Όσοι πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να ζυγίζουν τα υπέρ και τα κατά της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα ήταν καλύτερα να το ξεχάσουν. Οι αποφάσεις έχουν ληφθεί, σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες και εκτιμήσεις ανθρώπων εκτός Ελλάδος, που είναι σε θέση να έχουν εικόνα για το θέμα.
Η Ελλάδα θεωρείται... «ειδική περίπτωση», όπως συνεχίζουν να τους υπενθυμίζουν συχνά οι Έλληνες πολιτικοί με τα τερτίπια τους.
Οι εταίροι εκδηλώνουν επίσης μια τάση παραίτησης αφού έχουν αντιληφθεί ότι στη χώρα δεν πρόκειται να εφαρμοστούν εγκαίρως και πλήρως τα συμφωνηθέντα.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει εγκατάλειψη της χρηματοδότησής της.
Παρά τις διαφορές απόψεων, η θέση που επικρατούσε στους ηγετικούς κύκλους της ευρωζώνης για την Ελλάδα, πριν από την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, έχει κυριαρχήσει ξανά, παρότι κάποιοι το κάνουν με μισή καρδιά.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, κυρίως η Άν. Μέρκελ, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το κόστος από πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι πολύ μεγαλύτερο από τα όποια οφέλη, σύμφωνα με τις συγκλίνουσες πληροφορίες.
Η αντίληψη έχει εδραιωθεί γιατί συμμερίζονται την άποψη ότι θα αμφισβητηθούν οι δικές τους ηγετικές ικανότητες από τις αγορές που θα στραφούν εναντίον του επόμενου αδύναμου κρίκου, πιθανόν της Πορτογαλίας.
Επομένως, το κόστος της διάσωσης της Ελλάδας είναι πολύ χαμηλότερο από το κόστος της αντιμετώπισης ενός πιθανού ντόμινο και δεν φέρονται διατεθειμένοι να το ρισκάρουν.
Όμως, δεν είναι διατεθειμένοι ούτε να σταματήσουν την άσκηση πιέσεων στην Ελλάδα για την υλοποίηση του νέου οικονομικού προγράμματος, αν και αντιλαμβάνονται ότι θα υπάρχουν καθυστερήσεις.
Δεν επιθυμούν επίσης να πληρώσουν πολύ περισσότερα από τα 240 δισ. ευρώ των δύο πακέτων διάσωσης της χώρας για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία κ.ά.
Αυτός είναι άλλωστε ο κυριότερος λόγος για τον οποίο ζητάνε περισσότερες παραχωρήσεις από τους ομολογιούχους στο πλαίσιο του PSI.
Οι χθεσινές δηλώσεις του Ευρωπαίου επιτρόπου Όλι Ρεν στο Νταβός για χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας πέραν των 130 δισ. ευρώ του δεύτερου πακέτου το επιβεβαιώνουν έμμεσα.
Η στήλη είχε αναφερθεί πρόσφατα στον «συμβιβασμό» των αναλυτών του ΔΝΤ και της Ε.Ε. στο θέμα του ελληνικού χρέους υπό τα νέα πιο δυσμενή οικονομικά δεδομένα, με την προβολή να οδηγεί το χρέος στο 130% περίπου του ΑΕΠ το 2020 έναντι 150% που υποστήριζε αρχικά το ΔΝΤ και 120% που είναι ο στόχος.
Η διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, ή 22 δισ. ευρώ, μπορεί να καλυφθεί πιο εύκολα αν συνδράμει η ΕΚΤ μέσω των ελληνικών ομολόγων που έχει αγοράσει από τη δευτερογενή αγορά.
H ονομαστική αξία των συγκεκριμένων ομολόγων τοποθετείται μεταξύ των 40 και των 60 δισ. ευρώ και η μεσοσταθμική τιμή κτήσης μεταξύ του 70% και του 80%.
Αν η ΕΚΤ κατέχει ελληνικά ομόλογα ύψους 50 δισ. ευρώ και η μέση τιμή κτήσης είναι 70%, τότε τυχόν ανταλλαγή των συγκεκριμένων με ομόλογα του EFSF ίσης αξίας θα μείωνε τη χρηματοδοτική ανάγκη της Ελλάδας κατά 15 δισ. ευρώ.
Σημειωτέον ότι το δεύτερο πακέτο των 130 δισ. ευρώ έχει λάβει υπόψη του την πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων της ΕΚΤ.
Εξίσου σημαντική είναι η απεμπλοκή της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα γιατί, εκτός των άλλων, διευκολύνει την εφαρμογή της ρήτρας συλλογικής ευθύνης (CAC) σε όσους κατόχους ελληνικών ομολόγων δεν δεχθούν να συμμετάσχουν στο PSI.
Υπενθυμίζεται ότι πάνω από το 50% των ομολογιούχων θα πρέπει να δώσει το "παρών" στη σχετική ψηφοφορία, για το CAC, κι από αυτούς το 70% ή 75%, ανάλογα με το πού η κυβέρνηση βάλει το όριο στον σχετικό νόμο αναδρομικά, θα πρέπει να ψηφίσει υπέρ της επιβολής των όρων του PSI στους υπολοίπους.
Αν η ΕΚΤ κατείχε ελληνικά ομόλογα, θα μπορούσε να συμμετάσχει στη διαδικασία, ενώ τυχόν απόπειρα των ελληνικών αρχών να την εξαιρέσουν από το «κούρεμα» θα συνοδευόταν από πολλές μηνύσεις στα διεθνή δικαστήρια για άνιση μεταχείρηση κ.τ.λ., που η Ε.Ε. και η Ελλάδα δεν επιθυμούν.
Με δεδομένη την απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, ασκώντας ταυτόχρονα πιέσεις για εφαρμογή του νέου οικονομικού προγράμματος, μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η ΕΚΤ δεν θα δώσει το "παρών".
Άλλωστε, σκοπός της ΕΚΤ δεν είναι να βγάζει κέρδη από τις αγορές κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης.
Dr. Money
