του κ.Πιπερόπουλου Γιώργου,
Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
"Αποτελεί πικρή αλλά απαραίτητη διαπίστωση το γεγονός ότι η σύγχρονη Μαζική Κοινωνία ενώ μας αναλώνει την ίδια ακριβώς στιγμή μετουσιώνει σε υποκειμενική δικαίωση την ψευδαίσθηση - τι αφέλεια αλήθεια - ότι....υπάρχουμε επειδή......καταναλώνουμε!
Ωθούμεθα προς στόχους καταναλωτικούς επειδή η Μαζική παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών υπαγορεύει αυτήν ακριβώς την συμπεριφορά ίσως μεταξύ άλλων και για να ισορροπήσει ικανοποιητικά την εξίσωση των συναδέλφων της Οικονομική
ς Επιστήμης που συνίσταται από τις καμπύλες της προσφοράς και της ζήτησης.
Κλασικές ψυχοκοινωνικές θεωρίες αλλά και πρόσφατες έρευνες πιστοποιούν ότι ο σύγχρονος καταναλωτής συχνά, εξοργιστικά πιο συχνά από ότι θα υπαγόρευαν οι κανόνες προσφοράς και ζήτησης, καταναλώνει όχι για να επιβιώσει ικανοποιώντας θεμελιακές ανθρώπινες ανάγκες αλλά για ψυχολογικούς λόγους αντιστάθμισης συναισθημάτων θλίψης, απογοήτευσης, χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμη και σεξουαλικής αποτυχίας...(πρόκειται για αυτό που διεθνώς λέμε…shopping therapy!)
Όταν η καταναλωτική συμπεριφορά φτάνει στα ακραία όρια τότε μας προκύπτουν και καταναγκαστικά σύνδρομα που απολήγουν σε καταναλωτική μανία με στόχο να αντισταθμισθούν αρνητικές ψυχικές καταστάσεις. Συγκεκριμένα, ο ανασφαλής νεαρός αγοράζει το μαύρο πέτσινο με τα μεταλλικά κουμπιά, ο άνδρας που αγνοεί τα εσώτερα της υψηλής τεχνολογίας αποκτά τα πλέον σύγχρονα επιτεύγματά της που δεν του χρειάζονται και η γυναίκα μια σειρά από τσάντες και παπούτσια ασορτί έστω και αν δεν πρόκειται ποτέ να τα χρησιμοποιήσει.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι ήδη λειτουργούν εκατοντάδες ειδικά Κέντρα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη για την θεραπεία της καταναλωτικής μανίας που ναι μεν δεν σκοτώνει σώμα και ψυχή όπως τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ αλλά σίγουρα «θανατώνει» την οικονομική υπόσταση του ατόμου βυθίζοντάς το σε χρεοκοπία!
Καταναλώνουμε άρα…υπάρχουμε, ή όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα με εκατομμύρια συμπατριωτών μας υπέρ-καταναλώνουμε - και όντως αναλωνόμαστε -και... παύουμε να υπάρχουμε στο οικονομικό γίγνεσθαι διότι μας το απαγορεύει, αφού μας ξεζουμίσει κυριολεκτικά,ο….Τειρεσίας, (ο «φύλακας-προστάτης» των Τραπεζιτών) ενώ ψευδαισθητικά πιστεύουμε το ακριβώς αντίθετο;"
Ωθούμεθα προς στόχους καταναλωτικούς επειδή η Μαζική παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών υπαγορεύει αυτήν ακριβώς την συμπεριφορά ίσως μεταξύ άλλων και για να ισορροπήσει ικανοποιητικά την εξίσωση των συναδέλφων της Οικονομική
ς Επιστήμης που συνίσταται από τις καμπύλες της προσφοράς και της ζήτησης.Κλασικές ψυχοκοινωνικές θεωρίες αλλά και πρόσφατες έρευνες πιστοποιούν ότι ο σύγχρονος καταναλωτής συχνά, εξοργιστικά πιο συχνά από ότι θα υπαγόρευαν οι κανόνες προσφοράς και ζήτησης, καταναλώνει όχι για να επιβιώσει ικανοποιώντας θεμελιακές ανθρώπινες ανάγκες αλλά για ψυχολογικούς λόγους αντιστάθμισης συναισθημάτων θλίψης, απογοήτευσης, χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμη και σεξουαλικής αποτυχίας...(πρόκειται για αυτό που διεθνώς λέμε…shopping therapy!)
Όταν η καταναλωτική συμπεριφορά φτάνει στα ακραία όρια τότε μας προκύπτουν και καταναγκαστικά σύνδρομα που απολήγουν σε καταναλωτική μανία με στόχο να αντισταθμισθούν αρνητικές ψυχικές καταστάσεις. Συγκεκριμένα, ο ανασφαλής νεαρός αγοράζει το μαύρο πέτσινο με τα μεταλλικά κουμπιά, ο άνδρας που αγνοεί τα εσώτερα της υψηλής τεχνολογίας αποκτά τα πλέον σύγχρονα επιτεύγματά της που δεν του χρειάζονται και η γυναίκα μια σειρά από τσάντες και παπούτσια ασορτί έστω και αν δεν πρόκειται ποτέ να τα χρησιμοποιήσει.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι ήδη λειτουργούν εκατοντάδες ειδικά Κέντρα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη για την θεραπεία της καταναλωτικής μανίας που ναι μεν δεν σκοτώνει σώμα και ψυχή όπως τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ αλλά σίγουρα «θανατώνει» την οικονομική υπόσταση του ατόμου βυθίζοντάς το σε χρεοκοπία!
Καταναλώνουμε άρα…υπάρχουμε, ή όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα με εκατομμύρια συμπατριωτών μας υπέρ-καταναλώνουμε - και όντως αναλωνόμαστε -και... παύουμε να υπάρχουμε στο οικονομικό γίγνεσθαι διότι μας το απαγορεύει, αφού μας ξεζουμίσει κυριολεκτικά,ο….Τειρεσίας, (ο «φύλακας-προστάτης» των Τραπεζιτών) ενώ ψευδαισθητικά πιστεύουμε το ακριβώς αντίθετο;"
