Τον Μάρτιο του 1966, ο Τζον Ενεβερ δημοσίευσε στο περιοδικό Analog άρθρο υπό τον τίτλο «Σύγκρουση με γιγαντιαίο μετεωρίτη».
...Εχοντας μελετήσει το εμπειρικό υλικό από προηγούμενες προσκρούσεις μεγάλων μετεωριτών και αστεροειδών στα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια ύπαρξης της γης, ο συγγραφέας υπολόγισε, με βάση τις τροχιές γνωστών σωμάτων αυτού του είδους, την... έκταση της καταστροφής που θα προκαλούσαν αν έπεφταν σε κατοικημένες περιοχές.
Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε έδωσε το έναυσμα για να δημιουργηθεί ένας ολόκληρος κλάδος περιπετειών επιστημονικής φαντασίας, που ανθεί μέχρι τις μέρες μας: ο αστεροειδής που θα καταστρέψει τον πλανήτη, οι πρόεδροι της Αμερικής και της Ρωσίας που συνεργάζονται για να μας σώσουν, οι τολμηροί αστροναύτες που διαλύουν με πυρηνικά τον αστεροειδή προτού εισέλθει στην ατμόσφαιρα - και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα.
Η προχθεσινή, εντελώς ασυνήθιστη έκρηξη μετεωρίτη πάνω από περιοχή της κεντρικής Ρωσίας επανέφερε τα δυσοίωνα σενάρια.
Σύμμαχος της καταστροφολογίας ήταν μια καθαρή σύμπτωση: η άφιξη, λίγες ώρες αργότερα, του αστεροειδούς 2012 DA14 στην πλησιέστερη απόστασή του από τη γη - «μόλις» 27.000 χιλιόμετρα. Τι κι αν οι επιστήμονες εξηγούσαν ότι τα δύο γεγονότα ήταν παντελώς άσχετα και ότι ο αστεροειδής θα πέρναγε πολύ μακριά από τη γη, χωρίς να επηρεάσει ούτε κατά ένα εκατοστό τις παλίρροιες των θαλασσών και το μάγμα των ηφαιστείων; Και αν οι επιστήμονες έκαναν κάποιο λαθάκι στους υπολογισμούς τους - όπως, ας πούμε, συνέβη στο ΔΝΤ με τον περίφημο πολλαπλασιαστή του;
Μήπως οι ίδιοι επιστήμονες δεν μας λένε ότι αν πέσει στη γη ένας αστεροειδής παρόμοιος με τον 2012 DA14, το αποτέλεσμα θα ισοδυναμεί με την έκρηξη 2,4 μεγατόνων ΤΝΤ; Αντε να κοιμηθείς μετά ήσυχος...
Η αλήθεια είναι ότι στους νεότερους χρόνους παρατηρήθηκαν ορισμένες αρκετά σημαντικές προσκρούσεις, αν και πολύ λιγότερο δραματικές από εκείνη που θρυλείται ότι προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια.
Το 1908, η πτώση αστεροειδούς στη Σιβηρία είχε θύμα έναν... τάρανδο και αρκετά δέντρα.
Ενας άλλος αστεροειδής επιμένει να επισκέπτεται τη διαστημική μας γειτονιά κάθε επτά χρόνια. Πρόκειται για τον διαβόητο «Αφορι», που πήρε το όνομά του από τον δαιμονικό θεό του σκότους και του χάους στην αρχαία Αίγυπτο. Εχουμε κάθε λόγο να ελπίζουμε ότι οι καθησυχαστικοί υπολογισμοί των επιστημόνων είναι σωστοί: καθώς ο «Αφορις» έχει μάζα 20 εκατομμύρια τόνους, αν τύχαινε να πέσει στη γη θα προκαλούσε εκατοντάδες εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια νεκρούς, όπως και μήνες ή και χρόνια αισθητής κλιματικής αλλαγής.
Με αφορμή τα χθεσινά γεγονότα, η NASA διαβεβαίωσε την υφήλιο ότι «έχει υψηλά στις προτεραιότητές της την παρακολούθηση των αστεροειδών και την προστασία του πλανήτη από αυτούς».
Μπορεί να είναι κι έτσι, αν και οι αιωνίως καχύποπτοι θα υποθέσουν ότι η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος ψάχνει εναγωνίως λόγους ύπαρξης μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και τον τερματισμό του διαστημικού ανταγωνισμού.
500 ευρώ το γραμμάριο
Σε κάθε περίπτωση, οι ουράνιοι επισκέπτες δεν είναι κατ’ ανάγκη εχθροί μας. Ορισμένοι μετεωρίτες μπορούν να πουληθούν μέχρι και 500 ευρώ το γραμμάριο, ανάλογα με τα μέταλλα που περιέχουν, χώρια που αποτελούν πηγή πολύτιμων πληροφοριών για την προέλευση της ύλης. Εξ άλλου, τον Αύγουστο του 2011 μια σοβαρή επιστημονική δημοσίευση υποστήριζε ότι ενδέχεται τα συστατικά του DNA και του RNA, δομικοί λίθοι της έμβιας ύλης, να ήρθαν στον πλανήτη μας από το διάστημα, με ταχυδρόμο κάποιον ευεργετικό αστεροειδή...
