.
Μπορεί ο επίτροπος νομισματικών υποθέσεων, Χοακίν Αλμούνια, να υποστήριξε πως δεν τίθεται θέμα διάσπασης της Ευρωζώνης αποκλείοντας το ενδεχόμενο αθέτησης πληρωμών από κάποια ευρωπαϊκή χώρα, ωστόσο η εμπι
στοσύνη των αγορών στο μεγάλο ευρωπαϊκό πείραμα έδειξε να κλονίζεται το τελευταίο διάστημα.
Σε αυτό δεν συνέβαλαν μόνο οι απαισιόδοξες προβλέψεις των Βρυξελλών και οι πολιτικές και δημοσιονομικές αλχημείες που αναμένεται να γίνουν για να καθοριστεί ποιες οικονομίες θα τεθούν υπό επιτήρηση για υπερβολικό έλλειμμα, αλλά και το ντόμινο πιστοληπτικών υποβαθμίσεων σε κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.
Την αρχή έκανε η Ελλάδα, η οικονομία της οποίας υποβαθμίστηκε την περασμένη εβδομάδα από τον οίκο Standard & Poor’s ενώ τη Δευτέρα ακολούθησε η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, η Ισπανία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, είναι ζήτημα χρόνου να υποβαθμιστεί και η πιστοληπτική ικανότητα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, υπονομεύοντας περαιτέρω το ευρώ ως νόμισμα.
Οι υποβαθμίσεις, τόσο αυτές που έχουν ήδη γίνει, όσο και αυτές που αναμένονται προσεχώς, υπογραμμίζουν το χάσμα ανάμεσα στον βορά και τον νότο της Ευρωζώνης, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στο ...κόστος δανεισμού.
Η διαφορά (spread) ανάμεσα στην απόδοση των 10ετών ομολόγων του γερμανικού Δημοσίου και της μέσης απόδοσης των αντίστοιχων τίτλων των χωρών του ευρωπαϊκού νότου (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) συν της Ιρλανδίας ήταν μόλις 25 μονάδες βάσης (ή 0,25%) στις αρχές του 2008. Σήμερα η διαφορά αυτή έχει εξαπλασιαστεί.
Το κόστος ασφάλισης έναντι του ενδεχομένου αθέτησης υποχρέωσης από κάποια ευρωπαϊκή κυβέρνηση προσεγγίζει επίπεδα χωρών Λατινικής Αμερικής και πλέον τίθεται το ερώτημα: Θα δεχτούν οι φορολογούμενοι της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των άλλων χωρών-μελών του βορά να διασώσουν ένα άλλο μέλος της Ευρωζώνης; Όσο πιο πολύ κρατήσει αυτή η κρίση τόσο πιο εμπρηστικά θα είναι τα ερωτήματα που θα τίθενται?
στοσύνη των αγορών στο μεγάλο ευρωπαϊκό πείραμα έδειξε να κλονίζεται το τελευταίο διάστημα.Σε αυτό δεν συνέβαλαν μόνο οι απαισιόδοξες προβλέψεις των Βρυξελλών και οι πολιτικές και δημοσιονομικές αλχημείες που αναμένεται να γίνουν για να καθοριστεί ποιες οικονομίες θα τεθούν υπό επιτήρηση για υπερβολικό έλλειμμα, αλλά και το ντόμινο πιστοληπτικών υποβαθμίσεων σε κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.
Την αρχή έκανε η Ελλάδα, η οικονομία της οποίας υποβαθμίστηκε την περασμένη εβδομάδα από τον οίκο Standard & Poor’s ενώ τη Δευτέρα ακολούθησε η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, η Ισπανία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, είναι ζήτημα χρόνου να υποβαθμιστεί και η πιστοληπτική ικανότητα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, υπονομεύοντας περαιτέρω το ευρώ ως νόμισμα.
Οι υποβαθμίσεις, τόσο αυτές που έχουν ήδη γίνει, όσο και αυτές που αναμένονται προσεχώς, υπογραμμίζουν το χάσμα ανάμεσα στον βορά και τον νότο της Ευρωζώνης, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στο ...κόστος δανεισμού.
Η διαφορά (spread) ανάμεσα στην απόδοση των 10ετών ομολόγων του γερμανικού Δημοσίου και της μέσης απόδοσης των αντίστοιχων τίτλων των χωρών του ευρωπαϊκού νότου (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) συν της Ιρλανδίας ήταν μόλις 25 μονάδες βάσης (ή 0,25%) στις αρχές του 2008. Σήμερα η διαφορά αυτή έχει εξαπλασιαστεί.
Το κόστος ασφάλισης έναντι του ενδεχομένου αθέτησης υποχρέωσης από κάποια ευρωπαϊκή κυβέρνηση προσεγγίζει επίπεδα χωρών Λατινικής Αμερικής και πλέον τίθεται το ερώτημα: Θα δεχτούν οι φορολογούμενοι της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των άλλων χωρών-μελών του βορά να διασώσουν ένα άλλο μέλος της Ευρωζώνης; Όσο πιο πολύ κρατήσει αυτή η κρίση τόσο πιο εμπρηστικά θα είναι τα ερωτήματα που θα τίθενται?
