Εmail-δελτίο Τύπου από το23ο Πανελλήνιο Συνέδριο Νευρολόγων.
Θεσσαλονίκη 14-17 Μαίου,
Makedonia Palace.
Τριάντα χιλιάδες Ελληνόπουλα και εβδομήντα χιλιάδες ενήλικες πάσχουν από επιληψία, τη δεύτερη σε συχνότητα νευρολογική διαταραχή, ύστερα από τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Πρόκειται για τη συνεχή τάση ορισμένων ανθρώπων να εκδηλώνουν σπασμούς και η διαταραχή αυτή μπορεί να εμφανιστεί στη γέννηση ή αργότερα στη ζωή. Στα παιδιά ενδέχεται να οφείλεται σε προβλήματα υγείας, που είχε η μητέρα τους κατά τη διάρκεια της κύησης ή σε επιπλοκές, που υπήρξαν κατά τον τοκετό.
Η επιληψία μπορεί επίσης να εκδηλωθεί ύστερα από τραυματισμούς στο κεφάλι ή να οφείλεται σε ορισμένες δηλητηριώδεις ουσίες, σε εγκεφαλικές φλεγμονές ή, σπανιότερα, σε όγκο στον εγκέφαλο ή σε εγκεφαλικό επεισόδιο.
Σε ολόκληρο τον...η δεύτερη δεκαετία του 2000 θα είναι καθοριστική, όχι μόνο για την αιτιολογική προσέγγιση πάρα πολλών από αυτά, αλλά και για τις θεραπευτικές προοπτικές, που διανοίγονται από δω και πέρα. Στις μέρες μας γίνεται παγκοσμίως μεγάλη έρευνα στον τομέα των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της επιληψίας, της νόσου του Alzheimer, της νόσου του Parkinson και των νευρομυϊκών παθήσεων.
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, που πλήττουν πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων και στην Ελλάδα και αποτελούν την τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως ή αφήνουν μεγάλες και σοβαρές αναπηρίες, ο κ. Σιτζόγλου υπογραμμίζει, ότι εδώ και πολλά χρόνια οι επιστήμονες ήταν προσανατολισμένοι σε κάποιες θεραπευτικές αντιμετωπίσεις, όπως είναι τα αντιαιμοπεταλιακά και τα αντιπηκτικά φάρμακα. Τώρα όμως ανοίγονται νέες προοπτικές για τη θεραπεία των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων με την «εισβολή» στο χώρο της θρομβόλυσης. Τις πρώτες δηλαδή ώρες από την εμφάνισή του το επεισόδιο αντιμετωπίζεται με θρομβόλυση, ώστε να αποφευχθούν μόνιμες και μη αναστρέψιμες εγκεφαλικές βλάβες.
Σχετικά με τη νόσο του Parkinson ο κ. Σιτζόγλου επισημαίνει, ότι ο επιπολασμός της νόσου κυμαίνεται από 100 – 200 ανά 100.000 πληθυσμού, με την αύξηση όμως του χρόνου επιβίωσης αναμένεται ότι θα αυξηθεί κατά πολύ ο αριθμός των παρκινσονικών ασθενών.
Η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση της νόσου παραμένει αποκλειστικά συμπτωματική. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει φάρμακο, που να επιβραδύνει, να διακόπτει ή ακόμα και να αναστρέφει την εκφυλιστική διεργασία, να ασκεί δηλαδή νευροπροστατευτική δράση. Η συμπτωματική θεραπεία κατευθύνεται σε τρία επίπεδα: τη φαρμακοθεραπεία, τις νευροχειρουργικές επεμβάσεις και τη φυσικοθεραπεία.
Η L-Dopa παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας της νόσου. Βελτιώνει όλα τα συμπτώματά της και προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής στους ασθενείς. Η ευεργετική της δράση όμως τελειώνει μετά 3-5 έτη με την εμφάνιση σοβαρών παρενεργειών. Η συνεχής ολοήμερη βελτίωση των συμπτωμάτων διακόπτεται από περιόδους ακινητοποίησης. Παράλληλα, στην περίοδο με καλή κινητικότητα παρουσιάζονται ακούσιες κινήσεις. Άλλες παρενέργειες του φαρμάκου είναι οι ψευδαισθήσεις, η παθολογική ενασχόληση με τυχερά παιχνίδια, η υπερσεξουαλικότητα και η ημερήσια υπνηλία.
Τα παραπάνω θέματα είναι μερικά από αυτά, που συμπεριλαμβάνονται στο επιστημονικό πρόγραμμα του συνεδρίου και τα οποία θα αναπτυχθούν σε διαλέξεις, διεταιρικές συναντήσεις και συζητήσεις στρογγυλής τράπεζας από διακεκριμένους Έλληνες και ξένους επιστήμονες.
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, που πλήττουν πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων και στην Ελλάδα και αποτελούν την τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως ή αφήνουν μεγάλες και σοβαρές αναπηρίες, ο κ. Σιτζόγλου υπογραμμίζει, ότι εδώ και πολλά χρόνια οι επιστήμονες ήταν προσανατολισμένοι σε κάποιες θεραπευτικές αντιμετωπίσεις, όπως είναι τα αντιαιμοπεταλιακά και τα αντιπηκτικά φάρμακα. Τώρα όμως ανοίγονται νέες προοπτικές για τη θεραπεία των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων με την «εισβολή» στο χώρο της θρομβόλυσης. Τις πρώτες δηλαδή ώρες από την εμφάνισή του το επεισόδιο αντιμετωπίζεται με θρομβόλυση, ώστε να αποφευχθούν μόνιμες και μη αναστρέψιμες εγκεφαλικές βλάβες.
Σχετικά με τη νόσο του Parkinson ο κ. Σιτζόγλου επισημαίνει, ότι ο επιπολασμός της νόσου κυμαίνεται από 100 – 200 ανά 100.000 πληθυσμού, με την αύξηση όμως του χρόνου επιβίωσης αναμένεται ότι θα αυξηθεί κατά πολύ ο αριθμός των παρκινσονικών ασθενών.
Η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση της νόσου παραμένει αποκλειστικά συμπτωματική. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει φάρμακο, που να επιβραδύνει, να διακόπτει ή ακόμα και να αναστρέφει την εκφυλιστική διεργασία, να ασκεί δηλαδή νευροπροστατευτική δράση. Η συμπτωματική θεραπεία κατευθύνεται σε τρία επίπεδα: τη φαρμακοθεραπεία, τις νευροχειρουργικές επεμβάσεις και τη φυσικοθεραπεία.
Η L-Dopa παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας της νόσου. Βελτιώνει όλα τα συμπτώματά της και προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής στους ασθενείς. Η ευεργετική της δράση όμως τελειώνει μετά 3-5 έτη με την εμφάνιση σοβαρών παρενεργειών. Η συνεχής ολοήμερη βελτίωση των συμπτωμάτων διακόπτεται από περιόδους ακινητοποίησης. Παράλληλα, στην περίοδο με καλή κινητικότητα παρουσιάζονται ακούσιες κινήσεις. Άλλες παρενέργειες του φαρμάκου είναι οι ψευδαισθήσεις, η παθολογική ενασχόληση με τυχερά παιχνίδια, η υπερσεξουαλικότητα και η ημερήσια υπνηλία.
Τα παραπάνω θέματα είναι μερικά από αυτά, που συμπεριλαμβάνονται στο επιστημονικό πρόγραμμα του συνεδρίου και τα οποία θα αναπτυχθούν σε διαλέξεις, διεταιρικές συναντήσεις και συζητήσεις στρογγυλής τράπεζας από διακεκριμένους Έλληνες και ξένους επιστήμονες.
