Α
κόμη και ο Ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για τη διεύρυνση της Ε.Ε. κ. Ολι Ρεν, χαρακτήρισε «ντροπή και τραγωδία» την «ομολογία» και προχώρησε ένα βήμα παραπάνω υπογραμμίζοντας ότι «η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να διασφαλίσει την αποτελεσματική διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων και εφόσον επιβεβαιωθεί η ιστορία, αποτελεί παραβίαση της Συνθήκης της Γενεύης».Στην Ελλάδα και στην Κύπρο το θέμα αντιμετωπίστηκε ως εθνική ενοχή. Κρύβονται οι κυβερνήσεις που έχουν και τη βασική ευθύνη να προβάλουν και να αναδείξουν διεθνώς το πρωτοφανές έγκλημα, μισόλογα από κόμματα της αντιπολίτευσης, άφαντοι οι φορείς και οι οργανώσεις που σε άλλα θέματα, ήσσονος σημασίας, εμφανίζονται λαλίστατοι.
Αρνούμαι να κατανοήσω την ανάγκη εθνικού σιωπητηρίου για ένα γεγονός που δικαιώνει τους ελληνικούς ισχυρισμούς και ενισχύει τις θέσεις μας. Ενα ισχυρό χαρτί πέφτει κατά τύχη στα χέρια μας και αντί να το αξιοποιήσουμε κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το θάψουμε. Και αν πολιτικά δεν θέλουμε να το αναδείξουμε, κανείς σε αυτή τη χώρα δεν αισθάνεται την ηθική υποχρέωση να ρωτήσει και να απαιτήσει απαντήσεις για το πώς και πού «χάθηκαν» οι 1.614 αγνοούμενοι της κυπριακής τραγωδίας.
Τον Αττίλα Ολγκάτς, 35 χρόνια μετά, τον καταδιώκουν οι ερινύες, εδώ κανείς δεν σκέφτεται ότι ως έθνος οφείλουμε κάποιες απαντήσεις στις οικογένειες των αγνοουμένων. Η «ομολογία» του Αττίλα συνέπεσε με την καταδίκη από ελληνικό δικαστήριο του Τούρκου πιλότου Χαλί Ιμπραχίμ σε φυλάκιση τεσσάρων χρόνων ως υπεύθυνου για τον θάνατο του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη, όταν τα δύο F-16 συγκρούστηκαν στον αέρα κατά τη διάρκεια αναχαίτισης στο Αιγαίο. Η δίκη και επακόλουθα η ποινή μοιάζουν τουλάχιστον με ειρωνεία και επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι στην Ελλάδα η εξωτερική πολιτική ασκείται με όρους εσωτερικής κατανάλωσης.
Χρόνια τώρα ο διπλωματικός στόχος της Ελλάδας είναι να «σύρει το κάρο της Τουρκίας στην Ευρώπη», θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο θα κάνει λιγότερο επιθετική την Αγκυρα στο Αιγαίο και τη Θράκη και ικανοποιεί τις απαιτήσεις της Ουάσινγκτον. Αυτόν τον στόχο έχουν υπηρετήσει με συνέπεια οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., παραβλέποντας πολλές φορές τα καλώς εννοούμενα εθνικά μας συμφέροντα.
Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια εθνικά επικίνδυνη στρατηγική και στον βαθμό που η στάση μας στο θέμα Ολγκάτς υπηρετεί αυτή τη λογική, τότε θα πρέπει να νιώθουμε εθνική ντροπή".
μ
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στο "Πρώτο Θέμα" της Κυριακής,
υπογράφεται απ΄τον δημοσιογράφο κ.Μπ.Κούτρα
και μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους.
