«Η Ελλάδα δεν τυπώνει το δικό της χρήμα κιόλας. Δεν εκδίδονται δραχμές και δεν επιχειρείται η νομισματοποίηση του δημοσίου χρέους. Όμως….» Έτσι αρχίζει την ανάλυσή του ο οικονομολόγος της UBS, Stephane Deo..
Την ώρα που φουντώνει η συζήτηση για την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, με την Citigroup να δίνει 50% πιθανότητες σε κάτι τέτοιο για τους επόμενους 18 μήνες και την...Angela Merkel να διαβεβαιώνει ότι δεν έχει καμία εμπλοκή στα περί αποπομπής της χώρας από την Ευρωζώνη, μελέτη της UBS αποκαλύπτει ότι ήδη, η Αθήνα σχεδόν τυπώνει χρήμα…
«Η Ελλάδα δεν τυπώνει το δικό της χρήμα κιόλας. Δεν εκδίδονται δραχμές και δεν επιχειρείται η νομισματοποίηση του δημοσίου χρέους. Όμως….» Έτσι αρχίζει την ανάλυσή του ο οικονομολόγος της UBS, Stephane Deo.
Σε μια νομισματική ένωση με 17 διαφορετικά κράτη – μέλη, που έχουν μεν τις εθνικές τους κεντρικές τράπεζες, αλλά όλες υπάγονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
«Είναι αρκετά πολύπλοκο και μπλεγμένο, όμως, στο τέλος της μέρας, δεν απέχει και πολύ από το να τυπώνει χρήμα η Ελλάδα», είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο Deo.
Η ανάλυσή του εστιάζει σε δύο σημεία, που δείχνουν ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα στην Ευρωζώνη και στο Ευρωσύστημα.
Το πρώτο, είναι αυτό που ο οικονομολόγος χαρακτηρίζει σαν τη σημαντική αποκέντρωση της διαδικασίας τυπώματος χρήματος από την ΕΚΤ, προς τις εθνικές κεντρικές τράπεζες. Μέσω των τριετών δανείων προς τις τράπεζες και του ELA, ουσιαστικά η ΕΚΤ παρέδωσε τις πρέσες χρήματος στις εθνικές κεντρικές τράπεζες, διαπιστώνει ο Deo. «Θα λέγαμε ότι πρόκειται για πολύ ριζοσπαστικές αποφάσεις, και προφανώς για αποφάσεις του είδους που δεν θα περίμενε κανείς σε μια νομισματική ένωση», λέει.
Με αυτές τις αποφάσεις, ο ισολογισμός της Τράπεζας της Ελλάδος εκτινάχθηκε από τα 35,4 δισ. ευρώ που ήταν τον Ιανουάριο του 2008, στα 165 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο του 2011 (που είναι και τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία). «Πρόκειται για εντυπωσιακή αύξηση κατά 129,6 δισ. ευρώ ή 366%», επισημαίνεται στη μελέτη της UBS.
«Εν συντομία, η Τράπεζα της Ελλάδος τυπώνει χρήμα για λογαριασμό της ΕΚΤ, για να καλύψει την έλλειψη χρηματοδότησης στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο».
Το δεύτερο σημείο στο οποίο στέκεται η UBS είναι η έκδοση των ομολόγων για την πληρωμή των χρεών των νοσοκομείων. Αυτά τα ομόλογα μπορεί να μην ισοδυναμούν με νέο χρήμα, με τη στενή έννοια του όρου, όμως, μοιάζουν με τα Patacones της Αργεντινής και τα IOUs της Καλιφόρνιας.
«Η Ελλάδα δεν τυπώνει το δικό της χρήμα κιόλας. Δεν εκδίδονται δραχμές και δεν επιχειρείται η νομισματοποίηση του δημοσίου χρέους. Όμως….» Έτσι αρχίζει την ανάλυσή του ο οικονομολόγος της UBS, Stephane Deo.
Σε μια νομισματική ένωση με 17 διαφορετικά κράτη – μέλη, που έχουν μεν τις εθνικές τους κεντρικές τράπεζες, αλλά όλες υπάγονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
«Είναι αρκετά πολύπλοκο και μπλεγμένο, όμως, στο τέλος της μέρας, δεν απέχει και πολύ από το να τυπώνει χρήμα η Ελλάδα», είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο Deo.
Η ανάλυσή του εστιάζει σε δύο σημεία, που δείχνουν ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα στην Ευρωζώνη και στο Ευρωσύστημα.
Το πρώτο, είναι αυτό που ο οικονομολόγος χαρακτηρίζει σαν τη σημαντική αποκέντρωση της διαδικασίας τυπώματος χρήματος από την ΕΚΤ, προς τις εθνικές κεντρικές τράπεζες. Μέσω των τριετών δανείων προς τις τράπεζες και του ELA, ουσιαστικά η ΕΚΤ παρέδωσε τις πρέσες χρήματος στις εθνικές κεντρικές τράπεζες, διαπιστώνει ο Deo. «Θα λέγαμε ότι πρόκειται για πολύ ριζοσπαστικές αποφάσεις, και προφανώς για αποφάσεις του είδους που δεν θα περίμενε κανείς σε μια νομισματική ένωση», λέει.
Με αυτές τις αποφάσεις, ο ισολογισμός της Τράπεζας της Ελλάδος εκτινάχθηκε από τα 35,4 δισ. ευρώ που ήταν τον Ιανουάριο του 2008, στα 165 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο του 2011 (που είναι και τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία). «Πρόκειται για εντυπωσιακή αύξηση κατά 129,6 δισ. ευρώ ή 366%», επισημαίνεται στη μελέτη της UBS.
«Εν συντομία, η Τράπεζα της Ελλάδος τυπώνει χρήμα για λογαριασμό της ΕΚΤ, για να καλύψει την έλλειψη χρηματοδότησης στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο».
Το δεύτερο σημείο στο οποίο στέκεται η UBS είναι η έκδοση των ομολόγων για την πληρωμή των χρεών των νοσοκομείων. Αυτά τα ομόλογα μπορεί να μην ισοδυναμούν με νέο χρήμα, με τη στενή έννοια του όρου, όμως, μοιάζουν με τα Patacones της Αργεντινής και τα IOUs της Καλιφόρνιας.
