και υπογράφεται απ΄τον κ. Στέφανο Ματθία ο οποίος είναι επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου.
Αν και πέρασε σχετικά απαρατήρητο περιγράφει ίσως καλύτερα από κάθε ρεπορτάζ ως τώρα τη..."σχιζοφρενική" κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η καθημερινότητα κυρίως των μεγαλουπόλεων της χώρας απ΄την ανεξέλ
εγκτη δράση κουκουλοφόρων και λοιπών κακοποιών,μέσα από μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν καθώς και στα "γιατί και πως" φτάσαμε ως εδώ.
εγκτη δράση κουκουλοφόρων και λοιπών κακοποιών,μέσα από μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν καθώς και στα "γιατί και πως" φτάσαμε ως εδώ.Διαβάστε το:
"1) Αποδοκιμάζουμε κατά τρόπο απόλυτο τις πυρπολήσεις, τις ανεξέλεγκτες καταστροφές, την ομαδική ανομία του Δεκέμβρη, καθώς και τη δράση των κουκουλοφόρων που ακολούθησε. Νιώθουμε τεράστια απορία για το άγριο, καταστροφικό και πρωτόγνωρο αυτό ξέσπασμα, καθώς και για την αδράνεια του κράτους. Οι ανυπολόγιστες φθορές που προκλήθηκαν σε καταστήματα τραπεζών και επιχειρήσεων και στους δημόσιους χώρους θα έχουν αρνητικές συνέπειες στις επενδύσεις, στον τουρισμό και στην απασχόληση. Δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε γιατί συνέβησαν και συμβαίνουν, ανεμπόδιστα μάλιστα, όλα αυτά. Πρέπει να υπάρχει μια ερμηνεία - όχι δικαιολόγηση.
2) Ο φόνος του Αλέξη στα Εξάρχεια πυροδότησε την αρχική επιδρομή των «μαθητών» στο κέντρο της πόλης. Ο φόνος όμως αυτός, ακόμη κι αν οι ομήλικοι του Αλέξη τον εισέπραξαν σαν πρόκληση που στρεφόταν εναντίον τους και ταυτίστηκαν με τον αδικοσκοτωμένο, δεν...αρκεί για να εξηγήσει τη γενίκευση, την ένταση και τη διάρκεια των ταραχών. Δεν αρκεί για να εξηγήσει γιατί η αρχική έκρηξη μεταλλάχθηκε, μέσα σε λίγες μέρες, σε «εξέγερση» που στρέφεται όχι απλώς κατά της αστυνομικής προκλητικότητας και βίας αλλά κατά της κοινωνίας και ολόκληρης της συντεταγμένης πολιτείας.
Πράγματι, μετά τις πρώτες μέρες, τους μαθητές διαδέχθηκαν ομάδες κουκουλοφόρων που στράφηκαν κατά τραπεζών, καταστημάτων, αυτοκινήτων, καθώς και κατά δημόσιων κτηρίων, αστυνομικών Τμημάτων κ.λπ. Οι ομάδες αυτές πήραν τη σκυτάλη από τους μαθητές με στόχο την αποσταθεροποίηση.
3 Οι ταραχές δεν ξέσπασαν σαν κεραυνός εν αιθρία. Τα σημάδια της κοινωνικής και ταξικής δυσανεξίας είχαν φανεί από καιρό.
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση άρχισε, από τις ακραίες ιδίως παρατάξεις, μια μανιακή αφισοκόλληση σε δημόσιους χώρους. Ετσι η εποχή αυτή σημαδεύτηκε από την ελάχιστα δημοκρατική επιβολή σε όλους μιας ασφυκτικής συνθηματολογίας. Οι πανεπιστημιακές και άλλες αρχές ανέχθηκαν τη δυναμική αυτή αυθαιρεσία.
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια αθώοι τοίχοι δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων καλύφθηκαν με γκράφιτι, αρχικά ψυχεδελικά, αργότερα καβαλιστικά, ακατανόητα και γι’ αυτό προκλητικά. Παρά την προφανή ρύπανση, η αστυνομία, ο εισαγγελέας ολιγώρησαν. Ακολούθησαν γλυκερές διαχύσεις σε τοίχους, γέφυρες, αεροπανό, με τα «μωρό μου σ’ αγαπώ» κ.ά. Μια ακόμη ονειδιστική πρόκληση και ρύπανση. Κανένας αρμόδιος δεν ασχολήθηκε. Κατόπιν άρχισε η επίθεση κατά των οδικών πινακίδων και των σημάτων της τροχαίας. Διαγραφές, μουντζούρες και μεθοδική κάλυψη τις έχουν καταντήσει άχρηστες. Ούτε η διοίκηση ούτε η αστυνομία αντέδρασαν στη νέα αυτή αντικοινωνική εκδήλωση.
Παράλληλα κατά τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια μας κύκλωσαν μηχανάκια με δαιμονικούς θορύβους, που μας τρομοκρατούν και ρυπαίνουν ηχητικά την πόλη. Ουδεμία δίωξη.
Με τις καθημερινές πορείες στο κέντρο ελάχιστος συνήθως αριθμός κάποιων μαχητικών διαδηλωτών καταταλαιπωρεί οδηγούς και πεζούς. Η αυθαίρετη αυτή οικειοποίηση του κέντρου της πόλης από δυναμικές μειονότητες σε βάρος του συνόλου έγινε και γίνεται ανεκτή.
Η υποχωρητικότητα και ανοχή του κρατικού οργανισμού έναντι των αντικοινωνικών αυτών πράξεων κυοφόρησε την εξέγερση. Επιπλέον, αυτή εκδηλώθηκε ως αντίδραση απέναντι στη φαυλότητα που επικράτησε κατά τα τελευταία έτη στον δημόσιο βίο, ιδίως στα αλλεπάλληλα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα και τις απόπειρες συγκάλυψής τους και στην προκλητική κρατική και ιδιωτική σπατάλη.
Ετσι, δυναμικές ομάδες, οπλισμένες με ρόπαλα, προχωρούν σε «καταλήψεις», διακόπτουν τις πανεπιστημιακές συνεδριάσεις και παραδόσεις, εκφοβίζουν τις πρυτανικές αρχές και έφτασαν μέχρι το σημείο να προπηλακίσουν καθηγητή κατά τη διάρκεια ακαδημαϊκής ομιλίας του. Μετά τη δράση τους οι ομάδες αυτές καταφεύγουν στο πανεπιστημιακό άσυλο! Η βία κλιμακώθηκε με ένοπλες επιθέσεις σε αστυνομικές περιπόλους, με πυρπόληση τραπεζών, διοικητικών υπηρεσιών, δημόσιων κτηρίων, συρμού του ΗΣΑΠ στην Κηφισιά, και με σπάσιμο προθηκών και αυτοκινήτων. Σκαλί-σκαλί επικράτησαν, ανεμπόδιστα, οι κουκουλοφόροι. Ο επόμενος στόχος τους μπορεί να είναι εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, όπως υποσταθμοί της ΔΕΗ, το μετρό, αγωγοί φυσικού αερίου κ.λπ. Παράλληλα η «εξέγερση» εκτρέπεται, ολοένα συχνότερα, σε ληστείες τραπεζών και χρηματαποστολών, αποσπάσεις ΑΤΜ, απαγωγές για λύτρα και άλλες γκανγκστερικές πράξεις. Αυτές αποτελούν προέκταση των παρατεταμένων εκδηλώσεων βίας και ανομίας και συγκοινωνούν μ’ αυτές φανερά ή υπόγεια.
4 Η πολιτική εξουσία αντιπαρήλθε χωρίς αντίδραση τις αρχικές μορφές αυθαιρεσίας και πρόκλησης. Αντιμετώπισε παθητικά τη μαθητική επιδρομή της 6ης Δεκεμβρίου, καθώς και τις πυρπολήσεις και καταστροφές που ακολούθησαν επί σειρά ημερών. Απασχολημένη στη συνεχή κομματική αντιδικία και στην επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης, δεν αντέδρασε παρά αργότερα, ασυντόνιστα και υποτονικά.
Η κυβερνητική διστακτικότητα οφείλεται σε ατολμία και στην ελπίδα ότι η εξέγερση θα εκτονωνόταν. Υπαγορεύθηκε όμως και από τη σκέψη ότι οι ταραχές θα συσπείρωναν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Ωστόσο αυτοί, ύστερα από την αρχική απορία και αγανάκτηση, άρχισαν να στρέφονται κατά της κυβέρνησης, να εξανίστανται και να απαιτούν προστασία και αποζημιώσεις. Προειδοποίησαν μάλιστα ότι θα «πάρουν τον νόμο στα χέρια τους».
Οι όψιμες και ατυχείς επιχειρήσεις αστυνομικών δυνάμεων φανέρωσαν την ανεπάρκεια της ΕΛ.ΑΣ., που οφείλεται, όπως λέγεται, σε απομάκρυνση των ικανών αξιωματικών και στην τοποθέτηση «ημετέρων». Η μετάκληση «ειδικών» από το εξωτερικό, για την αντιμετώπιση της ντόπιας τρομοκρατίας, μαρτυρεί την αποδιοργάνωση της αστυνομίας.
5. Εξεγέρσεις ομάδων οργισμένων πολιτών που στρέφονται κατά του κράτους, αν δεν έχουν τη στήριξη της κοινής γνώμης, δεν είναι δυνατόν να επικρατήσουν ή να επηρεάσουν την πολιτική προς την κατεύθυνση που επιδιώκουν. Συχνά εκφυλίζονται, μεταλλάσσονται σε εγκληματικές συμμορίες ή καταπνίγονται από τις συντεταγμένες δυνάμεις της πολιτείας.
Αν η αναρχία και η βία συνεχιστούν, θα ληφθούν έκτακτα μέτρα καταστολής, θα θωρακιστούν και θα φρουρούνται κτίρια και εγκαταστάσεις, ενώ, μακροπρόθεσμα θα γκετοποιηθούν οι συνοικίες των περιθωριακών. Σενάρια που δεν συμφέρουν κανένα.
2) Ο φόνος του Αλέξη στα Εξάρχεια πυροδότησε την αρχική επιδρομή των «μαθητών» στο κέντρο της πόλης. Ο φόνος όμως αυτός, ακόμη κι αν οι ομήλικοι του Αλέξη τον εισέπραξαν σαν πρόκληση που στρεφόταν εναντίον τους και ταυτίστηκαν με τον αδικοσκοτωμένο, δεν...αρκεί για να εξηγήσει τη γενίκευση, την ένταση και τη διάρκεια των ταραχών. Δεν αρκεί για να εξηγήσει γιατί η αρχική έκρηξη μεταλλάχθηκε, μέσα σε λίγες μέρες, σε «εξέγερση» που στρέφεται όχι απλώς κατά της αστυνομικής προκλητικότητας και βίας αλλά κατά της κοινωνίας και ολόκληρης της συντεταγμένης πολιτείας.
Πράγματι, μετά τις πρώτες μέρες, τους μαθητές διαδέχθηκαν ομάδες κουκουλοφόρων που στράφηκαν κατά τραπεζών, καταστημάτων, αυτοκινήτων, καθώς και κατά δημόσιων κτηρίων, αστυνομικών Τμημάτων κ.λπ. Οι ομάδες αυτές πήραν τη σκυτάλη από τους μαθητές με στόχο την αποσταθεροποίηση.
3 Οι ταραχές δεν ξέσπασαν σαν κεραυνός εν αιθρία. Τα σημάδια της κοινωνικής και ταξικής δυσανεξίας είχαν φανεί από καιρό.
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση άρχισε, από τις ακραίες ιδίως παρατάξεις, μια μανιακή αφισοκόλληση σε δημόσιους χώρους. Ετσι η εποχή αυτή σημαδεύτηκε από την ελάχιστα δημοκρατική επιβολή σε όλους μιας ασφυκτικής συνθηματολογίας. Οι πανεπιστημιακές και άλλες αρχές ανέχθηκαν τη δυναμική αυτή αυθαιρεσία.
Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια αθώοι τοίχοι δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων καλύφθηκαν με γκράφιτι, αρχικά ψυχεδελικά, αργότερα καβαλιστικά, ακατανόητα και γι’ αυτό προκλητικά. Παρά την προφανή ρύπανση, η αστυνομία, ο εισαγγελέας ολιγώρησαν. Ακολούθησαν γλυκερές διαχύσεις σε τοίχους, γέφυρες, αεροπανό, με τα «μωρό μου σ’ αγαπώ» κ.ά. Μια ακόμη ονειδιστική πρόκληση και ρύπανση. Κανένας αρμόδιος δεν ασχολήθηκε. Κατόπιν άρχισε η επίθεση κατά των οδικών πινακίδων και των σημάτων της τροχαίας. Διαγραφές, μουντζούρες και μεθοδική κάλυψη τις έχουν καταντήσει άχρηστες. Ούτε η διοίκηση ούτε η αστυνομία αντέδρασαν στη νέα αυτή αντικοινωνική εκδήλωση.
Παράλληλα κατά τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια μας κύκλωσαν μηχανάκια με δαιμονικούς θορύβους, που μας τρομοκρατούν και ρυπαίνουν ηχητικά την πόλη. Ουδεμία δίωξη.
Με τις καθημερινές πορείες στο κέντρο ελάχιστος συνήθως αριθμός κάποιων μαχητικών διαδηλωτών καταταλαιπωρεί οδηγούς και πεζούς. Η αυθαίρετη αυτή οικειοποίηση του κέντρου της πόλης από δυναμικές μειονότητες σε βάρος του συνόλου έγινε και γίνεται ανεκτή.
Η υποχωρητικότητα και ανοχή του κρατικού οργανισμού έναντι των αντικοινωνικών αυτών πράξεων κυοφόρησε την εξέγερση. Επιπλέον, αυτή εκδηλώθηκε ως αντίδραση απέναντι στη φαυλότητα που επικράτησε κατά τα τελευταία έτη στον δημόσιο βίο, ιδίως στα αλλεπάλληλα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα και τις απόπειρες συγκάλυψής τους και στην προκλητική κρατική και ιδιωτική σπατάλη.
Ετσι, δυναμικές ομάδες, οπλισμένες με ρόπαλα, προχωρούν σε «καταλήψεις», διακόπτουν τις πανεπιστημιακές συνεδριάσεις και παραδόσεις, εκφοβίζουν τις πρυτανικές αρχές και έφτασαν μέχρι το σημείο να προπηλακίσουν καθηγητή κατά τη διάρκεια ακαδημαϊκής ομιλίας του. Μετά τη δράση τους οι ομάδες αυτές καταφεύγουν στο πανεπιστημιακό άσυλο! Η βία κλιμακώθηκε με ένοπλες επιθέσεις σε αστυνομικές περιπόλους, με πυρπόληση τραπεζών, διοικητικών υπηρεσιών, δημόσιων κτηρίων, συρμού του ΗΣΑΠ στην Κηφισιά, και με σπάσιμο προθηκών και αυτοκινήτων. Σκαλί-σκαλί επικράτησαν, ανεμπόδιστα, οι κουκουλοφόροι. Ο επόμενος στόχος τους μπορεί να είναι εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, όπως υποσταθμοί της ΔΕΗ, το μετρό, αγωγοί φυσικού αερίου κ.λπ. Παράλληλα η «εξέγερση» εκτρέπεται, ολοένα συχνότερα, σε ληστείες τραπεζών και χρηματαποστολών, αποσπάσεις ΑΤΜ, απαγωγές για λύτρα και άλλες γκανγκστερικές πράξεις. Αυτές αποτελούν προέκταση των παρατεταμένων εκδηλώσεων βίας και ανομίας και συγκοινωνούν μ’ αυτές φανερά ή υπόγεια.
4 Η πολιτική εξουσία αντιπαρήλθε χωρίς αντίδραση τις αρχικές μορφές αυθαιρεσίας και πρόκλησης. Αντιμετώπισε παθητικά τη μαθητική επιδρομή της 6ης Δεκεμβρίου, καθώς και τις πυρπολήσεις και καταστροφές που ακολούθησαν επί σειρά ημερών. Απασχολημένη στη συνεχή κομματική αντιδικία και στην επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης, δεν αντέδρασε παρά αργότερα, ασυντόνιστα και υποτονικά.
Η κυβερνητική διστακτικότητα οφείλεται σε ατολμία και στην ελπίδα ότι η εξέγερση θα εκτονωνόταν. Υπαγορεύθηκε όμως και από τη σκέψη ότι οι ταραχές θα συσπείρωναν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Ωστόσο αυτοί, ύστερα από την αρχική απορία και αγανάκτηση, άρχισαν να στρέφονται κατά της κυβέρνησης, να εξανίστανται και να απαιτούν προστασία και αποζημιώσεις. Προειδοποίησαν μάλιστα ότι θα «πάρουν τον νόμο στα χέρια τους».
Οι όψιμες και ατυχείς επιχειρήσεις αστυνομικών δυνάμεων φανέρωσαν την ανεπάρκεια της ΕΛ.ΑΣ., που οφείλεται, όπως λέγεται, σε απομάκρυνση των ικανών αξιωματικών και στην τοποθέτηση «ημετέρων». Η μετάκληση «ειδικών» από το εξωτερικό, για την αντιμετώπιση της ντόπιας τρομοκρατίας, μαρτυρεί την αποδιοργάνωση της αστυνομίας.
5. Εξεγέρσεις ομάδων οργισμένων πολιτών που στρέφονται κατά του κράτους, αν δεν έχουν τη στήριξη της κοινής γνώμης, δεν είναι δυνατόν να επικρατήσουν ή να επηρεάσουν την πολιτική προς την κατεύθυνση που επιδιώκουν. Συχνά εκφυλίζονται, μεταλλάσσονται σε εγκληματικές συμμορίες ή καταπνίγονται από τις συντεταγμένες δυνάμεις της πολιτείας.
Αν η αναρχία και η βία συνεχιστούν, θα ληφθούν έκτακτα μέτρα καταστολής, θα θωρακιστούν και θα φρουρούνται κτίρια και εγκαταστάσεις, ενώ, μακροπρόθεσμα θα γκετοποιηθούν οι συνοικίες των περιθωριακών. Σενάρια που δεν συμφέρουν κανένα.
