθέρων, Βόλφγκανγκ Κουμπίκι, έναν από τους πολιτικούς που οι Φιλελεύθεροι προορίζουν για διάδοχο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που απερίφραστα σημείωσε πως εάν το κόμμα του δεν τα βρει με τους Χριστιανοδημοκράτες, δεν υπάρχει φόβος να γίνουν εκ νέου εκλογές.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό μόνο δείγμα των διαφωνιών που ταλανίζουν τους τρεις εταίρους στο δρόμο σχηματισμού της νέας κυβέρνησης.
Υπάρχουν, όπως είναι φυσικό και πολλά άλλα προβλήματα και διχογνωμίες, χαρακτηριστικότερες από τις οποίες είναι το προσφυγικό (που και αυτό αφορά σε σημαντικό βαθμό τη χώρα μας), αλλά και η κλιματική πολιτική - πού αποτελεί κεντρικό ζήτημα για τους Πράσινους.
Η βασική κόντρα είναι μεταξύ Φιλελευθέρων και Πρασίνων και λιγότερο μεταξύ των τελευταίων με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Οι Χριστιανοδημοκράτες έχουν αρκετά κοινωνικά στοιχεία μέσα στην πολιτική τους, στοιχεία με τα οποία συμφωνούν οι Πράσινοι. Για τον λόγο αυτό και οι Φιλελεύθεροι κατηγορούν την Καγκελάριο Μέρκελ και τα στελέχη της, ότι επιδεικνύουν ανεκτική στάση απέναντι στις ιδέες των Πρασίνων.
Toυ κ.Π.Βαλασόπουλου
