τς-Γιούργκεν Αξτ, πολιτολόγου από το Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ στη γερμανική εφημερίδα Die Welt.Στο ερώτημα από που προέρχεται όλη αυτή η δυσαρέσκεια ο Γερμανός πολιτολόγος απάντησε ότι
«ο σκληρός πυρήνας των διαδηλωτών είναι ‘επαγγελματίες δήθεν επαναστάτες’ από τον αναρχικό χώρο, που υπάρχει στην Ελλάδα εδώ και πάνω από 30 χρόνια. Πρόκειται για μια όψιμη εξέλιξη του ελληνικού, φοιτητικού κινήματος.
Ό,τι συνέβη στην Ευρώπη στο τέλος της δεκαετίας του ’60 βρήκε μετά στην Ελλάδα επιγόνους.
Και δεύτερον ασφαλώς διαμαρτύρονται οι νέοι, αλλά δεν πρέπει να τους εξομοιώνουμε με τους ταραξίες.»
Μήπως τα αστυνομικά όργανα δεν είναι ακόμη τόσο εξοικειωμένα(..) με τη δημοκρατία; Ρώτησε η εφημερίδα και ο κος Άξτ είπε: «Δεν θα ισχυριζόμουνα κάτι τέτοιο. Αλλά σε κάθε Έλληνα κρύβεται ένας μικρός αναρχικός. Η απόρριψη της κρατικής εξουσίας, των αυθεντιών σφραγίζει μάλλον πιο έντονα την Ελλάδα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.»
Παραπέρα ο Γερμανός καθηγητής ανέφερε ότι «οι αναρχικές ομάδες φοιτητών απολαμβάνουν κάποιας συμπάθειας.
Ακόμη και γιατί η κοινωνία των πολιτών από το 1967 μέχρι το 1974 στη δικτατορία ήταν ιδιαίτερα φρόνιμη. Η διαμαρτυρία κατά της χούντας οργανώθηκε στο εξωτερικό, ενώ στο εσωτερικό οι φοιτητές ήταν σχεδόν οι μοναδικοί που εξεγέρθηκαν.
Γι’ αυτό απολαμβάνουν μέχρι σήμερα τη σιωπηρή συμπάθεια όλων. Αυτό διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες χώρες.»πηγή ντόιτσε βέλλε
Ό,τι συνέβη στην Ευρώπη στο τέλος της δεκαετίας του ’60 βρήκε μετά στην Ελλάδα επιγόνους.
Και δεύτερον ασφαλώς διαμαρτύρονται οι νέοι, αλλά δεν πρέπει να τους εξομοιώνουμε με τους ταραξίες.»
Μήπως τα αστυνομικά όργανα δεν είναι ακόμη τόσο εξοικειωμένα(..) με τη δημοκρατία; Ρώτησε η εφημερίδα και ο κος Άξτ είπε: «Δεν θα ισχυριζόμουνα κάτι τέτοιο. Αλλά σε κάθε Έλληνα κρύβεται ένας μικρός αναρχικός. Η απόρριψη της κρατικής εξουσίας, των αυθεντιών σφραγίζει μάλλον πιο έντονα την Ελλάδα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.»
Παραπέρα ο Γερμανός καθηγητής ανέφερε ότι «οι αναρχικές ομάδες φοιτητών απολαμβάνουν κάποιας συμπάθειας.
Ακόμη και γιατί η κοινωνία των πολιτών από το 1967 μέχρι το 1974 στη δικτατορία ήταν ιδιαίτερα φρόνιμη. Η διαμαρτυρία κατά της χούντας οργανώθηκε στο εξωτερικό, ενώ στο εσωτερικό οι φοιτητές ήταν σχεδόν οι μοναδικοί που εξεγέρθηκαν.
Γι’ αυτό απολαμβάνουν μέχρι σήμερα τη σιωπηρή συμπάθεια όλων. Αυτό διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες χώρες.»πηγή ντόιτσε βέλλε
