Στο ερώτημα όμως, που βρήκαν δουλειά αυτοί οι άνθρωποι, η απάντηση δεν είναι και ιδιαίτερα ενθαρρυντική καθώς:
1. Οι 32.900, δηλαδή περίπου οι 38 στους 100 βολεύτηκαν με μια προσωρινή θέση απασχόλησης η οποία σε λίγους μήνες μπορεί να μην υπάρχει.
2. Οι 20.900 έκαναν έναρξη επαγγέλματος. Έβγαλαν «μπλοκάκι» στην εφορία και έφυγαν από τις λίστες των ανέργων. Με τι ύψους αμοιβές; Αν κρίνει κανείς από τα στοιχεία των αυτοαπασχολουμένων όπως αυτά αποτυπώνονται στις φορολογικές δηλώσεις, το ποσοστό οι αμοιβές να είναι μικρότερες των 9000 ευρώ τον χρόνο, ξεπερνάει το 90%.
3. Οι 15.300 ή το 18% του συνόλου είναι ανειδίκευτοι εργάτες οι οποίοι και αμείβονται στην καλύτερη περίπτωση με 586 ευρώ μεικτά.
4. Οι 25.400 είναι υπάλληλοι γραφείου, αριθμός που αντιστοιχεί στο 29% των νέων θέσεων απασχόλησης.
Τα στατιστικά της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν αυτό που είναι σαφές στην αγορά και προφανές σε όλους. Δουλειές ανοίγουν μόνο σε συγκεκριμένους τομείς και μόνο με πολύ χαμηλές αμοιβές γεγονός που αποτυπώνεται και από τη συνεχιζόμενη μείωση του μέσου μισθού ειδικά στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι τυχαίο ότι αριθμός των ανώτερων διευθυντικών στελεχών συνεχώς μειώνεται (από 98 χιλιάδες στο Γ’ τρίμηνο του 2016 έχουν μείωση 94,6 χιλιάδες στο γ’ τρίμηνο του 2017).
Η γεωργία, η δασοκομία και η αλιεία δεν τραβούν κόσμο με αποτέλεσμα ο αριθμός των απασχολούμενων να μειώνεται αντί να αυξάνεται και να περιορίζεται στα 452,4 χιλιάδες άτομα. Ο κόσμος βρίσκει δουλειάς σε ξενοδοχεία και εστιατόρια (398,7 χιλιάδες από 381 χιλιάδες το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, στις κατασκευές (155,5 χιλιάδες από 145,4 χιλιάδες πέρυσι) και στον χώρο της εκπαίδευσης όπου η απασχόληση αυξάνεται στα 282,9 χιλιάδες άτομα για το 3ο τρίμηνο του 2017 συγκριτικά με τα 276,9 χιλιάδες στο τρίτο τρίμηνο του 2016.
