Το"Τρένο"...

Toυ Α.Καρακούση.
"To Tρένο.
Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις τους τελευταίους μήνες σε όλα τα μέτωπα. Η κοινωνία κινείται, η οικονομία κλονίζεται και η πολιτική ψάχνει δρόμους αλλαγής.
Η κυβέρνηση Καραμανλή έπειτα από μακρά ταλάντευση έκανε κάποιο βήμα, αντέδρασε με έναν τρόπο στις πολλές εξελίξεις, επιχειρεί κάπως να βελτιώσει τη θέση της.
Θα περίμενε κανείς σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες την αντιπολίτευση και ιδιαιτέρως την αξιωματική να είναι ακόμη πιο δυναμική, εντόνως παρεμβατική και αρκούντως κινητική.
Δυστυχώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σπεύδει βραδέως, είναι διστακτικό, δεν αναλαμβάνει πολλές πρωτοβουλίες, δεν δεσμεύεται, ούτε ρισκάρει. Στις περισσότερες των περιπτώσεων σχολιάζει, δεν προτείνει, δεν αποδέχεται κόστος, ούτε συγκρούεται. Διατηρεί μια στάση παρατηρητή των εξελίξεων και αποφεύγει την ευθεία εμπλοκή, ωσάν να θέλουν τα στελέχη και η ηγεσία του να προστατευθούν από τις πολλές κακοτοπιές.
Ορισμένοι δικαιολογούν και.. θεωρούν ενδεδειγμένη τη στάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι αυτοί που υιοθετούν τη γνωστή, τη θεωρούμενη από πολλούς επιτυχημένη, θεωρία του ώριμου φρούτου, σύμφωνα με την οποία η αντιπολίτευση δεν χρειάζεται να κάνει πολλά πράγματα όταν η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαδικασία διαρκούς φθοράς. Πιστεύουν ότι ο ασφαλέστερος τρόπος για την προσέλκυση των δυσαρεστημένων και αγανακτισμένων ψηφοφόρων είναι να φροντίζει η αντιπολίτευση μόνο την εικόνα και τα λάθη της. Oμως στην παρούσα συγκυρία, όπου κρίνονται πολλά για τη χώρα και τους πολίτες της, μια τέτοια στάση δεν είναι απαραιτήτως αποδοτική. Μάλιστα σε αγωνιώδεις περιόδους σαν τη σημερινή μπορεί να μην αποδώσει και να αποδειχθεί τελικώς ζημιογόνος. Η πολιτική θεωρία και η ιστορία διδάσκουν ότι σε τέτοιες συνθήκες μεγάλης αβεβαιότητας, όπου τα πάντα κινδυνεύουν, οι άνθρωποι στρατεύονται, αναζητούν σχήματα δυναμικά, σχέδια διασωστικά και λάβαρα ελπιδοφόρα. Oφείλει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην παρούσα δύσκολη για τον λαό και για τη χώρα συγκυρία να τοποθετηθεί ευθέως, το πολιτικό πρόταγμα να ορίσει, τις δεσμεύσεις του να αναδείξει, την κοινωνική συμμαχία που θα επιδιώξει να περιγράψει και τα πεδία των συγκρούσεων να χαρτογραφήσει. Ετσι θα προκύψει το σχέδιο εξόδου από την κρίση, έτσι θα κερδηθεί η αξιοπιστία και θα επανακτηθούν δεσμοί με την κοινωνία. Αν μείνει σε ρόλο παρατηρητή, αν μείνει με την ταλάντευση και τη διστακτικότητα, αν δεν ξεπεράσει την υπεραπλουστευτική λογική του ώριμου φρούτου, κινδυνεύει να χάσει το τρένο. Και αν το ΠαΣοΚ χάσει τώρα το τρένο, πιθανώς να το χάσει διά παντός.