.
Του Δ.Ρηγόπουλου.
.
Oτι στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονται πολλοί νόμοι είναι γνωστό.
Οτι έχει εγκατασταθεί πάνω από τη χώρα μια κουλτούρα ανομίας επίσης.
Οτι όποιος επικαλείται την εφαρμογή τους θεωρείται λίγο «ο
πισθοδρομικός» και... «ξενέρωτος», δεν το συζητάμε καθόλου. Το να κλείνεις δρόμους για ψύλλου πήδημα, καθεστώς.
Το να καταλαμβάνεις θέατρα, ένδειξη ανήσυχου, ανυπότακτου πνεύματος. Οι καταληψίες της Λυρικής υποσχέθηκαν «συνέχεια» και πολύ καλά έκαναν, αφού ξέρουν ότι κανένας δεν πρόκειται να τους εμποδίσει. Κανένας εισαγγελέας δεν θα τους ζητήσει τον λόγο. Κανένα υπουργείο Πολιτισμού δεν θα τους ενοχλήσει. Αυτά συμβαίνουν στην υπανάπτυκτη Δύση, εκεί που τόσο μας αρέσει να ταξιδεύουμε για να εξαίρουμε, επιστρέφοντας, την οργάνωση, την τάξη και την καθαριότητα των άλλων.
Ακόμα πιο εξωφρενική είναι η αδυναμία του γελοίου μας κράτους να επιβάλει τη νομιμότητα στο θέμα της υπαίθριας διαφήμισης.
Τον Μάιο του 2007 το Συμβούλιο της Επικρατείας υποχρέωνε τους αρμοδίους να προχωρήσουν στην αφαίρεση των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων από τους δρόμους. Η απόφαση ελήφθη έπειτα από προσφυγή του δικηγόρου Αθανασίου Τσιώκου - Πλαπούτα, ο οποίος έχασε το παιδί του όταν το αυτοκίνητό του προσέκρουσε σε διαφημιστική πινακίδα στη λεωφόρο Κατεχάκη. Δύο χρόνια μετά, έρχεται ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος, και ζητάει την εφαρμογή της νομολογίας του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου! Ζητάει, δηλαδή, το κράτος από το κράτος να εφαρμοστεί η νομοθεσία! Και, πρόσθεσε ότι είναι...η μόνη λύση για να «καθαρίσει η Ελλάδα μόνιμα και μια για πάντα, μέσα στα επόμενα χρόνια» και ότι κάθε άλλη λύση αποτελεί «συμβιβασμό με αμφίβολο αποτέλεσμα». Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής της Βουλής για την Οδική Ασφάλεια και βουλευτής της Ν.Δ. Αρης Σταθάκης παραδέχθηκε ότι «πολλοί από τους δημάρχους, όπως και πάρα πολλοί εκπρόσωποι διαφημιστικών εταιρειών και οι διαφημιστικές εταιρείες, βέβαια, εξακολουθούν να βρίσκουν ανόητες δικαιολογίες για να μην κατεβάζουν αυτές τις πινακίδες».
Αυτό συμβαίνει, αντιγράφω τον κ. Σταθάκη, παρά το γεγονός ότι ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας απαγορεύει, αυστηρώς και διά ροπάλου, τις τοποθετήσεις πινακίδων σε επικίνδυνα σημεία, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει πει να αφαιρεθούν όλες και το υπουργείο Εσωτερικών στέλνει, συνεχώς, εγκυκλίους στους δημάρχους για να κατεβάσουν όλες αυτές τις επικίνδυνες πινακίδες. Δηλαδή, υπάρχουν νόμοι, αλλά δεν εφαρμόζονται. Ισως, γιατί όπως κατέθεσαν μερικοί εδώ, τα συμφέροντα είναι πάρα πολύ μεγάλα».
Το συμπέρασμα δεν αλλάζει. Βουτηγμένοι μέχρι το κόκαλο στην παρανομία, εθισμένοι στην ατιμωρησία, είμαστε καταδικασμένοι να προχωράμε στα τυφλά, απροστάτευτοι, στο έλεος της καλής μας ή της κακής μας τύχης. Κανένα κράτος δεν πρόκειται να μας υπερασπιστεί. Αν είμαστε τυχεροί θα τα καταφέρουμε.
