"..αυτό που επί της ουσίας κρίνεται είναι τι ποσοστό από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους των κομμάτων θα θυσιάσει το τριήμερο των διακοπών 6-8 Ιουνίου για να μετάσχει στις εκλογές.."Του Κ.Ιορδανίδη
Eισήλθε η χώρα επιτέλους στην προεκλογική περίοδο και, αν μη τι άλλο, δημιουργήθηκε διέξοδος στο νοσηρό, συσσωρευμένο πάθος που επιβάρυνε απελπιστικά την πολιτική ζωή της χώρας, εδώ και μήνες. Ο τρόπος διακοπής των εργασιών του Κοινοβουλίου, σύμφωνος τις επιταγές του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής, είχε στοιχεία πολιτικής βαναυσότητος, που πυροδότησε την οξύτητα και αναμένεται να λειτουργήσει συσπειρωτικά και για τα δύο κόμματα εξουσίας.
Οι ευρωεκλογές είναι το πρόσχημα για καταμέτρηση στις κάλπες των τάσεων που υπάρχουν στο ελληνικό εκλογικό σώμα, υπό πραγματικές συνθήκες και όχι βάσει των δημοσκοπήσεων. Αυτό που επί της ουσίας, όμως, κρίνεται είναι τι ποσοστό από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους των κομμάτων θα θυσιάσει το τριήμερο των διακοπών 6-8 Ιουνίου για να μετάσχει στις εκλογές. Στις προσεχείς εκλογές θα καταμετρηθεί απλώς ο βαθμός της νομιμοφροσύνης των ψηφοφόρων όλων των κομμάτων, γι’ αυτό ο προεκλογικός αγώνας έχει εμφανή στοιχεία βαρβαρότητος.
Η... αντιπολίτευση κατέβαλε προσπάθεια, επί σειρά μηνών, προκειμένου να αποδείξει ότι ο κ. Κώστας Καραμανλής είναι πρωθυπουργός που τον χαρακτηρίζει νωχέλεια, αν όχι οκνηρία, αλλά δεν παύει να εκπλήσσεται κάθε τόσο με τις δυναμικές του εμφανίσεις και το σταθερό προβάδισμά του ως καταλληλότερου για το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Εκ παραλλήλου, η κυβερνητική παράταξη και η «εκσυγχρονιστική» ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν παραλείπει να χαρακτηρίζει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως κ. Γιώργο Παπανδρέου πολιτικό όχι ιδιαιτέρως ευφυή. Αλλά παραγνωρίζουν όλοι τι αντοχές πρέπει να έχει κάποιος που, σε πείσμα των απαξιωτικών χαρακτηρισμών που τον συνοδεύουν επί μία πενταετία, παραμένει ανεπηρέαστος, ενώ το κόμμα του αυξάνει την επιρροή του στο εκλογικό σώμα.
Λιγότεροι σαφώς στη Νέα Δημοκρατία και περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ θα επιθυμούσαν να δουν τους ηγέτες τους να συντρίβονται στις προσεχείς ευρωεκλογές. Το βέβαιο είναι ότι θα διαψευσθούν. Η διαφορά θα είναι περιορισμένη, τα μικρότερα κόμματα θα έχουν κάποιαν αύξηση των ποσοστών τους, όπως συμβαίνει πάντα στις ευρωεκλογές, αλλά η λυσσώδης αντιπαράθεση θα έχει απαξιώσει περαιτέρω το πολιτικό σύστημα στη συνείδηση του μέσου πολίτη.
Το θέρος όμως έρχεται, οι διακοπές θα αρχίσουν, η πολιτικολογία θα μεταφερθεί στις ακτές και στις υπαίθριες ταβέρνες και από τα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν σταδιακώς θα έχουν όλοι ενταχθεί σε ό, τι ονομάζεται βιοπορισμός και καθημερινότητα, θα αρχίσει σταδιακώς να συζητείται η πιθανότης των νέων εκλογών, τον Μάρτιο 2010, όταν θα πρέπει να εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο.
Είναι η Ελλάς ένα απέραντο πολιτικό καφενείο και έτσι θα παραμείνει. Οι πολιτικοί είναι μέρος του θεάματος, τα κομματικά «νευρόσπαστα» που εμφανίζονται στην τηλεόραση, μέρος της καθημερινής ανέξοδης διασκεδάσεως των πολιτών. Η κοινωνία παρακολουθεί με ανάμεικτα αισθήματα και γοερά ενίοτε ξεσπάσματα ενώπιον της τηλεοπτικής οθόνης. Πολιτικά, αυτό σημαίνει ότι το σύστημα της μεταπολιτεύσεως έχει εξαντλήσει τη δυναμική του και εάν η χώρα δεν έχει ανακόψει την πορεία της, είναι διότι η Ευρωπαϊκή Ενωση απαιτεί κάποιες προσαρμογές.
Οι ευρωεκλογές είναι το πρόσχημα για καταμέτρηση στις κάλπες των τάσεων που υπάρχουν στο ελληνικό εκλογικό σώμα, υπό πραγματικές συνθήκες και όχι βάσει των δημοσκοπήσεων. Αυτό που επί της ουσίας, όμως, κρίνεται είναι τι ποσοστό από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους των κομμάτων θα θυσιάσει το τριήμερο των διακοπών 6-8 Ιουνίου για να μετάσχει στις εκλογές. Στις προσεχείς εκλογές θα καταμετρηθεί απλώς ο βαθμός της νομιμοφροσύνης των ψηφοφόρων όλων των κομμάτων, γι’ αυτό ο προεκλογικός αγώνας έχει εμφανή στοιχεία βαρβαρότητος.
Η... αντιπολίτευση κατέβαλε προσπάθεια, επί σειρά μηνών, προκειμένου να αποδείξει ότι ο κ. Κώστας Καραμανλής είναι πρωθυπουργός που τον χαρακτηρίζει νωχέλεια, αν όχι οκνηρία, αλλά δεν παύει να εκπλήσσεται κάθε τόσο με τις δυναμικές του εμφανίσεις και το σταθερό προβάδισμά του ως καταλληλότερου για το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Εκ παραλλήλου, η κυβερνητική παράταξη και η «εκσυγχρονιστική» ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν παραλείπει να χαρακτηρίζει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως κ. Γιώργο Παπανδρέου πολιτικό όχι ιδιαιτέρως ευφυή. Αλλά παραγνωρίζουν όλοι τι αντοχές πρέπει να έχει κάποιος που, σε πείσμα των απαξιωτικών χαρακτηρισμών που τον συνοδεύουν επί μία πενταετία, παραμένει ανεπηρέαστος, ενώ το κόμμα του αυξάνει την επιρροή του στο εκλογικό σώμα.
Λιγότεροι σαφώς στη Νέα Δημοκρατία και περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ θα επιθυμούσαν να δουν τους ηγέτες τους να συντρίβονται στις προσεχείς ευρωεκλογές. Το βέβαιο είναι ότι θα διαψευσθούν. Η διαφορά θα είναι περιορισμένη, τα μικρότερα κόμματα θα έχουν κάποιαν αύξηση των ποσοστών τους, όπως συμβαίνει πάντα στις ευρωεκλογές, αλλά η λυσσώδης αντιπαράθεση θα έχει απαξιώσει περαιτέρω το πολιτικό σύστημα στη συνείδηση του μέσου πολίτη.
Το θέρος όμως έρχεται, οι διακοπές θα αρχίσουν, η πολιτικολογία θα μεταφερθεί στις ακτές και στις υπαίθριες ταβέρνες και από τα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν σταδιακώς θα έχουν όλοι ενταχθεί σε ό, τι ονομάζεται βιοπορισμός και καθημερινότητα, θα αρχίσει σταδιακώς να συζητείται η πιθανότης των νέων εκλογών, τον Μάρτιο 2010, όταν θα πρέπει να εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο.
Είναι η Ελλάς ένα απέραντο πολιτικό καφενείο και έτσι θα παραμείνει. Οι πολιτικοί είναι μέρος του θεάματος, τα κομματικά «νευρόσπαστα» που εμφανίζονται στην τηλεόραση, μέρος της καθημερινής ανέξοδης διασκεδάσεως των πολιτών. Η κοινωνία παρακολουθεί με ανάμεικτα αισθήματα και γοερά ενίοτε ξεσπάσματα ενώπιον της τηλεοπτικής οθόνης. Πολιτικά, αυτό σημαίνει ότι το σύστημα της μεταπολιτεύσεως έχει εξαντλήσει τη δυναμική του και εάν η χώρα δεν έχει ανακόψει την πορεία της, είναι διότι η Ευρωπαϊκή Ενωση απαιτεί κάποιες προσαρμογές.
