..‘‘Σε πιάνει το φανάρι στους κόμβους γύρω από τη Θεσσαλονίκη και δεν τολμάς να γυρίσεις το κεφάλι αριστερά. Oι νησίδες είναι χωματερές σε μικρογραφία. Πλαστικά μπουκάλια, κουτιά από τσιγάρα, τενεκεδάκια από αναψυκτικά, όλα πεταμένα από οδηγούς που θεωρούν λογικό ν’ ανοίγουν το παράθυρο και να εκτοξεύουν ό,τι περισσεύει από το απαστράπτον, συχνά με εργώδη προσωπική προσπάθεια, αυτοκίνητό τους. Είναι η γνωστή, στρεβλή σχέση του Ελληνα με το δημόσιο χώρο και με καθετί δημόσιο ό,τι βρίσκεται έξω από τον κύκλο «εγώ, ο εαυτός μου και η οικογένειά μου» είναι σαν να μην υπάρχει. Σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης δεν μπορείς να δεις οδηγό να ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και να αδειάζει στο οδόστρωμα το τασάκι με τα αποτσίγαρα. Σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης δεν μπορείς να δεις ΙΧ να περιφέρεται με μουσική τόσο δυνατά, ώστε να ακούγεται δέκα τετράγωνα παραπέρα. Το ότι η μουσική τους είναι και βλακώδης προφανώς δεν αποτελεί σύμπτωση... Και, φυσικά, σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης δεν μπορεί να κυκλοφορεί αυτοκίνητο με σκόπιμα αλλοιωμένες εξατμίσεις επειδή ο οδηγός αισθάνεται ότι, βομβαρδίζοντας τα αφτιά των περαστικών, βρήκε έναν τρόπο για να προσελκύσει την προσοχή.. Δεν είναι μόνον ότι αν τα κάνεις αυτά στη Σουηδία ή στην Αυστρία, σε πήρε και σε σήκωσε. Είναι και η δύναμη που έχουν οι κοινωνίες να επιβάλουν την αισθητική τους, χωρίς να χρειαστεί ούτε καν ένα ειρωνικό βλέμμα. Σου δίνουν να καταλάβεις ότι αυτά που πιάνουν στην πλατεία του βαλκανικού ή μεσανατολικού χωριού σου, εκεί δεν είναι ανεκτά. Βεβαίως, οι δήμαρχοι δεν μπορούν να τρέχουν πίσω από τους οδηγούς και να μαζεύουν τα σκουπίδια που πετούν στις νησίδες. Πού και πού, όμως, δεν είναι κακό να στέλνουν ένα συνεργείο για να μαζεύει ό,τι μπορεί. Χωρίς ψευδαισθήσεις, εννοείται πως είναι βέβαιο ότι σε μια εβδομάδα πάλι σκουπιδότοπος θα έχει γίνει ο χώρος. Αλλά έστω και μία μέρα να εμφανιστεί καθαρός, κι αυτό κάτι αξίζει. Και με την ευκαιρία, δεν είναι άσχημο να φυτέψουν και καμιά δεκαριά πικροδάφνες σ΄ αυτές τις νησίδες, μήπως και λιγοστέψουν κάπως την ασχήμια τους. Θα πείτε, δεν είναι αρμοδιότητα των δήμων. Πράγματι, αλλά έχει σημασία;»»
(Από τις"Παραβολές της εφημερίδας ''Αγγελιοφόρος"!Εύγε..)
